Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Οι γυναίκες του αύριο

Επτά νέα κορίτσια μας μιλούν για το πώς βλέπουν τη θέση της γυναίκας σήμερα και τι ελπίζουν/προσπαθούν να αλλάξουν οι ίδιες στην κοινωνία.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σκέφτηκα να φέρουμε στο προσκήνιο νέες γυναίκες, φοιτήτριες και νέες επαγγελματίες, και να ακούσουμε τις σκέψεις τους για τη θέση της γυναίκας το 2023 στην κοινωνία και στον επαγγελματικό στίβο, για το πώς οραματίζονται το μέλλον τους και ποια είναι η αλλαγή στην οποία θα ήθελαν να πάρουν μέρος οι ίδιες. Καθεμία από αυτές θα μπορούσε να είναι η μικρή μας ξαδέρφη, η κόρη μας, η κοπέλα που δουλεύει στο διπλανό γραφείο. Ο λόγος σ’ εκείνες. 

Ζωή Ανδρικοπούλου (@zoe_andrikopoulou)

Η Ζωή, 26 ετών, είναι πρωταθλήτρια στίβου στις μεσαίες αποστάσεις, πανελληνιονίκης στα 3.000 μ. με φυσικά εμπόδια, τα 1.500 μ. και τα 5 χλμ. Εκτός από ενεργή αθλήτρια, είναι και personal trainer. 

"Στο 2023 πλέον η γυναίκα έχει ίδιο ρόλο με τον άνδρα. Έχει πετύχει να έχει τον ίδιο σεβασμό, αλλά και σε επαγγελματικό επίπεδο επίσης έχει καταφέρει να βρίσκεται πολύ ψηλά, ίσως και μερικές φορές ψηλότερα από τον άνδρα σε θέσεις που παλιότερα θεωρούνταν ανδροκρατούμενες. Στον στίβο, που είναι ο επαγγελματικός μου τομέας, επίσης έχουν αλλάξει τα πράγματα. Σε πολλές διαφημιστικές καμπάνιες πρωταγωνιστούν γυναίκες αθλήτριες, χορηγοί και εταιρείες κλείνουν σημαντικά συμβόλαια με αθλήτριες, σε όλα τα αγωνίσματα του στίβου είναι ισομερής η προώθηση και η προβολή των αθλητριών, όπως και των αθλητών. Ως γυναίκα θα ήθελα να πετύχω όλους τους στόχους που έχω θέσει στον εαυτό μου (να συμμετέχω, συγκεκριμένα, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα φέτος το καλοκαίρι) και γενικότερα να καταφέρω να συνδυάσω τον πρωταθλητισμό με τον ρόλο της συζύγου και της μαμάς χωρίς να χρειαστεί να αφήσω κάτι πίσω. Εάν μπορώ να κάνω κάτι για να επηρεάσω τα πράγματα, θα ήθελα να φέρω όλο και περισσότερους ανθρώπους στον χώρο της άθλησης και του τρεξίματος, να τους κάνω να αγαπήσουν αυτό τον χώρο και ταυτόχρονα να τους μεταδώσω ότι η άθληση προσφέρει καλή υγεία".

Σόφη Τζαλαλή (@sofi.tzalali)

Η Σόφη Τζαλαλή είναι 31 ετών, καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού και ασχολείται με την προσχολική εκπαίδευση και κινητική αγωγή νηπίων καθώς είναι ιδιοκτήτρια 2 παιδικών ιδιωτικών παιδικών σταθμών/νηπιαγωγείων.

"Ως γυναίκα επιχειρηματίας, και παράλληλα ως εργαζόμενη, θεωρώ πως η γυναίκα σήμερα αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, προσφέρει και συμβάλλει στην πρόοδο της κοινωνίας. Μπορεί να αποκτήσει μια εξέχουσα θέση και να είναι επικεφαλής για σημαντικές αποφάσεις σε οποιοδήποτε πεδίο, κάνοντας πράξη την προώθηση της Ισότητας των δύο φύλων. Οι γυναίκες του σήμερα ενδυναμώνονται και αποκτούν αυτοπεποίθηση μέσα από τη συνεχή προσπάθεια βελτίωσης του εαυτού τους, επιτυγχάνουν τους στόχους τους και εξελίσσονται σε όλα τα επίπεδα".

Bασιλική Ραφαέλα Βακουφτσή (facebook.com/vaso.vakouftsi)

H Βασιλική, 28 χρονών, είναι μουσικός και πρόεδρος του Συλλόγου Ατόμων με Νόσο του Crohn και Ελκώδη Κολίτιδα Ελλάδας και ασθενής η ίδια. 

