19ος αιώνας
Οι αναφορές από τα έργα τέχνης μας δείχνουν ότι ελκυστική θεωρούταν η γυναίκα με «γεμάτο» σώμα, μεγάλα στήθη και στρογγυλούς γοφούς. Το πιο παχουλό και πληθωρικό σώμα ήταν ένδειξη ευγενούς και αριστοκρατικής καταγωγής αλλά και οικονομικής ευμάρειας.
20ός αιώνας (α' μισό)
Ελκυστικές ήταν οι γυναίκες που είχαν μια πιο masculine και αγορίστικη όψη: λεπτά σώματα, λεπτά χαρακτηριστικά, κοντά μαλλιά, και απουσία καμπύλων ήταν η επιτομή της ομορφιάς.
50's
Οι καμπύλες αποθεώνονται με το φαινόμενο Mέριλιν Μονρόε να λαμβάνει διαστάσεις φρενίτιδας: λεπτή μέση, πλούσιο μπούστο, και αδύνατα πόδια ήταν το διαβατήριο της ομορφιάς!
'60s
Το φαινόμενο twiggy: με βάρος που δεν υπερβαίνει τα 45 κιλά και ΔΜΣ (δείκτη μάζα σώματος=15). Και τις γυναίκες να αρνούνται το καθετί που παραπέμπει στις γυναικείες καμπύλες.
Τέλη '80s
Έρχεται στο προσκήνιο το αδύνατο αλλά γυμνασμένο σώμα όπου ο ΔΜΣ ανεβαίνει στο 19. Τα κορίτσια του top modelling όπως η Evangelista, η Crawford, η Schiffer και η Cambell, που αποθεώνονται από τα μίντια, ενσαρκώνουν τον ορισμό του ιδανικού σώματος.
'90s
Επιστρέφει το φαινόμενο twiggy με τις γυναίκες να πασχίζουν να χωρέσουν σε 0 sizes ρούχα, με το καχεκτικό σώμα που παραπέμπει σε αυτό των χρηστών ηρωίνης (heroin type) να θεωρείται η επιτομή της κομψότητας...
'00s
Γίνεται φιλότιμη προσπάθεια από τη βιομηχανία της μόδας, αλλά και από τα μίντια, να ξεπεραστούν και να στιγματιστούν τα ανορεξικά πρότυπα.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
