Ο σακχαρώδης διαβήτης κύησης (ΣΔΚ) είναι μια μορφή διαβήτη που μπορεί να παρουσιαστεί σε 1 στις 6 εγκύους, εξηγεί η παθολόγος Μαρία Ζαφείρη, και σχετίζεται με ορισμένους κινδύνους τόσο για τη μητέρα όσο και για το έμβρυο.
Ενδεικτικά, μπορεί να σχετιστεί με διάφορες καταστάσεις όπως:
α) Μακροσωμία (όπου το κύημα ή το νεογέννητο έχει βάρος μεγαλύτερο από εκείνο που αντιστοιχεί στην ηλικία κύησης),
β) περιγεννητικούς κινδύνους για το νεογέννητο, όπως θάνατος, τραυματισμός στον τοκετό, υπογλυκαιμία, ίκτερος,
γ) απώτερο κίνδυνο παχυσαρκίας και διαβήτη
τύπου 2 για το παιδί,
δ) προεκλαμψία,
ε) ανάγκη καισαρικής τομής και
στ) κίνδυνο για εμφάνιση διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη μητέρα.
Διαβήτης της κύησης: Πώς γίνεται η διάγνωση
Η διάγνωση γίνεται με την «καμπύλη γλυκόζης» που πραγματοποιείται μεταξύ 24ης-28ης εβδομάδας κύησης. Αν το σάκχαρο βρεθεί υψηλό, ο γιατρός θα δώσει συμβουλές για τη διατροφή και την κατάλληλη άσκηση (αν δεν υπάρχει αντένδειξη) και θα παρακολουθεί την έγκυο. Εάν το σάκχαρο παραμένει σε υψηλά επίπεδα ή υπερηχογραφικά παρατηρηθεί μακροσωμία του εμβρύου, θα χρειαστεί θεραπεία με ινσουλίνη, η οποία θα πρέπει πάντα να λαμβάνεται σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.
Τι ισχύει αφού γεννήσεις;
Μετά τον τοκετό ο διαβήτης συνήθως υποχωρεί. Συνιστάται παρακολούθηση της μητέρας με καμπύλη γλυκόζης το α' τρίμηνο μετά τον τοκετό, με επανάληψη τουλάχιστον ανά τριετία. Επιπλέον, κάθε έτος γίνεται έλεγχος με γλυκόζη νηστείας, καθώς βρίσκεται η γυναίκα έχει αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση διαβήτη τύπου 2.
Διάβασε επίσης: Διαβήτης και άσκηση: Ο ειδικός συστήνει τι γυμναστική να κάνουμε αν έχουμε διαβήτη
Διάβασε επίσης: Ποιες γυναίκες κινδυνεύουν από προεκλαμψία στην εγκυμοσύνη;