Γράφει ο Γενικός Χειρουργός Αλέξανδρος Κυρίτσης με εξειδίκευση στη Λαπαροσκοπική Χειρουργική και τις παθήσεις παχέος εντέρου και πρωκτού. Έχει μετεκπαιδευτεί στον τομέα της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής στο παγκοσμίου φήμης νοσοκομειακό κέντρο της Νέας Υόρκης Memorial Sloan Kettering Cancer Center, δίπλα σε διεθνώς αναγνωρισμένους χειρουργούς. Επίσης, έχει διατελέσει Επιμελητής σε νοσοκομεία του Ηνωμένου Βασιλείου και διαθέτει εκτενή εμπειρία στην αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης, εφαρμόζοντας σύγχρονες και ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές.
Τι είναι η βουβωνοκήλη;
Η βουβωνοκήλη αποτελεί τη συχνότερη μορφή κοιλιοκήλης, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 90% των περιπτώσεων. Αποτελεί, μάλιστα, την πιο κοινή αιτία χειρουργικής παρέμβασης στη Γενική Χειρουργική. Ορίζεται ως η πρόπτωση ενδοκοιλιακού περιεχομένου – συνήθως εντέρου ή επίπλουν – μέσω ενός χάσματος του κοιλιακού τοιχώματος στη βουβωνική περιοχή. Η προβολή αυτή μπορεί να είναι μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη, ενώ όταν εκτείνεται εντός του οσχέου χαρακτηρίζεται ως οσχεοβουβωνοκήλη.
Η πάθηση καταγράφεται σε ποσοστό έως 27% στους άνδρες, ενώ στις γυναίκες το αντίστοιχο ποσοστό δεν ξεπερνά το 3%. Ανατομικά, η βουβωνοκήλη διακρίνεται σε λοξή και ευθεία, ανάλογα με την πορεία της πρόπτωσης. Οι λοξές κήλες είναι συχνότερες σε νεαρότερες ηλικίες, ενώ οι ευθείες σε ηλικιωμένους.
Ποια είναι τα αίτια εμφάνισής της;
Η αιτιοπαθογένεια της βουβωνοκήλης είναι πολυπαραγοντική. Σχετίζεται κυρίως με παράγοντες που είτε αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση είτε επηρεάζουν την αντοχή του κοιλιακού τοιχώματος. Μεταξύ των κυριότερων αιτίων περιλαμβάνονται η κληρονομική προδιάθεση και η διαταραχή στην ισορροπία σύνθεσης-αποδόμησης του κολλαγόνου.
Επίσης, μερικοί επιβαρυντικοί παράγοντες είναι:
- Παχυσαρκία
- Χρόνια δυσκοιλιότητα
- Έντονη σωματική καταπόνηση (όπως η άρση βάρους)
- Χρόνιος βήχας
- Κάπνισμα
- Προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις στην κοιλιακή χώρα
- Εγκυμοσύνη
- Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ)
- Προχωρημένη ηλικία
Οι παράγοντες αυτοί, μεμονωμένα ή συνδυαστικά, συμβάλλουν στη δημιουργία ή στην επιδείνωση του χάσματος του κοιλιακού τοιχώματος, συμβάλλοντας στην πρόπτωση ενδοκοιλιακού περιεχομένου.
Με ποια συμπτώματα εμφανίζεται;
Σε αρχικά στάδια η κήλη μπορεί να παραμένει ασυμπτωματική για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συχνά, οι ασθενείς παρατηρούν μία διόγκωση στη βουβωνική περιοχή, η οποία μεταβάλλεται ανάλογα με τη στάση του σώματος και την ενδοκοιλιακή πίεση.
Συνυπάρχουν ενοχλήματα όπως δυσφορία, τοπικό αίσθημα βάρους ή καύσου, ενώ στις μεγαλύτερες κήλες μπορεί να παρατηρείται μόνιμη διόγκωση. Σε πιο προχωρημένα στάδια, η συμπτωματολογία επιδεινώνεται με την εμφάνιση πόνου, ιδιαίτερα κατά τη βάδιση ή τη σωματική κόπωση. Επιπλέον, σε περιπτώσεις που εμπλέκεται το παχύ έντερο, ενδέχεται να παρατηρηθεί μεταβολή της εντερικής κινητικότητας ή δυσκοιλιότητα.
Γιατί η βουβωνοκήλη πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα μετά τη διάγνωση;
Η σοβαρότερη επιπλοκή της βουβωνοκήλης είναι η περίσφιξη, κατά την οποία το περιεχόμενο της κήλης παγιδεύεται. Σε αυτή την περίπτωση διαταράσσεται η αιμάτωση των εμπλεκόμενων οργάνων, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε ισχαιμία, νέκρωση και γάγγραινα.
Η εξέλιξη είναι οξεία και απρόβλεπτη, γεγονός που καθιστά επιτακτική την έγκαιρη χειρουργική αντιμετώπιση με την εμφάνιση ή επιβεβαίωση της διάγνωσης.
Κλινικά σημεία που υποδηλώνουν πιθανή περίσφιξη και απαιτούν άμεση ιατρική παρέμβαση περιλαμβάνουν: έντονο άλγος, ναυτία και εμέτους, ερυθρότητα και αύξηση της θερμοκρασίας στην περιοχή της κήλης, καθώς συμπτώματα όπως πυρετός και ταχυκαρδία.
Βουβωνοκήλη: Αντιμετώπιση
Η οριστική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης είναι χειρουργική, καθώς δεν υφίσταται συντηρητική θεραπεία που να εμποδίζει την εξέλιξή της. Πιο συγκεκριμένα, η επιλογή της κατάλληλης τεχνικής εξαρτάται από:
- το είδος και το μέγεθος της κήλης
- την ηλικία
- τη γενική κατάσταση του ασθενούς
- προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις στην περιοχή
Στις μέρες μας, η λαπαροσκοπική αποκατάσταση έχει αναδειχθεί ως η πλέον σύγχρονη και αποτελεσματική μέθοδος. Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι της ανοιχτής χειρουργικής. Μέσω μικρών τομών και με τη χρήση ενδοσκοπικής κάμερας, ο χειρουργός τοποθετεί πλέγμα στην περιοχή του χάσματος για την ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος. Η προσπέλαση μπορεί να είναι διαπεριτοναϊκή (TAPP) ή εξωπεριτοναϊκή (TEP), ανάλογα με την ανατομία του ασθενούς και την εμπειρία του χειρουργού. Η μέθοδος αυτή συνδέεται με:
- λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο
- ταχύτερη κινητοποίηση
- μικρότερο ποσοστό υποτροπής
- άμεση επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες
H βουβωνοκήλη απαιτεί έγκαιρη χειρουργική αντιμετώπιση, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές. Η προγραμματισμένη επέμβαση διασφαλίζει την απαλλαγή από τα συμπτώματα και μειώνει τον κίνδυνο επιπλοκών. Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση αποτελεί πλέον την πλέον σύγχρονη και αξιόπιστη επιλογή, προσφέροντας ασφάλεια, ταχύτερη ανάρρωση και άμεση επάνοδο στην καθημερινότητα.