Χρησιμοποιώντας μαγνητικές τομογραφίες για να παρακολουθήσουν τους εγκεφάλους των ανθρώπων που παρουσιάζουν δυσλεξία, ερευνητές βρήκαν μια "πραγματικά μεγάλη" διαφορά σε μια σειρά από οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα.
Πιο συγκεκριμένα, ανακάλυψαν ότι ο εγκέφαλος των ανθρώπων που δεν έχουν δυσλεξία ήταν περισσότερο σε θέση να αναγνωρίσει επαναλαμβανόμενες λέξεις ή εικόνες σε μια διαδικασία γνωστή ως «νευρική προσαρμογή», ενώ ένα «νευρικό σημείο" εντοπίστηκε μεταξύ των δυσλεξικών, των οποίων οι εγκέφαλοι εμφάνιζαν χαμηλότερα επίπεδα σε «πλαστικότητα», δηλαδή στην ικανότητα της ανταπόκρισης.
Μιλώντας στην εφημερίδα The Independent, ο επικεφαλής της έρευνας και καθηγητής του Massachusetts Institute of Technology, John Gabrieli δήλωσε σχετικά: «Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι για να μάθει κάποιος με δυσλεξία να διαβάζει. Έτσι, αυτή η έρευνα θα μπορούσε να είναι η αρχή που θα μας δείξει νέους δρόμους για τη μείωση αυτής της "πλαστικότητας" του εγκεφάλου" και πρόσθεσε ότι "η μελέτη θα προτείνει έναν νέο τρόπο για να ανακουφίσει τις επιπτώσεις της δυσλεξίας στους ανθρώπους".
Από την άλλη πλευρά επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, με επικεφαλής τον καθηγητή Επιστημών Ομιλίας, Ακοής και Γλωσσών Τάιλερ Περρατσιόνε, με ειδικές τεχνικές εγκεφαλικής απεικόνισης διαπίστωσαν ότι ενήλικες και παιδιά με δυσλεξία έχουν μικρότερη ικανότητα προσαρμογής σε αισθητηριακές πληροφορίες, συγκριτικά με τα άτομα χωρίς τη συγκεκριμένη διαταραχή.
Πιο συγκεκριμένα οι συμμετέχοντες στη μελέτη άκουσαν μια σειρά από λέξεις, που διάβαζαν είτε ένας είτε πολλοί άνθρωποι. Τα άτομα χωρίς δυσλεξία προσαρμόστηκαν στον έναν άνθρωπο και όχι στους πολλούς. Αντίθετα, τα άτομα με δυσλεξία παρουσίασαν λιγότερη προσαρμογή της εγκεφαλικής τους δραστηριότητας ακόμα και στον έναν ομιλητή.
Μάλιστα, οι διαφορές αυτές δεν παρατηρήθηκαν μόνο στην ανταπόκριση του εγκεφάλου στις γραπτές λέξεις, αλλά και σε εικόνες προσώπων και αντικειμένων, δηλαδή σε οπτικά ερεθίσματα.
«Αυτό δείχνει ότι υπάρχουν κάποιες ελλείψεις σε όλο τον εγκέφαλο, ενώ άλλες μελέτες έχουν δείξει στο παρελθόν ότι η δυσλεξία έχει να κάνει με διαφορές στη δομή και τη λειτουργία του εγκεφάλου» αναφέρει ο καθηγητής.
Γι’ αυτό ο ερευνητής και οι συνεργάτες του πιστεύουν ότι ανακάλυψαν την αιτία της δυσλεξίας, εν μέρει διότι η μειωμένη προσαρμογή εντοπίστηκε σε μικρά παιδιά και όχι μόνον σε ενήλικες.
«Η προσαρμογή είναι το πώς ο εγκέφαλος βελτιώνει την αποτελεσματικότητα του. Όταν μιλάμε με κάποιον για πρώτη φορά ο εγκέφαλος χρειάζεται λίγο χρόνο για να συνηθίσει τη φωνή του ομιλητή, τον ρυθμό που μιλάει και την εκφορά του λόγου του. Αλλά μετά προσαρμόζεται και σταματά να εργάζεται τόσο σκληρά ώστε να επεξεργαστεί τα λεγόμενα του άλλου. Στα άτομα με δυσλεξία, η προσαρμογή δεν γίνεται όπως πρέπει. Ο εγκέφαλος δουλεύει σκληρότερα για να επεξεργαστεί τα αισθητηριακά στοιχεία» εξηγεί ο ειδικός.
Και προσθέτει ότι, η μειωμένη εγκεφαλική προσαρμογή μπορεί εμφανίζεται μόνο όταν πρόκειται για το διάβασμα, επειδή πρόκειται για πιο απαιτητική και περίπλοκη διαδικασία.
«Ο εγκέφαλος δεν έχει ειδική περιοχή για την ανάγνωση. Είναι ένα ‘εργαλείο’ που εφεύραμε και ο τρόπος χρήσης του απαιτεί μια περίπλοκη ενορχήστρωση διαφορετικών εγκεφαλικών περιοχών. Και επειδή είναι αναμενόμενο να διαβάζουμε, δεν συνειδητοποιούμε τι μεγάλο επίτευγμα είναι τελικά» καταλήγει.
Πηγή: independent.co.uk
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
