Αγάπη, υγεία, σεβασμός...
Νομίζω ότι τα παραπάνω ουσιαστικά αποτελούν και την ουσία της ζωής που μας πρέπει. Κι αν η αγάπη και η υγεία είναι δύο κλασικά "συστατικά" ευχών για τη νέα χρονιά, ο σεβασμός είναι κάτι που σκέφτομαι όλο και συχνότερα όσο δουλεύω αυτό το τεύχος αλλά και τους μήνες που έχουν προηγηθεί, έχοντας ακούσει και διαβάσει ένα σωρό ανατριχιαστικές και αποκαρδιωτικές ειδήσεις.
Μοιάζει σαν η κοινωνία μας να έχει χάσει τον αυτοσεβασμό της, πρώτιστα, και τον σεβασμό γενικότερα. Σαν να μην καλλιεργούμε αυτή την έννοια μέσα μας, στα παιδιά μας, σαν να μην είναι αυτονόητος ο σεβασμός σε κάθε έκφανση της ζωής μας. Σαν ο σεβασμός για τον άνθρωπο, τον πλανήτη, τα ζώα και τη φύση να είναι μια συζήτηση "πολυτελείας". Δεν είναι.
Η καλλιέργεια του αυτοσεβασμού και του σεβασμού είναι δεξιότητες που, κατά την ταπεινή προσωπική μου γνώμη, μπορούν να μας πάνε μπροστά ως άτομα και ως κοινωνία. Αυτό τον πρώτο μήνα του χρόνου, που μέσω του βιγκανισμού είναι επίσης αφιερωμένος στον πλανήτη και στη φύση, ας αρχίσουμε όλοι να σεβόμαστε και να εκτιμούμε περισσότερο τον εαυτό μας. Αυτό είναι το πρώτο βήμα για να επεκτείνουμε τον σεβασμό και τη φροντίδα στους πάντες και τα πάντα γύρω μας.
Ας είναι το 2023 ένας χρόνος καλύτερος, πιο λαμπερός, με περισσότερη ενσυναίσθηση και καλοσύνη (Ο χρόνος; Εντάξει, δεν πειράζει, ποιητική αδεία!).
Καλή χρονιά