Όταν το μωρό αρχίζει να μπουσουλάει εμείς οι γονείς μπαίνουμε στην περίοδο του υστερικού «μη» πολύ πριν από τα παιδιά.
Το έχουμε ζήσει και το βλέπουμε καθημερινά πως ένα παιδί αγγίζει τα πάντα χωρίς να συνειδηοτοποιεί ούτε τον κίνδυνο ούτε αν αυτό τού επιτρέπεται ή όχι. Τα όρια που θέτουμε φαίνονται προφανή. Όμως δεν συμβαίνει το ίδιο για το μωρό που δεν θα κατανοήσει τη σημασία τους πριν γίνει τεσσάρων ή πέντε ετών. Γι’ αυτό μας κοιτάζει έντονα καθώς ενεργεί κι εμείς εκλαμβάνουμε το βλέμμα αυτό ως αυθάδεια.
Καλό είναι να λέμε «όχι» αντί «μη», μια λέξη πολύ πιο αποτελεσματική και λιγότερο ασαφή. Όταν λέμε «μη» συνήθως το λέμε επιθετικά σαν να κατηγορούμε σμίγοντας τα φρύδια μας, ενώ λέγοντας «όχι» ανοίγουμε τα μάτια και ο τόνος είναι ήπια επικακτικός, χωρίς κατηγόρια. Απλώς διακόπτουμε μια κίνηση.
Συνήθως τα παιδιά σε αυτή την ηλικία αναζητούν το βλέμμα, την άδεια του γονιού πριν αγγίξουν ένα καινούριο αντικείμενο. Αυτή είναι η στιγμή για να πούμε «όχι» και μετά να εξηγήσουμε με απλές λέξεις την απαγόρευσή μας, χωρίς να περιμέμουμε το παιδί να τα θυμάται όλα. Επίσης πρέπει να δίνουμε προσοχή στα μηνύματα που μπορεί να «θολώσουν» τη σημασία της λέξης όταν παίζουμε, λέγοντας «μη, μη, μη, μη» χαμογελώντας…
Διάβασε τη συνέχεια στο themamagers.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
