Η Εύη Στάη είναι φοιτήτρια: Η εμπειρία της τηλε-εκπαίδευσης και το μάθημα ζωής που κρατάει

Πώς είναι για τους φοιτητές η τηλε-εκπαίδευση; Μια δευτεροετής φοιτήτρια μοιράζεται μαζί μας τη θετική και την αρνητική όψη της κατάστασης όπως τη βιώνει.

Η Εύη Στάη είναι φοιτήτρια στο δεύτερο έτος στο τμήμα Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Και μιλάει σε πρώτο πρόσωπο για την καινούργια εμπειρία της τηλε-εκπαίδευσης και τη φοιτητική ζωή εν μέσω των αλλαγών που όλοι ζούμε.

«Η αρχική ανακοίνωση ήταν πως τα πανεπιστήμια θα παρέμεναν κλειστά για 14 ημέρες. Σήμερα, ενάμιση μήνα μετά από αυτή την ανακοίνωση και που οι σχολές παραμένουν κλειστές, γνωρίζουμε πλέον πως το εξάμηνο θα ολοκληρωθεί μέσω των διαδικτυακών μαθημάτων.

Το πιο «διαφορετικό» εξάμηνο

Όπως όλος ο κόσμος, έτσι κι εμείς οι φοιτητές, διανύουμε μια πολύ ιδιαίτερη περίοδο. Τις πρώτες μέρες αφότου έκλεισαν οι σχολές δεν είχαμε ιδέα πώς και αν θα συνεχίζονταν τα μαθήματα. Εξ’ αιτίας της αβεβαιότητας της κατάστασης, πολλοί είδαν τις δύο πρώτες βδομάδες ως μια ευκαιρία για διακοπές. Μέχρι που ανακοινώθηκε το κλείσιμο των καφετεριών, εστιατορίων, κλαμπ, κλπ και τότε ήταν που αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε πως αυτές οι δύο βδομάδες θα γίνονταν τρεις, τέσσερις, πέντε… Τα πράγματα ήταν πιο σοβαρά απ’ ότι πιστεύαμε.

Κάπου εκεί, ύστερα από αυτή τη συνειδητοποίηση, αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε τι θα συμβεί με τα μαθήματα και με ποιον τρόπο θα προχωρήσει το εξάμηνο. Όταν άρχισε να ακούγεται το σχέδιο για τα διαδικτυακά μαθήματα δεν ήμασταν ιδιαίτερα αισιόδοξοι για την επιτυχία του, τουλάχιστον όμως μας δόθηκε η ελπίδα ότι δεν θα χαθεί το εξάμηνο.

Τα πρώτα μαθήματα τηλε-εκπαίδευσης: Οι δυσκολίες και τα προβλήματα

Δειλά-δειλά, άρχισαν να γίνονται τα πρώτα μαθήματα τηλε-εκπαίδευσης με πολλές δυσκολίες και μπερδέματα. Οι καθηγητές δυσκολεύονταν να χειριστούν τις πλατφόρμες, πολλές φορές υπήρχαν προβλήματα στην σύνδεση, ενώ υπήρξαν και περιπτώσεις φοιτητών που σκοπίμως χαλούσαν τη ροή του μαθήματος.

Επιπλέον, τα διαδικτυακά μαθήματα είναι, στις περισσότερες περιπτώσεις, ένας δίωρος μονόλογος του διδάσκοντα, καθώς είναι πολύ δύσκολο να αναπτυχθεί διάλογος στις πλατφόρμες που χρησιμοποιούνται και αυτό καθιστά δύσκολο το να παραμείνει κανείς απόλυτα συγκεντρωμένος στη διάλεξη.

