Κάθε άνθρωπος χρειάζεται ένα χώρο στον οποίο θα νιώθει προστατευμένος, ασφαλής και ευπρόσδεκτος. Έναν χώρο που θα μπορεί να χαλαρώνει και να είναι ο εαυτός του. Αν είμαστε τυχεροί, το σπίτι που μεγαλώνουμε, είναι ένας τέτοιος χώρος. Ωστόσο, μπορεί, το συναίσθημα που είχαμε στο σπίτι μας να ήταν το άγχος, η ανασφάλεια, η ντροπή, η αίσθηση ανικανότητας ή απόρριψης. Αυτό το συναίσθημα που νιώθαμε ως παιδιά, ριζώνει βαθιά μέσα μας και μας συνοδεύει και στον ενήλικο βίο μας.
Υπάρχουν τέσσερις βασικές ανάγκες που χρειάζεται να καλυφθούν κατά την παιδική ηλικία.
Η ανάγκη για σύνδεση
Η ανάγκη του παιδιού για σύνδεση ματαιώνεται όταν οι γονείς του το παραμελούν, το απορρίπτουν ή το κακοποιούν. Όλα εξαρτώνται από το μέγεθος της κακοποίησης, της απόρριψης και της παραμέλησης, για το εάν το παιδί θα έχει μια απλά χαμηλή αυτοεκτίμηση ή για το εάν θα αναπτύξει ψυχική διαταραχή ως ενήλικας. Επίσης, είτε θα έχει υπέρμετρη ανάγκη για σύνδεση και θα προσκολλάται υπερβολικά σε φίλους ή στον σύντροφό του, είτε θα αποφεύγει εξ ολοκλήρου τη δέσμευση και τις σχέσεις.