iStock
Από τη Μαρίνα Μόσχα, ψυχολόγο - ψυχοθεραπεύτρια (marinamoscha.life).
Μια νέα χρονιά έφτασε. Αρκετοί από εμάς ετοίμασαν τις παραδοσιακές λίστες καταγράφοντας όλα όσα θέλουν να πετύχουν το 2022. Σκέφτεσαι, λοιπόν, πώς μπορείς να βελτιώσεις τον εαυτό σου, να είσαι ευτυχισμένη, πώς θα αυξήσεις τις οικονομικές σου απολαβές την επόμενη χρονιά; Βάζεις στόχους για καλύτερη διατροφή και περισσότερη φυσική δραστηριότητα; Αναρωτιέσαι πώς μπορείς να γίνεις πιο κοινωνική και να απολαμβάνεις τις φιλικές σου παρέες ή και τις ερωτικές σου σχέσεις; Αναρωτιέσαι, επίσης, πώς θα θέσεις στόχους που επιτέλους θα καταφέρεις να τηρήσεις, αγγίζοντας την ευτυχία και ό,τι σημαίνει αυτό;
ΙΑΝΟΥΆΡΙΟΣ: ΣΤΌΧΟΙ Σε όλο αυτό το πακέτο των αποφάσεων, των στόχων και των (πιθανών) ματαιώσεών τους δεν είσαι μόνη. Όλοι αυτές τις ημέρες σκεφτόμαστε ή και συζητάμε για τις αποφάσεις της Πρωτοχρονιάς γνωρίζοντας όμως και πόσο δύσκολο είναι να τηρηθούν. Και εδώ αναρωτιέμαι πόσο νόημα έχει πλέον να θέτουμε τόσο υψηλούς στόχους για τη νέα χρονιά, ελπίζοντας εκ νέου κάθε Ιανουάριο ότι αυτή τη φορά θα τους πραγματοποιήσουμε; Σύμφωνα μάλιστα με τον ομότιμο καθηγητή Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ Richard Ryan, φαίνεται ότι τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι δεν τα πάνε τόσο καλά στην πραγματοποίηση των στόχων της νέας χρονιάς.
Παρ’ όλα αυτά, κάθε περίσταση που μας δίνει την ευκαιρία να αναλογιστούμε τη ζωή μας, πού βρισκόμαστε, τι ζητάμε, πού πετυχαίνουμε αλλά και πού αποτυχαίνουμε είναι τελικά κάτι καλό. Απλά, δε χρειάζεται να είναι η Πρωτοχρονιά αυτή που θα σηματοδοτήσει αυτή την πιο βαθιά γνώση για τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Δε χρειάζεται να βάζουμε στόχους για να είμαστε πιο ευτυχισμένοι το νέο έτος, επειδή απλά αλλάζει ημερολογιακά ο χρόνος.
Αντίθετα, όταν η συνειδητοποίηση της αλλαγής έρχεται σαν να μας χτυπάει καμπανάκι, τότε είναι που "πρέπει" – όσο και αν δε μου αρέσει αυτή η λέξη – να υπακούσουμε και να δούμε πως θα την πραγματοποιήσουμε, ώστε να είμαστε πιο ικανοποιημένοι από τον εαυτό μας, πιο χαρούμενοι, πιο ευτυχισμένοι.
ΣΤΟ ΚΥΝΉΓΙ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΊΑΣ Όλοι μας αναζητάμε την ευτυχία – και δεν το βρίσκω καθόλου κακό. Η ευτυχία θεωρείται το υπέρτατο αγαθό, μάλιστα περιλαμβάνει όλα τα καλά του κόσμου, σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε! Θυμάμαι μικρή, στα μέσα του δημοτικού, που ανέβαινα στην ταράτσα του σπιτιού και χάζευα τα αστέρια το βράδυ. Όταν λοιπόν έβλεπα ένα πεφταστέρι, η μόνη λέξη που μου ερχόταν στο μυαλό ως ευχή ήταν η ευτυχία.
Πίστευα και πιστεύω ακόμη πως, όταν κάποιος είναι ευτυχισμένος, αισθάνεται
πως έχει καλύψει και ικανοποιήσει πολλές από τις ανάγκες και τα "θέλω" του. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως πρέπει να κάνει ό,τι κάνουν οι άλλοι, αλλά αυτό που ο ίδιος πραγματικά επιθυμεί και θέλει. Σύμφωνα με τον Κομφούκιο, "αυτός που θέλει να είναι σταθερά ευτυχισμένος πρέπει να αλλάζει συχνά". Ακούγεται πολύ σοφό στα δικά μου αφτιά, καθώς κανείς μας δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος όταν επιμένει σε όλα όσα έχει μάθει και στέκεται αμετακίνητος και απόλυτος στη θέση του, σαν να έχει την απαίτηση να σταματήσει ο κόσμος γύρω του να κινείται.
Αντίθετα, χρειάζεται να περπατάμε μαζί με τη ζωή μας, να κινούμαστε μαζί της, να προσαρμοζόμαστε, να αλλάζουμε, να εκτιμάμε αυτό που κάθε στιγμή έχουμε. Η ευτυχία, λοιπόν, είναι θέμα προσωπικό και ορίζεται με διαφορετικό τρόπο για τον καθένα μας. Αν ρωτήσουμε ανθρώπους σε διαφορετικά μήκη και πλάτη της Γης, με διαφορετική κουλτούρα και κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, φαντάζομαι θα πάρουμε πολλές και διαφορετικές απαντήσεις. Απαντήσεις που μέσα τους θα κρύβουν τι θεωρεί ο καθένας πολυτιμότερο για τον ίδιο.
