iStock
*Από τη Γεωργία Χριστίνα Κανελλοπούλου, ψυχολόγο-οικογενειακή σύμβουλο (thepsytrap.gr).
Τα ερωτήματά μας στη μετα-κανονικότητα της COVID-19 έχουν αλλάξει μορφή και περιεχόμενο. Από την ερώτηση "τι κάνεις;" περάσαμε στην πολύ συγκεκριμένη, που πολλές φορές προηγείται όλων των άλλων και αυτή δεν είναι άλλη από το "έχεις εμβολιαστεί;". Μια ερώτηση που συνοδεύει τη σκέψη των περισσότερων, ακόμα και αυτών που δε θα ρωτήσουν εν τέλει, αλλά ίσως να συνεχίσουν να τη σκέφτονται με αγωνία, προβληματισμό ή καχυποψία.
Μια περίπλοκη ερώτηση
Από τυχαίες συναντήσεις στον δρόμο μέχρι οικογενειακά τραπέζια ή meetings συναδέλφων, το αν έχουμε εμβολιαστεί είναι η ερώτηση που φιγουράρει στις πρώτες θέσεις τους τελευταίους μήνες. Τι κρύβει όμως αυτή η ερώτηση και πόσο μπορεί να αναδείξει και αλλά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας πέρα από την ανησυχία ή τη συνήθεια των ημερών; Από την άλλη, μπορεί να είναι μια ερώτηση συγχρονισμένη στην πραγματικότητα, αλλά δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως αφορά το προσωπικό απόρρητο του καθενός το αν θα απαντήσει και κυρίως τι επέλεξε να κάνει. Συναντάω ανθρώπους που σχολιάζουν "έχω εμβολιαστεί και, παρ’ όλα αυτά, αισθάνομαι άβολα με αυτή την ερώτηση" και συνεχίζω ρωτώντας τους "τι θα ήθελες να σε ρωτήσουν στη θέση αυτής;".
"Θα ήθελα να μιλάμε για τα συναισθήματα, τα όνειρα, να ρωτάμε πώς αισθάνεται ο ένας τον άλλο"
Από την απάντηση αυτή δεν μπορούμε να μην τονίσουμε πως οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από ενσυναισθητικές ερωτήσεις και το "έχεις εμβολιαστεί;" ίσως να μην κατατάσσεται μέσα σε αυτές. Παρατήρησα στις συνεδρίες μου, αλλά και στην αλληλεπίδρασή μου με τους γύρω μου πως οι άνθρωποι που τείνουν να κάνουν αυτή την ερώτηση έχουν μια ροπή προς την έλλειψη εμπιστοσύνης καθώς και στην ανάγκη να νιώθουν συνέχεια ασφαλές και ελεγχόμενο το περιβάλλον γύρω τους.
Αυτό βέβαια είναι κάτι που θα είχε ενδεχομένως ενδιαφέρον να εξεταστεί ερευνητικά τους επόμενους μήνες. Από την άλλη, πήρα το θάρρος να ρωτήσω μια μικρή ομάδα ανθρώπων τι ακριβώς σκέφτονται για το άτομο που τους θέτει την ερώτηση. Κάποιες από τις απαντήσεις που έλαβα ήταν: φόβος, άγχος αλληλεπίδρασης, ερώτηση από συνήθεια. Κυρίως όμως στάθηκα στο ότι έλαβα ως απάντηση την έλλειψη κοινωνικής διακριτικότητας. Ελπίζουμε στο μέλλον να υπάρξει μια τέτοια έρευνα.
Προς το παρόν ας κρατήσουμε το ερώτημα ως προς τον εαυτό μας: "Σε τι με βοηθά αυτή η ερώτηση; Πόσο άνετα μπορώ να νιώσω δίπλα σε κάποιον άλλο αν δε γνωρίζω την απάντηση;". Να σημειώσουμε, επίσης, ότι η ερώτηση για τον εμβολιασμό βοηθά στην καλύτερη οργάνωση κάποιων συναντήσεων, π.χ. εργασιακά meetings ή μεγάλα οικογενειακά τραπέζια, όπου εκεί δεν μπορεί να κρύβει αδιακρισία παρά νοιάξιμο και ασφάλεια.
Τέλος, είναι σημαντικό να επισημάνουμε πως η ερώτηση του εμβολιασμού έχει ανάλογο αντίκτυπο ανάλογα με το πού απευθύνεται αλλά και σε ποιον. Αν ρωτάμε έναν φίλο μας, θα ήταν καλό να θυμόμαστε τα όριά του, αλλά και να γνωστοποιούμε τα δικά μας. Για παράδειγμα, μπορεί να ρωτήσεις αν εμβολιάστηκε, αφού πρώτα γνωστοποιήσεις το συναίσθημά σου "με απασχολεί πολύ όλο αυτό που συμβαίνει και η αλήθεια είναι πως θα ήθελα να ακούσω τη δική σου προσέγγιση γύρω από το θέμα, καθώς μου είναι σημαντική η γνώμη σου" ή "ίσως να ανησυχώ λίγο παραπάνω, ίσως να με βρίσκεις καχύποπτη, αλλά γνωρίζεις πως θα με ηρεμούσε να ξέρω τι έχεις κάνει εσύ". Αυτό που αντιλαμβανόμαστε από τα παραπάνω είναι εν τέλει πως δεν έχει σημασία μόνο αν ρωτάς για τον εμβολιασμό, αλλά ο τρόπος και ο τόνος απαίτησης που θέτεις το ερώτημα. Μην ξεχνάς, πέρα
από κάθε ερώτημα περί εμβολιασμού, να τονίζεις την αξία που έχει η κάθε σχέση για εσένα.
Τip: Όταν δεν ξέρεις πώς να φερθείς, κάνει αυτό που θα ήθελες να κάνουν οι άλλοι σε εσένα.
Αν πίνεις ζεστό νερό θα "γλιτώσεις" τον κορονοϊό;
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
