bubutu-
Η πολλαπλή σκλήρυνση (ΠΣ) είναι μία χρόνια νόσος που προσβάλλει περίπου 2,3 εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο, για την οποία σήμερα δεν υπάρχει θεραπεία. Αυτά είναι τα άσχημα νέα. Γιατί υπάρχουν και καλά και μας έρχονται φρέσκα από το 35ο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη Θεραπεία και την Έρευνα στην Πολλαπλή Σκλήρυνση (ECTRIMS), το οποίο πραγματοποιήθηκε από 11-13 Σεπτεμβρίου στη Στοκχόλμη της Σουηδίας. Δεδομένου ότι η πολλαπλή σκλήρυνση είναι μια αυτοάνοση πάθηση που διαγιγνώσκεται στην ηλικία των 20 με 40 ετών, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε όλοι ορισμένα βασικά δεδομένα. Αυτό τόνισαν σε παρουσίαση στο συνέδριο ECTRIMS τρεις κορυφαίοι ειδικοί στον τομέα της νευρολογίας, ο Ashish Atreja, από την Ιατρική Σχολή Icahn του Νοσοκομείου του Όρους Σινά στις ΗΠΑ, ο Helmut Butzkueven, από το Πανεπιστήμιο Monash στην Αυστραλία και η Jiwon Oh, από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο στον Καναδά.
Η νόσος που προτιμά τις γυναίκες
Η ΠΣ είναι μία από τις πιο συχνές νευρολογικές νόσους σε ολόκληρο τον κόσμο. Μάλιστα, αποτελεί την κύρια αιτία μη τραυματικής αναπηρίας στους νεαρούς ενήλικες. Επίσης, έχει παρατηρηθεί πως εμφανίζεται δύο φορές συχνότερα στις γυναίκες συγκριτικά με τους άνδρες. Επίσης, όσο παράλογο κι αν μας ακούγεται -όπως «παράλογα» είναι όλα τα αυτοάνοσα- η μέση ηλικία έναρξης των συμπτωμάτων είναι τα 30 έτη.
Σιωπηλή και «ύπουλη» νόσος
Η πολλαπλή σκλήρυνση είναι μια νόσος που εξελίσσεται, ακόμη κι όταν η κλινική εξέταση ή η μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου δεν δείχνουν αλλαγές. Είναι μάλιστα όχι μόνο σιωπηλή αλλά και «ύπουλη» νόσος, αφού τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινώνονται κάποιες φορές τόσο σταδιακά, που και ο ίδιος ο ασθενής να μην το αντιλαμβάνεται. «Η νόσος εξακολουθεί να είναι ενεργή και οι βλάβες συνεχίζονται στους ιστούς. Δυστυχώς, για να εκφραστούν αυτές κλινικά μεσολαβεί ένα διάστημα, αφού το νευρικό μας σύστημα έχει τους δικούς του αντιρροπιστικούς μηχανισμούς που τις κρύβουν», δήλωσε στο Shape.gr ο Νικόλαος Γρηγοριάδης, Καθηγητής Νευρολογίας Α.Π.Θ. και Διευθυντής του Κέντρου Πολλαπλής Σκλήρυνσης στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ που συμμετείχε στο ECTRIMS. Αυτή η κρυφή προοδευτικότητα, που στο πλαίσιο μιας εξέτασης δεν είναι πάντα εύκολο να διαπιστωθεί αποτελεί βασικό πρόβλημα στην παρακολούθηση της νόσου, όπως εξηγεί ο καθηγητής. «Είναι σημαντικό, εκτός από τη θεραπεία που επιλέγει ο γιατρός, να λαμβάνει και άλλα, θεραπευτικά μέτρα. Η ολιστική προσέγγιση είναι απολύτως αναγκαία. Γι' αυτό και την ίδια αξία με την ανοσοθεραπεία έχει η αποκατάσταση». Πρόκειται στην ουσία για μια δια βίου βοήθεια στον ασθενή ώστε να ζει μια καλύτερη και πιο ποιοτική καθημερινότητα.