"Με ρώτησες πώς οραματίζομαι το μέλλον μου… Το προσωπικό μου βίωμα ως χρόνια ασθενής έχει αλλάξει σε κάποιον βαθμό και τις προτεραιότητές μου, φέρνοντάς με αντιμέτωπη με μια νέα πραγματικότητα. Έχοντας ξεπεράσει (θεωρώ) πολλά από τα στερεότυπα με τα οποία οι περισσότερες γυναίκες έχουμε γαλουχηθεί, οραματίζομαι τον εαυτό μου ως μια δυναμική γυναίκα, με ήθος και διακρίσεις στο πεδίο δράσης μου και στην επαγγελματική μου σταδιοδρομία, έχοντας επιτύχει τους στόχους που θέτω και διατηρώντας παράλληλα μια ισορροπία στη προσωπική μου ζωή, κάτι που είναι στις προτεραιότητές μου. Το δίλημμα "επαγγελματική ή προσωπική ζωή” πρέπει να τοποθετηθεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας οριστικά. Και θα μπορούσα να συνοψίσω όλα αυτά με μία μόνο φράση: Θα ήθελα να νιώθω γεμάτη… Πολλές είναι οι αλλαγές στις οποίες θα ήθελα κι εγώ να είμαι μέρος τους, ωστόσο θα ξεχωρίσω μία, την πιο σημαντική για εμένα, και είναι και κάτι στο οποίο αφιερώνω ένα μεγάλο κομμάτι του χρόνου και των προσπαθειών μου και σχετίζεται με τον χώρο της υγείας. Θα ήθελα να υπάρχει ουσιαστική συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της υγείας, της ποιότητας ζωής και της καθημερινότητας των χρόνιων ασθενών, σπάζοντας παράλληλα κάθε στερεότυπο, αφήνοντας στο παρελθόν κάθε είδους διάκριση και φτάνοντας στο σημείο να μιλάμε πολύ ανοιχτά για θέματα υγείας. Χρειάζεται να το πιστέψουμε πρωτίστως, να επενδύσουμε σε αυτό και να το διεκδικήσουμε για το κοινό καλό".

Μαβίνα Τσατσαλίδη

H Μαβίνα είναι 25 ετών και σπουδάζει στο Τμήμα Φαρμακευτικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασχολείται έντονα με τον εθελοντισμό από πολύ μικρή ηλικία και οι μεγάλες της αγάπες είναι τα ταξίδια και ο χορός.

"Η αλήθεια είναι πως, όταν εν έτει 2023 υπάρχουν κοινωνίες στις οποίες οι γυναίκες ακόμη παλεύουν να κατακτήσουν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, δυσκολεύομαι να μιλήσω με γενίκευση για πραγματική αλλαγή. Ωστόσο έχουν γίνει αγώνες που πιστεύω πως έχουν αποφέρει καρπούς, σημαντικές δηλαδή αλλαγές στη θέση της γυναίκας τα τελευταία χρόνια σε αρκετές κοινωνίες και ελπίζω και εύχομαι να γνωρίζουμε συνεχώς νέες επιτυχίες και πραγματικές αλλαγές με αντίκτυπο. Για το αύριο, το δικό μου και όλων των άλλων γυναικών, οραματίζομαι ένα μέλλον στο οποίο θα μπορώ να αντιμετωπίζομαι ισότιμα με κάθε άλλο μέλος της κοινωνίας. Ένα μέλλον στο οποίο θα αναγνωρίζονται αντικειμενικά οι πράξεις και η αξία μου, που θα έχω λόγο και μοναδικό δικαίωμα στις αποφάσεις της ζωής μου και για το σώμα μου, θα νιώθω ασφάλεια στην καθημερινότητά μου και θα εμπιστεύομαι τους ανθρώπους που έχω γύρω μου. Ένα μέλλον που θα στηρίζεται στον αλληλοσεβασμό και στην αλληλοεκτίμηση μεταξύ των ανθρώπων, στην πιο ειλικρινή μορφή τους".

Ευδοξία Παπασταματίου (@dancemypilates)

Η Ευδοξία, 31 ετών, είναι επαγγελματίας χορεύτρια και καθηγήτρια Κλασικού χορού και Pilates trainer και έχει δημιουργήσει τη μέθοδο εκγύμνασης DanceMyPilates by Evdoxia. 

