iStock
Τον Μάιο του 2020, όταν σχεδόν όλοι βρισκόμασταν υπό καθεστώς μερικής -τουλάχιστον- τηλεργασίας, είχαμε τείνει να πιστέψουμε ότι το μοντέλο της απομακρυσμένης εργασίας είχε έρθει για να μείνει. Τέσσερα χρόνια μετά, το πείραμα φαίνεται να έχει κριθεί ως ανεπιτυχές στα μάτια των εργοδοτών, που πλέον απαιτούν την πλήρη επιστροφή στα γραφεία, χωρίς εξαιρέσεις. Τι πήγε λάθος; Γιατί συμβαίνει αυτό τη στιγμή που μία διάσημη έρευνα, εκείνη του Nicholas Bloom, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, είχε δείξει ήδη από το 2015 ότι η παραγωγικότητα αυξάνεται όταν οι εργαζόμενοι δουλεύουν από το σπίτι τους;
Παραγωγικότητα και τηλεργασία
Το πρώτο πρόβλημα με την επίκληση στην έρευνα του Nicholas Bloom -η οποία, να σημειωθεί, είχε διεξαχθεί σε αντιπροσωπευτικότατο δείγμα 16.000 ατόμων- είναι το ότι η "(μετα-)πανδημική τηλεργασία" δεν έχει καμία σχέση με την εργασία από το σπίτι, όπως μελετήθηκε στο πείραμά του.
Αυτό συμβαίνει επειδή οι συνθήκες μελέτης του προαπαιτούσαν έναν χώρο στο σπίτι του εργαζομένου διαμορφωμένο σε γραφείο, όπου θα είχε στη διάθεσή του ό,τι του χρειαζόταν για να εργαστεί και δεν θα τον ενοχλούσε κανείς.
Στην πράξη, όμως, αυτό που διαπιστώσαμε οι περισσότεροι ήταν το ότι μας έλειπαν π.χ. απαραίτητα αρχεία ή έγγραφα, ενώ καταλήγαμε να δουλεύουμε από το τραπέζι της κουζίνας, την ώρα που είχαμε στον φούρνο το φαγητό, κάναμε διαλείμματα για να απλώσουμε πλυντήρια και γύρω μας υπήρχαν η γυναίκα, τα παιδιά ή τα κατοικίδιά μας, να απαιτούν τον χρόνο μας.
Κάτι επίσης σημαντικό είναι το ότι η τηλεργασία επιβλήθηκε ξαφνικά λόγω πανδημίας, χωρίς να έχει υπάρξει κανένας προγραμματισμός. Το να περάσει ένας εργαζόμενος από το στάδιο της καθημερινής παρουσίας στο γραφείο σε εκείνο της πλήρους τηλεργασίας, δημιουργεί αποδιοργάνωση.
Δείτε περισσότερα στο esquire.com.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