Πράγματι, η ευτυχία, αν και προέρχεται από σύνθετη λέξη (ευ + τύχη = καλή ζωή), είναι υποκειμενική υπόθεση και ας την έχουμε συνδυάσει στο μυαλό μας με τα υλικά αγαθά ή τα κοινωνικά στερεότυπα που υπάρχουν γύρω μας. Ασφαλώς και χρειάζονται και αυτά, καθώς συμβάλλουν στο να πραγματοποιήσουμε όνειρα και
επιθυμίες μας, δεν είναι όμως πανάκεια. Έρχομαι και πάλι, λοιπόν, να τονίσω πως δεν υπάρχει συνταγή για την ευτυχία. Η ευτυχία –ίσως;– αποτελείται από μικρές στιγμές στις οποίες δε δίνουμε σημασία – τουλάχιστον όχι πάντα. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο θεωρώ πως η ευτυχία είναι άμεσα συνυφασμένη με την ευγνωμοσύνη.
Όταν νιώθω ευγνώμων για όλα όσα έχω και δεν εννοώ μόνο υλικά αγαθά, αλλά και τα αγαπημένα άτομα που μας περιβάλλουν, την εμπειρία ενός ωραίου ταξιδιού, ενός καλού βιβλίου, το να αφήσω το μυαλό μου να ταξιδέψει εκεί που νιώθει πως βρίσκει "τροφή". Ή το να απολαύσω ένα ωραίο τραγούδι ή τη στιγμή που, ενώ έχω ακούσει τους στίχους του 100 φορές, την 101η νιώθω ότι το ανακαλύπτω και πως το ακούω για πρώτη φορά. Πριν από λίγες ημέρες στη βόλτα με τον σκύλο μου άκουσα τιτιβίσματα πουλιών και, σηκώνοντας τα μάτια μου, αντίκρισα παπαγαλάκια που πετούσαν ελεύθερα, από δέντρο σε δέντρο. Δεν μπορώ να περιγράψω την αίσθηση ευγνωμοσύνης, την ικανοποίηση που ένιωσα να τα έχω δίπλα στο σπίτι μου, το πόσο μάγεψαν και μαγνήτισαν τη ματιά μου. Ένιωσα την ανάγκη να πω ένα μεγάλο "ευχαριστώ" –δεν ξέρω σε ποιον– γι’ αυτή την αίσθηση πληρότητας της στιγμής. Αυτό για μένα ήταν μια στιγμή ευτυχίας.
• Ας μάθουμε λοιπόν να εκτιμάμε το τώρα, τη στιγμή, ας είμαστε ευγνώμονες για όλα όσα έχουμε μέχρι σήμερα και ας αναγνωρίσουμε το πώς τα αποκτήσαμε, τις προσπάθειες και τους κόπους μας.
• Ας επικεντρωθούμε επίσης λίγο έξω από τον εαυτό μας και ας μάθουμε να παίρνουμε χαρά μέσα από την προσφορά προς τους άλλους.
• Ας επιτρέψουμε στον εαυτό μας μέσα από την ευγνωμοσύνη που μας χαρίζει κομμάτια ευτυχίας να μοιραστούμε κάτι από τη δική μας ευημερία και με ανθρώπους που έχουν την ανάγκη μας.
• Ας σκεφτούμε πως το να παραμείνουμε συνδεδεμένοι με τους άλλους –και μάλιστα σε μια δύσκολη λόγω COVID-19 εποχής– θα μας χαρίσει στιγμές μοιράσματος, ανθρωπιάς, ζεστασιάς, εγγύτητας… Αρετές που μας φέρνουν άλλο ένα βήμα πιο κοντά σε ευτυχισμένες στιγμές.
ΑΝΑΡΩΤΙΈΜΑΙ ΜΉΠΩΣ ΦΈΤΟΣ, εκτός από τις γνωστές μας λίστες, μπορούμε να αφεθούμε πιο ελεύθεροι και να σκεφτούμε συμπεριφορές και πράξεις που "θα γράψουν" θετικά στην πορεία της ζωής μας. Πόσο μπορούμε να επηρεάσουμε θετικά ανθρώπους γύρω μας, αλλά και να βάλουμε το μικρό μας λιθαράκι για κάτι καλύτερο σε αυτό τον κόσμο. Έναν κόσμο που ζούμε κι εμείς μέσα σε αυτόν, έναν κόσμο που θα χαιρόμαστε να φροντίζουμε, αλλά και να βελτιώνουμε. Αναλογίσου πόσο πιο όμορφα θα νιώθεις ζώντας σε έναν κόσμο όπου κι εσύ συνεισφέρεις θετικά, πόσο καλό μπορεί να κάνει και σ’ εσένα την ίδια αυτή η αίσθηση! Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν διάφορες έρευνες κινήτρων, το πόσο καλό μας κάνει όταν φροντίζουμε το περιβάλλον με τον ίδιο τρόπο που φροντίζουμε και τον εαυτό μας. Άλλωστε, το περιβάλλον είναι το σπίτι μας, η μεγαλύτερη "οικογένεια" που μας φιλοξενεί σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
