«Μου’ λειψε η αγκαλιά» μου είπε στο ρου της συζήτησης ένας πολύ δικός μου άνθρωπος και εννοείται πως συμφώνησα. Με όλη την κατάσταση γύρω μας - λίγο οι προειδοποιήσεις, λίγο τα μέτρα λίγο ο ίδιος ο φόβος μας - έχουμε αποστασιοποιηθεί ο ένας από τον άλλο. Όχι μόνο έχουμε αραιώσει τις κοινωνικές μας συναναστροφές αλλά από τις επαφές μας, λείπει το χάδι, το άγγιγμα.
Αυτό φαίνεται να μας απογοητεύει κάπως και να ρίχνει την ψυχολογία μας. Όσοι όμως έχουν ζωάκι- και κυρίως ζωάκι το οποίο μπορεί να υπάρχει διαδραστική σχέση - φαίνεται να βρίσκονται σε καλύτερη ψυχολογική κατάσταση μέσα σε όλη αυτήν την πίεση που διανύουμε.
Συγκεκριμένα, τα οφέλη από τη συναναστροφή μας με ζωάκια είναι πολλαπλά και αληθινά. Έχουμε την έγνοια για τη φροντίδα ενός πλάσματος πέραν του εαυτού μας. Μία ευθύνη τέτοιου είδους μας κάνει να ...ξεχνιόμαστε - όσο περίεργο και αν ακούγεται.
Διαμορφώνουμε ένα ημερήσιο πρόγραμμα παιχνιδιού, διατροφής, περιποίησης που γεμίζει εν μέρει τον κενό μας χρόνο. Ασχολούμενοι τακτικά με το κατοικίδιό μας, το μυαλό μας αποσπάται από τις ανησυχητικές σκέψεις και ηρεμούμε.
Η αγκαλιά τους μας κάνει να νιώθουμε όμορφα
Όταν χαϊδεύουμε, αγγίζουμε ή αγκαλιάζουμε το ζωάκι μας (με την προϋπόθεση ότι είναι κάτι που και το ίδιο επιθυμεί και δε δυσφορεί) ενεργοποιείται το παρασυμπαθητικό μας σύστημα το οποίο με τη σειρά του παράγει ορμόνες ηρεμίας . Έτσι νιώθουμε ηρεμία, ευφορία και μεγάλη συναισθηματική ανάταση-πράγμα απαραίτητο στις ημέρες που διανύουμε.
Σωματική άσκηση ανεξάρτητα από το lockdown
Στην περίπτωση που κάποιος έχει κατοικίδιο, έχει πάντα κίνητρο να ασκηθεί. Ένας περίπατος στη γειτονιά μας -πάντα σεβόμενοι τη νομοθεσία και τα έκτακτα μέτρα που λαμβάνονται- βοηθά και εμάς να αλλάξουμε παραστάσεις στη διάρκεια της μέρας αλλά και το μικρό μας φίλο να έρθει σε επαφή με ποικίλα ερεθίσματα.
Συντροφιά τις πολλές ώρες της καραντίνας
Οι κατοικίδιοι φίλοι μας δεν έχουν υποχρεώσεις να τους κρατούν μακρυά μας , επομένως τις ημέρες της καραντίνας βρίσκονται πάντα εκεί .Είναι η παρεούλα μας , με την οποία περνάμε ευχάριστα και ίσως και λίγο πιο ξένοιαστα τις πολλές ώρες που μένουμε πλέον στο σπίτι.
Μαθαίνουμε να εκτιμούμε την ύπαρξη
Πιο πολύ από ποτέ αυτή η περίοδος -δύσκολη κοινωνικοοικονομικά αλλά και υγειονομικά- μας έχει κάνει να εκτιμούμε περισσότερο ό,τι έχουμε. Ως κηδεμόνας λοιπόν κατοικίδιου τολμώ να πω ότι ο σκύλος μου με διδάσκει να εκτιμώ πραγματικά τη στιγμή.Η συναναστροφή μου με το σκύλο μου μου έδειξε ότι η ζωή είναι εκεί και περιμένει να τη ζήσουμε, να τη χαιρόμαστε με τα πιο απλά και τα λιγότερα πράγματα που μας δίνει.
Σκέψου μόνο τη χαρά που βλέπετε να ζωγραφίζεται στο πρόσωπο του σκύλου σου όταν πετάς ένα μπαλάκι και σκέψου: μήπως τελικά θα πρέπει να μη θεωρούμε τίποτα δεδομένο και να χαιρόμαστε ακόμη και με τα πιο απλά πράγματα;
Διάβασε επίσης: Γιατί ο σκύλος μου αναστενάζει;
Διάβασε επίσης: Stress αποχωρισμού σκύλου και γάτας; Πώς θα το διαχειριστείς σε 5 βήματα
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
