Η Μαρία Σηφάκη-Στρουμπάκη, Δερματολόγος-Aφροδισιολόγος, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Κρήτης, επισημαίνει τον σημαντικό ρόλο του δερματολόγου στη διαχείριση της ψωρίασης.
Η πολιορκία της νόσου, η ελευθερία της θεραπείας
Η ψωρίαση δεν αποτελεί απλώς μια δερματική πάθηση ή/και ένα αισθητικό πρόβλημα, αλλά μια επίμονη, χρόνια και μερικές φορές οδυνηρή ασθένεια, η οποία μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών, ακόμα και το προσδόκιμο ζωής τους.
Η ψωρίαση είναι μια κοινή, μη μεταδοτική, αυτοάνοση νόσος, που αφορά το 3% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού και μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη ζωή των ασθενών σε καθημερινή βάση. Λόγω της συστηματικότητας της νόσου, η ψωρίαση συνδέεται με την εμφάνιση πολλών συνοδών νοσημάτων, όπως η ψωριασική αρθρίτιδα, ο διαβήτης, οι καρδιαγγειακές παθήσεις και η κατάθλιψη.
Επιπλέον, οι ψωριασικοί ασθενείς είναι συχνά παχύσαρκοι, επιρρεπείς στο κάπνισμα και εμφανίζουν υψηλά ποσοστά καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως στεφανιαία νόσος ή και έμφραγμα του μυοκαρδίου. Τα παραπάνω μας κάνουν να κατανοήσουμε γιατί η έγκαιρη αντιμετώπιση της νόσου είναι υψίστης σημασίας.
Ο ρόλος του δερματολόγου και οι νέες θεραπείες
Ο ρόλος του δερματολόγου σε αυτό είναι κομβικός, ώστε να αποφασίσει για την κατάλληλη θεραπεία του ασθενούς βασιζόμενος στη θεραπευτική συμμαχία γιατρού-ασθενούς. Εξίσου σημαντικό ρόλο παίζει, επίσης, η συμμόρφωση του ασθενούς στο να ακολουθήσει τη θεραπεία που θα του προτείνει ο γιατρός, καθώς σε περίπτωση διακοπής της τα συμπτώματα θα επανέλθουν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Η θεραπεία εξατομικεύεται για κάθε ασθενή συνυπολογίζοντας τη βαρύτητα, την έκταση, τη μορφή της νόσου, την ηλικία και την επίδραση στην ποιότητα ζωής.
Η θεραπευτική φαρέτρα της ψωρίασης έχει εμπλουτιστεί τα τελευταία χρόνια με τα μικρά μόρια, όπως η απρεμιλάστη, και με τους βιολογικούς παράγοντες, όπως οι aΤΝF παράγοντες (με κύριους εκπροσώπους την ετανερσέπτη, την ανταλιμουμάμπη και την ινφλιξιμάμπη), η αντί IL12/23 (ουστεκινουμάμπη) και πιο πρόσφατα ο αναστολέας της IL-17A (σεκουκινουμάμπη) και IL17A, B, Γ, Δ (μπροταλουμάμπη).
Οι παραπάνω παράγοντες αντιμετωπίζουν σφαιρικά τη νόσο, λειτουργώντας στοχευμένα στον μηχανισμό της φλεγμονής που είναι υπεύθυνη για την εμφάνισή της, αναστέλλοντας παράλληλα την εξέλιξη των συνοδών νοσημάτων, όπως η ψωριασική αρθρίτιδα. Με τις εξελίξεις στη δερματολογία, όλο και περισσότεροι άνθρωποι με ψωρίαση μπορούν να εξασφαλίσουν καλύτερη ποιότητα ζωής. Με την έγκαιρη εξέταση από δερματολόγο και τον σχεδιασμό της κατάλληλης θεραπείας, η ψωρίαση πλέον μπορεί να αντιμετωπιστεί με κάθαρση έως και 100% του δέρματος.