"Πιστεύω ότι σήμερα η θέση της γυναίκας έχει βελτιωθεί. Οι γυναίκες πια διαπρέπουν σε όλους τους κλάδους, ακόμα και σε κάποιους που θεωρούνται "ανδροκρατούμενοι”. Δυστυχώς, ακόμα υπάρχουν χάσματα σε μισθούς μεταξύ ανδρών και γυναικών, πολλές φορές οι γυναίκες πρέπει να παλέψουν παραπάνω για αποδείξουν την αξία τους και συχνά η επιθυμία τους να γίνουν μητέρες μπορεί να είναι ανασταλτικός παράγοντας για την πρόσληψή τους. Ωστόσο ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων έχει αλλάξει τελείως τον τρόπο σκέψης του και κατά συνέπεια η κοινωνία και η αγορά εργασίας καταρρίπτει με τον καιρό όλο και περισσότερα στερεότυπα, οπότε είμαι πολύ αισιόδοξη για το μέλλον. Αναφορικά με το πώς βλέπω το μέλλον μου, θα σου πω ότι είμαι πολύ αισιόδοξη και επιθυμώ να εξελίσσομαι. Θα ήθελα να συνεχίσω να είμαι δημιουργική, ευγενική, με σεβασμό στους γύρω μου αλλά και στον εαυτό μου. Θα ήθελα να βοηθήσω με το DanceMyPilates, είτε μέσα από τα μαθήματά μου είτε μέσα από το site μου, τους ανθρώπους να φροντίζουν το σώμα τους και να κερδίζουν όσο περισσότερα οφέλη μπορούν. Τέλος, με τον σύντροφό μου θα ήθελα να συνεχίσουμε να δουλεύουμε καθημερινά και να δυναμώνουμε τη σχέση μας, να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο, να χτίζουμε όνειρα και να δημιουργούμε αναμνήσεις, να φτιάξουμε μια δυνατή ομάδα! Είναι δύσκολο να τα ισορροπείς όλα, κάποιες μέρες είναι πιο εύκολες και κάποιες πιο δύσκολες. Όμως, η θετική σκέψη βοηθά πάντα".

Σωτηρία Δάμαϊ

Η Σωτηρία, 23 ετών, είναι φοιτήτρια Ψυχολογίας στο ΕΚΠΑ. Παράλληλα, εργάζεται περιστασιακά ως προωθήτρια σε καταστήματα τροφίμων.

"Πιστεύω ότι συγκριτικά με προηγούμενες δεκαετίες η θέση της γυναίκας έχει αλλάξει στον κοινωνικό και τον επαγγελματικό στίβο. Οι γυναίκες στον δυτικό κόσμο διεκδικούν τα δικαιώματά τους στην εκπαίδευση, την πολιτική, την εργασία. Ωστόσο φαίνεται ότι απέχουμε ακόμη μακράν από μια εποχή ολοκληρωτικής χειραφέτησης της γυναίκας. Οι γυναίκες ακόμη υφίστανται διακρίσεις στον επαγγελματικό χώρο, μπορεί να πληρώνονται λιγότερο συγκριτικά με τους άνδρες, μολονότι μπορεί να ασκούν το ίδιο επάγγελμα και να επανδρώνουν την ίδια θέση. Δεν μπορώ παρά να μην αναφερθώ και στο φαινόμενο της γυναικοκτονίας, όπου όλο και περισσότερες γυναίκες-σύζυγοι χάνουν τη ζωή τους εξαιτίας της "τυφλής οργής’’ των συζύγων τους. Μια αλλαγή στην οποία θα ήθελα να είμαι μέρος είναι η παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας σε επαρχίες και νησιά, τοποθεσίες όπου οι άνθρωποι ελάχιστα ή ακόμα και καθόλου απολαμβάνουν το δικαίωμα της ψυχολογικής στήριξης, της φροντίδας. Ακόμα, θα ήθελα με τις πράξεις και τη στάση μου να συμβάλλω στο να απαλειφθεί το στίγμα απέναντι σε ανθρώπους που ανήκουν στο περιθώριο, μέσω της ψυχολογικής στήριξης και της καλλιέργειας της ενσυναίσθησης". 

Ιφιγένεια Ηλιάδη (@ifi_iliadi)

Η Ιφιγένεια, 29 ετών, έχει τελειώσει το Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ και εργάζεται ως δημοσιογράφος σε sites.

"Αναμφίβολα, οι γυναίκες έχουμε κατακτήσει αρκετά, τα οποία πριν από κάποιες δεκαετίες δε θεωρούνταν δεδομένα. Ωστόσο, δεν πιστεύω πως η θέση της γυναίκας, είτε στον επαγγελματικό χώρο είτε στην κοινωνία, έχει φτάσει στο επιθυμητό από τη στιγμή που εξακολουθούμε ακόμη να το συζητάμε ως "πρόβλημα”. Όσο συνεχίζουμε να διαβάζουμε για γυναικοκτονίες στα μέσα, όσο μία γυναίκα πρωθυπουργός σε ευρωπαϊκό κράτος θεωρείται ανίκανη να τα βγάλει πέρα εξαιτίας του φύλου της ή δέχεται κριτική γιατί απλά είναι γυναίκα –μην αναφερθούμε στα κράτη Ιράν και Αφγανιστάν, όπου οι γυναίκες δεν έχουν καν τα βασικά δικαιώματα–, φαίνεται πως οι "αγώνες” και οι προσπάθειες για τη θέση της δεν έχουν τέλος μέχρι να συντελεστεί η πραγματική αλλαγή της νοοτροπίας. Συνεπώς, βάζοντας ο καθένας και η καθεμία το λιθαράκι μας στη νέα τάξη πραγμάτων, θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε την αλλαγή από το πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, ανεξαρτήτως φύλου, μαθαίνοντάς τους σεβασμό και ενσυναίσθηση".