Τέσσερις γενιές. Και οι ιστορίες τους να αντικατοπτρίζουν, με την ενάργεια του βιώματος και την αμφισημία της μνήμης, κομβικά σημεία της νεώτερης ιστορικής και κοινωνικής διαδρομής μας: μικρασιατική καταστροφή και προσφυγιά, γερμανική κατοχή και αντίσταση, εμφύλιος και δικτατορία, "δανεική" ευημερία και πολύπλευρη κατάρρευση.
Η εκρηκτική μικρασιάτισσα Ειδοθέα, η επιφυλακτική Ηλέκτρα, ο στρυφνός ονειροπόλος Θοδωρής, η εφτάψυχη Φοίβη, ο φιλοσοφημένος Στέλιος, η πρωτόγονη Μαριγώ, η ακτιβίστρια Αναστασία, ο ασκητικός Θεόδωρος με το βαρύ παρελθόν εξιστορούν παθήματα, πόθους και στοχασμούς. Πίκρες και θριάμβους. Οδύνες και έρωτες. Καταθέτουν το λιθαράκι τους στο μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης και του ιστορικού γίγνεσθαι. Και στη χρεωκοπημένη πατρίδα η ελπίδα επιτέλους αγανακτεί, σηκώνει κεφάλι και μαρσάρει.