Σε έναν πόλεμο υπάρχουν πάντα νικητές και νικημένοι, παράπλευρες απώλειες και άλλα τραγικά. Ένας πόλεμος, όμως, δεν γίνεται μόνο με όπλα, βόμβες και αντιαεροπορικά άρματα. Όπου υπάρχει θυμός, διεκδίκηση και αντεκδίκηση, υπάρχει ένας ακόμα πόλεμος.
Ένα διαζύγιο έχει, αναμφίβολα, πολλά κοινά με έναν πόλεμο. Υπάρχουν αντιμαχόμενες πλευρές, υπάρχουν διεκδικήσεις και παράπλευρες απώλειες, που τις περισσότερες φορές είναι …τα παιδιά. Το χειρότερο όμως είναι όταν οι αντιμαχόμενες πλευρές εκλαμβάνουν τα παιδιά ως λάφυρα που χρησιμοποιούνται για εκβιασμούς, έμμεσες επιθέσεις και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη.
Τα παιδιά-λάφυρα βρίσκονται στη μέση της εμπόλεμης ζώνης και δέχονται πυρά από τις μαινόμενες πλευρές. Είναι οι περιπτώσεις που ένας από τους δύο γονείς, ή όταν υπάρχει …σύμπνοια και οι δύο, πλέκουν το «εγκώμιο» του άλλου ή όταν ο ένας γονέας αποφασίζει να «στερήσει» τα παιδιά του από τον άλλο έτσι, για γινάτι.
Όταν η μαμά στολίζει τον μπαμπά με χαρακτηρισμούς «άχρηστος», «αδιάφορος», «εγωιστής» και άλλα πιο πικάντικα, όσο και αν θέλει να πιστεύει ότι στοχεύει στον πατέρα, κάποιος πρέπει να της πει ότι τα βόλια παίρνουν τον… άμαχο πληθυσμό.
Κάθε φορά που ο μπαμπάς αποφασίζει να πιάσει στο στόμα του τη μανούλα με περιγραφές που αναφέρονται στην ηθική της συμπεριφορά ως προς τους άντρες. Όταν την αποκαλεί «ανίκανη», «αδιάφορη» και άλλα χαριτωμένα, οι βόμβες δεν πέφτουν στη θάλασσα, αλλά σε ένα παιδικό μυαλό που παλεύει να κατανοήσει τι του συμβαίνει, παλεύοντας με κύματα και τρικυμίες…
Διάβασε περισσότερα στο themamagers.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
