Από τη Μαρία Προκοπίου, ενδοκρινολόγο - διαβητολόγο, Md, Msc (mariaprokopiou.gr)
Σακχαρώδης διαβήτης: Ποια αθλήματα επιτρέπονται και πόσο συχνά;
Τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη Τύπου 2 μπορούν να κάνουν όλα τα αθλήματα, ακόμα και σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού ή πρωταθλητισμού.
Η ιδανική διάρκεια αερόβιας άσκησης, σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες οδηγίες της Αμερικάνικης Εταιρείας Διαβήτη (ADA), είναι τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα, από 3 έως 7 φορές την εβδομάδα.
Χρειάζεται πολλή προσοχή στις ακραίες περιβαλλοντικές θερμοκρασίες (πολύ υψηλές ή πολύ χαμηλές). Η άσκηση θα πρέπει να αποφεύγεται σε ακραίες συνθήκες. Εάν συνυπάρχει περιφερική νευροπάθεια ή αγγειοπάθεια (διαβητικό πόδι), θα πρέπει να δίνεται προσοχή στα παπούτσια που χρησιμοποιούνται.
Πολλή προσοχή χρειάζεται, επίσης, όσον αφορά την πρόληψη της αφυδάτωσης και τη λήψη ελαφράς τροφής 2-3 ώρες πριν και μετά την άσκηση.
Γιατί προτιμάται η αερόβια;
Η αερόβια άσκηση χαμηλής έως μέτριας έντασης επιδρά ευνοϊκά στη ρύθμιση της γλυκόζης του αίματος και στο μεταβολισμό των λιπιδίων και των πρωτεϊνών. Έτσι, μειώνονται το σπλαγχνικό λίπος και τα κιλά, ενώ βελτιώνεται η ευαισθησία των ιστών στην ινσουλίνη. Το αποτέλεσμα είναι ο καλύτερος έλεγχος της αρτηριακής πίεσης και της υπερλιπιδαιμίας.
Last Update
‣ Μελέτη στο τελευταίο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Ενδοκρινολογίας έδειξε ότι η διαλειμματική άσκηση τις απογευματινές ώρες προσφέρει καλύτερη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου την επόμενη μέρα απ’ ό,τι η άσκηση το πρωί. Οι ερευνητές ανέφεραν ότι θα χρειαστούν περαιτέρω μελέτες για να βεβαιωθεί κάτι τέτοιο.
‣ Τις τελευταίες δύο δεκαετίες η άσκηση με αντιστάσεις προτείνεται για ασθενείς με διαβήτη τύπου 2. Τα πρώτα αποτελέσματα σε μελέτες που αξιολογούν την επίδρασή της δείχνουν βελτιώσεις που κυμαίνονται από 10% έως 15% σε μυϊκή ισχύ, οστική πυκνότητα, πίεση αίματος, προφίλ λιπιδίων, καρδιαγγειακή υγεία, ευαισθησία στην ινσουλίνη και μυϊκή μάζα.
‣ Φαίνεται ότι ο συνδυασμός αερόβιας και με αντιστάσεις άσκησης, όπως συνιστάται από τις τρέχουσες οδηγίες ADA, μπορεί να είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος άσκησης για τον έλεγχο της γλυκόζης και των λιπιδίων στο διαβήτη τύπου 2.
Τι ισχύει για διαβήτη τύπου 1 και ινσουλίνη
Τα παραπάνω επιστημονικά δεδομένα δεν ισχύουν για ανθρώπους με διαβήτη τύπου 1 και γενικότερα για όσους παίρνουν ινσουλίνη. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν συγκεκριμένες οδηγίες σχετικά με την ποσότητα ή την ένταση της σωματικής δραστηριότητας που απαιτείται για τη βελτιστοποίηση της υγείας σε αυτή την περίπτωση. Η σωματική άσκηση συνιστάται ιδιαίτερα σε άτομα με διαβήτη τύπου 1 για τις πολυάριθμες ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία, μεταξύ των οποίων η πρόληψη των μακροπρόθεσμων καρδιαγγειακών επιπλοκών.
Πολλά θέματα, ωστόσο, κάνουν πιο περίπλοκη την απόφαση για άσκηση σε
αυτούς τους ασθενείς.
‣ Στην πραγματικότητα, σε άτομα με χρόνια μη ρυθμισμένα επίπεδα σακχάρου εμφανίζονται χαρακτηριστικές μεταβολές μυϊκού ιστού, αναγνωρισμένες ως κάποια μορφή μυοπάθειας.
‣ Ακόμα και σε ασθενείς με ρυθμισμένα επίπεδα σακχάρου, οι σημαντικές αλλοιώσεις στο μεταβολισμό των υδατανθράκων που συνδέονται με το διαβήτη μπορεί να προκαλέσουν τη συχνή εμφάνιση και υπο- ή υπεργλυκαιμικών επεισοδίων κατά την ή/και μετά την άσκηση. Αυτά τα επεισόδια προκαλούνται συχνά από τη χορήγηση λανθασμένης δοσολογίας ινσουλίνης.
‣ Πολλές από αυτές τις αλλαγές μπορούν πλέον να προληφθούν ή να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά με το συνδυασμό γλυκαιμικού ελέγχου, των προσαρμογών της δόσης ινσουλίνης εμπειρικά κατά τη διάρκεια της άσκησης και της λήψης συμπληρωμάτων υδατανθράκων προσαρμοσμένων στον τύπο, στην ένταση και τη διάρκεια της άσκησης.
‣ Παρότι υπάρχουν λίγες μελέτες για την άσκηση στο σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, έχει αποδειχθεί ότι η αυξημένη σωματική δραστηριότητα συνδέεται με αυξημένο προσδόκιμο επιβίωσης και μικρότερο κίνδυνο επιπλοκών σε αυτούς τους ασθενείς.
Διάβασε επίσης: Σακχαρώδης διαβήτης και άσκηση: Πώς η γυμναστική μπορεί να σε βοηθήσει
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
