Μία περίοδος συναισθηματικών μεταπτώσεων ήταν η αφορμή για να γνωριστώ με τον Μπαλού. Ήταν ένα αδεσποτάκι το οποίο φιλοξενήθηκε για ένα διάστημα σε καταφύγιο και το οποίο για καλή του τύχη αλλά και δική μου "τράβηξε" την προσοχή μου εκείνο το βροχερό απόγευμα.
Η κολλητή μου, σε μία προσπάθεια να με βοηθήσει, με πήρε κυριολεκτικά από το χέρι προκειμένου να υιοθετήσω ένα σκυλάκι καθώς ήταν σίγουρη πως θα μου έκανε καλό. Και μπορεί αρχικά να ήμουν διστακτική, αλλά τελικά πήγα μαζί της για να μην της χαλάσω το χατίρι.
Κάπου εκεί λοιπόν, ανάμεσα στα κουτάβια που αναζητούσαν την προσοχή μας, ήταν και ένα μαύρο ημίαιμο κοκονάκι με φοβισμένο βλέμμα και δραστήρια ουρίτσα. Με πλησίασε, με μύρισε και αυτό ήταν. Ερωτευτήκαμε! Ή για την ακρίβεια, αγαπηθήκαμε. Με μία δυνατή, ανιδιοτελής αγάπη που μόνο όσοι έχουν υιοθετήσει αδεσποτάκι μπορούν να αντιληφθούν.
Και κάπως έτσι, η καθημερινότητά μου βελτιώθηκε. Ανέκτησα τη χαμένη μου αυτοπεποίθηση, έγινα χαρούμενη και άρχισα να χαμογελώ. Ένα πλασματάκι άλλωστε εξαρτιόταν απόλυτα από εμένα. Έπρεπε να σταθώ στο ύψος των περιστάσεων. Έκτοτε, αποφάσισα ότι θα στηρίξω έμπρακτα κάθε φιλοζωική ενέργεια, ιδίως αυτές που επικεντρώνονται στην υιοθεσία.
Δείτε περισσότερα στο missbloom.gr