Το μεγάλο «στοίχημα»
Η πολλαπλή σκλήρυνση υπολογίζεται ότι προσβάλει περίπου 700.000 άτομα στην Ευρώπη, εκ των οποίων περίπου 96.000 εμφανίζουν πρωτοπαθώς προϊούσα μορφή με υψηλό επίπεδο αναπηρίας. Πρόκειται για την πιο «επιθετική» ίσως μορφή της νόσου, η οποία χαρακτηρίζεται από πολύ σύντομη εξέλιξη της αναπηρίας και των προβλημάτων υγείας που προκαλεί. Μάλιστα, η σημασία της έγκαιρης διάγνωσης ήταν ίσως αυτό που τονίστηκε περισσότερο στο συνέδριο ECTRIMS από τους ειδικούς. Ωστόσο, οι περιορισμοί στα διαγνωστικά μέσα σήμερα μπορεί να καθυστερήσουν την ένταξη ενός νέου ασθενούς σε θεραπευτικό πρωτόκολλο, μιας θεραπείας που όμως θα μπορούσε να επιβραδύνει σημαντικά την εξέλιξη της νόσου. Και καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό είναι αυτό, για κάθε ασθενή αλλά ακόμη περισσότερο όταν μιλάμε για ασθενείς που μπορεί να είναι 30 ή 40 ετών!
Μια δύσκολη μορφή της νόσου και μια σημαντική νέα και μοναδική θεραπεία
Οι νευρολόγοι γνωρίζουν πλέον πως η πολλαπλή σκλήρυνση είναι μια νόσος που εξελίσσεται προοδευτικά, ανεξάρτητα από το πώς εκδηλώνονται οι υποτροπές σε κάθε ασθενή. Μάλιστα, η πρωτοπαθώς προϊούσα μορφή πολλαπλή σκλήρυνση (PPMS) είναι αυτή που «δυσκολεύει» περισσότερο τους ειδικούς, καθώς έχει πολύ γρήγορη εξέλιξη και μέχρι σήμερα δεν υπήρχε θεραπεία. Και μάλιστα, ενώ στις άλλες μορφές της νόσου οι ασθενείς παρουσιάζουν διαστήματα ύφεσης των συμπτωμάτων και υποτροπές και η εξέλιξη είναι πιο αργή, στην πρωτοπαθώς προϊούσα πολλαπλή σκλήρυνση (PPMS) η νόσος εξελίσσεται χωρίς διακοπές και στάδια. Για την ακρίβεια, η αναπηρία εξελίσσεται δύο φορές πιο γρήγορα στην PPMS σε σχέση με την υποτροπιάζουσα πολλαπλή σκλήρυνση.
«Το μονοκολωνικό αντίσωμα ocrelizumab είναι μια θεραπεία που καλύπτει μια ανάγκη που δεν είχε καλυφθεί για τη συγκεκριμένη μορφή της νόσου», τονίζει ο κ. Γρηγοριάδης. Ο καθηγητής όμως του δίνει ένα ακόμη credit: «Πρόκειται για μία θεραπεία που η έρευνά της έδωσε το έναυσμα για να γίνει μεγαλύτερη έρευνα για τα β-λεμφοκύτταρα. Και διαπιστώσαμε ότι ο ρόλος τους ήταν καίριος. Οι θεραπείες αυτές μας βοήθησαν να προσανατολίσουμε την έρευνά μας και σε σημεία που δεν γνωρίζαμε ότι παίζουν ρόλο».
Η θεραπεία με το ocrelizumab έχει εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόκειται για το πρώτο φάρμακο που λαμβάνει έγκριση για τη θεραπεία της πρωτοπαθώς προϊούσας πολλαπλής σκλήρυνσης. Πρόσφατα μάλιστα υπήρξε μια εξέλιξη που ανοίγει το δρόμο για να μπορούν οι Έλληνες γιατροί να συνταγογραφούν το φάρμακο στους ασθενείς.
Διάβασε επίσης: 7 αυτοάνοσα νοσήματα που «προτιμούν» τις γυναίκες
Διάβασε επίσης: Σύνδρομο Sjögren: Δεν ξέρω πώς προφέρεται, αλλά ξέρω πως είναι το 2ο πιο κοινό αυτοάνοσο
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
