Το νήπιο, την ώρα της γέννησής του θα ένιωθε το φόβο τον θανάτου, αν μια ευλογημένη μοίρα δεν το προφύλασσε από την επίγνωση της αγωνίας που συνεπάγεται ο διαχωρισμός από τη μητέρα και την ενδομήτρια ζωή του.
Ακόμα κι όταν γεννηθεί, το νήπιο ελάχιστα διαφέρει σε σχέση με την πριν από τη γέννησή του κατάσταση. Δεν μπορεί ν’ αναγνωρίσει αντικείμενα, δεν έχει συνείδηση του εαυτού του και του κόσμου που υπάρχει γύρω του. Το μόνο που νιώθει είναι η θετική διέγερση της ζεστασιάς και της τροφής κι ακόμα δε μπορεί να ξεχωρίσει τη ζεστασιά και την τροφή από την πηγή της: τη μητέρα.
Η μητέρα είναι η ζεστασιά, η μητέρα είναι η τροφή, η μητέρα είναι η ευχάριστη κατάσταση της ποίησης και της ασφάλειας. Αυτή η κατάσταση είναι κατάσταση ναρκισσισμού, για να χρησιμοποιήσουμε τον όρο του Φρόυντ. Η εξωτερική πραγματικότητα, πρόσωπα και πράγματα, έχουν σημασία μόνο με την έννοια της ικανοποίησης ή όχι της εσωτερικής κατάστασης του σώματος. Πραγματικό είναι μονάχα το εσωτερικό · το έξωτερικό είναι πραγματικό μόνο σε σχέση με τις ανάγκες μου και ποτέ σε σχέση με αυτές καθαυτές τις δικές του ιδιότητες ή ανάγκες…
Δες τη συνέχεια στο themamagers.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
