Επικοινωνία είναι «ο σύνδεσμος ανάμεσα στον εαυτό μου και τον κόσμο». Στη σχέση γονιού/παιδιού, η επικοινωνία είναι εξ ολοκλήρου ευθύνη του γονιού. Από τη στιγμή που ένα μωρό έρχεται στον κόσμο, προσπαθεί να επικοινωνήσει. Κλαίγοντας, μορφάζοντας, κάνοντας επαφή με τα μάτια, κάνοντας μιμητικές κινήσεις, όλα αυτά είναι εργαλεία με τα οποία τα μωρά είναι εξοπλισμένα από τη φύση και με τα οποία προσπαθούν να έρθουν σε επαφή με τον καινούριο κόσμο τους και να επικοινωνήσουν μαζί του.
Είναι το μόνο που μπορούν να κάνουν. Δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο. Εξαρτάται απολύτως από τον γονιό να κάνει τη σύνδεση, να ανταποκριθεί, να θεμελιώσει όλους αυτούς τους σημαντικούς διαύλους επικοινωνίας με το μωρό του, οι οποίοι θα είναι ζωτικής σημασίας για τον γονιό αργότερα, όταν το μωρό θα είναι στην παιδική ηλικία. Η επικοινωνία δεν είναι κάτι που απλώς συμβαίνει. Δεν είναι κάτι που ξεκινάει όταν το παιδί αρχίζει να μιλάει. Ούτε είναι απλώς προϊόν ωριμότητας. Η επικοινωνία είναι μια διαδικασία, ο θεμελιώδης λίθος της σχέσης και το αποτέλεσμα της θέλησης για επικοινωνία και της ανταπόκρισης του γονιού.
Πολύ συχνά, το κλάμα του παιδιού χαρακτηρίζεται λανθασμένα σαν χειρισμός και οι γονείς είναι σίγουρα πολύ ικανοί να το χρησιμοποιήσουν ως τέτοιο. Αλλά η προβολή τέτοιων κινήτρων στο μωρό, του δίνει ικανότητες και έλεγχο που ξεπερνούν κατά πολύ τις δυνατότητές του. Η απόδοση κινήτρων στην συμπεριφορά του παιδιού, είναι ο καθοριστικός παράγοντας που θα προσδιορίσει το είδος της ανταπόκρισης από τον γονιό.
Κι αυτή η ανταπόκριση, ή η έλλειψή της, στο κλάμα του παιδιού, είτε χτίζει είτε γκρεμίζει τελικά την επικοινωνία τους και την σύνδεσή τους. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο ενδιάμεσα, τίποτα ουδέτερο…
Δες τη συνέχεια στο themamagers.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
