Από τη Νέλλη Καλαμαρά
Η ημικρανία δεν είναι ένας απλός πονοκέφαλος, κάτι που γνωρίζουν καλά όσοι πάσχουν καθώς και οι άνθρωποι γύρω τους, που ζουν το πρόβλημα από κοντά. Οι κρίσεις ημικρανίας απασχολούν έναν στους δέκα Έλληνες, συχνότερα νέες γυναίκες, και χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι οι δυνατοί πονοκέφαλοι, που οδηγούν είτε σε μειωμένη απόδοση είτε ακόμα και σε πλήρη απουσία από τις καθημερινές τους δραστηριότητες.
Το πρόβλημα
Αν και πολλοί άνθρωποι νομίζουν πως ημικρανία σημαίνει «πονοκέφαλος στο μισό κεφάλι», αυτό δεν είναι απαραίτητο. Πράγματι, τις περισσότερες φορές, ο πόνος στην ημικρανία εντοπίζεται στο μισό του κεφαλιού: συχνά στην περιοχή πίσω από το ένα μάτι και στον κρόταφο, αλλά μπορεί επίσης να εμφανίζεται σε οποιοδήποτε άλλο σημείο, όπως στην κορυφή, στο πίσω μέρος του κεφαλιού ή και στον αυχένα. Ωστόσο, δεν είναι καθόλου σπάνιο ο πόνος να απλώνεται σε όλο το κεφάλι. Οι περισσότεροι άνθρωποι που πάσχουν από ημικρανία έχουν παρατηρήσει ότι ο πόνος αλλάζει εντόπιση από κρίση σε κρίση. Δηλαδή, μπορεί τη μία φορά να εντοπίζεται στο δεξί μισό του κεφαλιού και την επόμενη φορά στο αριστερό, κάτι που είναι ένα τυπικό χαρακτηριστικό της ημικρανίας. Ο πόνος είναι ιδιαίτερα δυνατός και συνοδεύεται από μια σειρά άλλων συμπτωμάτων, όπως η έλλειψη ανοχής στο φως, στους έντονους ήχους και στις μυρωδιές, καθώς και η τάση για εμετό ή οι εμετοί.
Η κάθε κρίση μπορεί να διαρκεί από λίγες ώρες έως 2-3 ή και περισσότερες ημέρες. Μετά από κάποιο διάστημα η κρίση επανέρχεται, σε άλλους ανθρώπους έπειτα από αρκετούς μήνες, ενώ σε κάποιους άλλους ακόμη και μετά από λίγες ημέρες. Αποτέλεσμα της ημικρανίας είναι ότι το άτομο δεν δύναται να έχει φυσιολογική δραστηριότητα την ώρα της κρίσης, ενώ μπορεί να έχει ανάγκη για κατάκλιση σε ένα σκοτεινό δωμάτιο.
Εκτός από αυτό, οι άνθρωποι με ημικρανία συχνά ζουν με την αγωνία της επόμενης κρίσης, ενώ η ποιότητα της ζωής τους επηρεάζεται ακόμα και όταν δεν πονούν. Όταν η ημικρανία είναι περιστασιακή, η προκαλούμενη διαταραχή της καθημερινής λειτουργικότητας ίσως και να είναι διαχειρίσιμη. Ωστόσο, όταν οι κρίσεις έχουν συχνότητα 2-3 το μήνα, ή και πιο συχνά, και καθώς μπορεί να διαρκούν 2 και 3 ημέρες, δεν είναι σπάνιο άνθρωποι με ημικρανία να έρχονται αντιμέτωποι με το πρόβλημά τους 10 ή και περισσότερες ημέρες κάθε μήνα. Στις περιπτώσεις αυτές, πέρα από την αναλγητική θεραπεία, η προσπάθεια για μείωση της συχνότητας των κρίσεων είναι πολύ σημαντική.
Διάβασε περισσότερα στο missbloom.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