Τι θα γίνει με την εξεταστική μας;

Όλα αυτά, όμως, δεν μας πτόησαν. Οι μέρες πέρασαν, τα μαθήματα συνεχίζουν να διεξάγονται κανονικά και, τώρα που όλοι έχουμε συνηθίσει σε αυτό τον τρόπο διδασκαλίας, η διαδικασία κυλά πιο ομαλά. Το εξάμηνο όμως φτάνει στο τέλος του, οπότε προκύπτει το εξής εύλογο ερώτημα: Τι θα γίνει με την εξεταστική μας;

Αρχικά, δεν γνωρίζουμε τον τρόπο που θα διεξαχθούν οι εξετάσεις. Ακούγονται διάφορες εκδοχές όπως η διαδικτυακή προφορική εξέταση του καθενός προσωπικά με τον/την καθηγητή/τρια ή η βαθμολόγηση των φοιτητών καθαρά μέσω εκπόνησης εργασίας. Ωστόσο, ο τρόπος εξέτασης θα επιλεχθεί από τον εκάστοτε υπεύθυνο διδάσκοντα και, έτσι, δεν μπορούμε να έχουμε ακόμη σαφή εικόνα για το τι να περιμένουμε. Επιπλέον, το μεγαλύτερο ποσοστό των φοιτητών δεν έχει παραλάβει ακόμη τα βιβλία του εξαμήνου. Αυτό σημαίνει πως αν κάποιος θέλει να προετοιμαστεί για τις εξετάσεις, πρέπει να περιοριστεί στο υλικό του e-class. Κάτι τέτοιο είναι προβληματικό, καθώς υπάρχουν σχολές που χρησιμοποιούν πολύ το e-class, οπότε φροντίζουν να το ενημερώνουν συχνά, υπάρχουν όμως και σχολές που δεν παραθέτουν υλικό σε αυτή την πλατφόρμα. Οι διανομές των βιβλίων, ωστόσο, φαίνεται να έχουν ξεκινήσει, οπότε ας παραμείνουμε αισιόδοξοι σε αυτό το κομμάτι.

Υπάρχει παντού και μια θετική πλευρά!

Παρόλα αυτά, μέσα από όλο το χάος, προέκυψαν και κάποια θετικά για εμάς τους φοιτητές. Πρώτο και πιο σημαντικό, μας δόθηκε η ευκαιρία να περάσουμε - άπλετο - χρόνο με την οικογένειά μας σε μια φάση της ζωής μας που οι ώρες που ήμασταν, σε φυσιολογικές συνθήκες, στο σπίτι ήταν πολύ περιορισμένες. Επίσης, μπορέσαμε να ασχοληθούμε με εκείνο το ξεχασμένο χόμπι μας, να διαβάσουμε επιτέλους το βιβλίο που κάθεται στο κομοδίνο έναν χρόνο τώρα, να αφιερώσουμε χρόνο στον εαυτό μας και να ηρεμήσουμε από την πιεστική καθημερινότητα.

Τέλος, εκτιμήσαμε κάποια μικρά πράγματα που τόσο μας έχουν λείψει τώρα... Ένας καφές με τους φίλους μας, μια μπύρα την Παρασκευή το βράδυ μετά το τέλος του μαθήματος, ο ατελείωτος χορός στα μαγαζιά (που μέναμε μέχρι το πρωί και αναγκαζόταν να μας διώξει ο DJ, για να γυρίσει κι εκείνος σπίτι του).

Όταν έρθει ο καιρός να επιστρέψουμε στους φυσιολογικούς ρυθμούς ζωής, θα είμαστε όλοι πιο συνειδητοποιημένοι και με περισσότερη όρεξη για ζωή από ποτέ. Ας πάρουμε μάθημα ζωής, μέσω αυτής της κατάστασης, να μην θεωρούμε τίποτα δεδομένο. Υπομονή, αισιοδοξία και αργά ή γρήγορα θα περάσει ο καιρός. Ραντεβού στα στέκια μας!»

Διάβασε επίσης: Δίνεις πανελλήνιες εξετάσεις; Μάθε τα SOS στη διατροφή σου από την ειδικό

Διάβασε επίσης: Δίνεις Πανελλήνιες; Τι είναι το DHΑ που χρειάζεται στη διατροφή για πιο δυνατό εγκέφαλο