Διαγνώστηκες με αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα; Αυτά είναι τα πρώτα σου βήματα

Το ήξερες ότι η αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα επηρεάζει κυρίως νέους ανθρώπους;

istock

Η αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα είναι μια φλεγμονώδης αυτοάνοση νόσος της σπονδυλικής στήλης. Επηρεάζονται συνήθως οι ιερολαγόνιες αρθρώσεις. Προσβάλλει κυρίως άντρες ηλικίας 15-30 ετών. Οι ασθενείς παραπονιούνται για οσφυαλγία, η οποία είναι πολύ έντονη το πρωί και συνδυάζεται με δυσκαμψία, αλλά με την πάροδο της ημέρας τα συμπτώματα αυτά βελτιώνονται. Επίσης, χαρακτηριστικός είναι και ο νυχτερινός πόνος. Με την έγκαιρη διάγνωση και την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, οι περισσότεροι ασθενείς ανακουφίζονται από τα συμπτώματά τους. Η Λουκία Κουτσογεωργοπούλου, ρευματολόγος, μοιράζεται μαζί μας τα τρία πρώτα πράγματα που θα συμβούλευε έναν ασθενή ο οποίος μόλις έχει διαγνωστεί.

Τρεις συμβουλές σε ασθενή που πάσχει από αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα:

▶ "Παράμεινε ενεργή. Να ασκείσαι τακτικά. Είναι σημαντικό να κάνεις τακτικά άθληση και δραστηριότητες για καλή γενική κατάσταση και ευεξία. Η άσκηση αυξάνει τις ενδορφίνες και μειώνει το στρες. Η συστηματική άσκηση των μυών της σπονδυλικής στήλης και η εκπαίδευση του ασθενούς για να αποφύγει την παραμόρφωση είναι εξίσου σημαντική. Η κολύμβηση αποτελεί ιδανική άσκηση.

▶ Κάνε υγιεινή ζωή. Να τρως υγιεινά (άφθονα λαχανικά και φρούτα, ψάρια, όχι στο αλκοόλ). Προσοχή στο βάρος. Η διατήρηση φυσιολογικού σωματικού βάρους θα μειώσει την καταπόνηση της σπονδυλικής στήλης και γενικότερα η ισορροπημένη διατροφή βοηθά στη συνολική κατάσταση της υγείας και της ενεργητικότητάς σου. Σταμάτησε το κάπνισμα.

▶ Μάθε τρόπους διαχείρισης του πόνου, αναγνώρισε τα συναισθήματά σου και ζήτησε υποστήριξη. Επειδή δεν υπάρχει ουσιαστική θεραπεία της νόσου και μπορεί να επηρεάσει πολλούς τομείς της ζωής σου, είναι φυσικό να νιώθεις συναισθήματα φόβου, απογοήτευσης, λύπης και θυμού. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο το σύστημα υποστήριξης είναι ζωτικής σημασίας. Υποστήριξη μπορείς να βρεις από τους γιατρούς, τα μέλη της οικογένειάς σου, αλλά και από άλλους ασθενείς και ενώσεις ασθενών. Βρες τον κατάλληλο ρευματολόγο, με τον οποίο θα μπορείς να επικοινωνείς ουσιαστικά".