Τη Βιργινία δεν τη γνωρίζεις, δεν είναι το κορίτσι που θα δεις στην τηλεόραση, ούτε μονοπωλεί το ενδιαφέρον όσων συμμετέχουν στα social media. Είναι ένα κανονικό κορίτσι, που έχει μια κανονική δουλειά και μια κανονική ζωή. Έχει όμως το σπουδαιότερο. Θα ήθελες να είναι φίλη σου για να σε κινητοποιεί, να ταξιδεύετε και να γελάτε μαζί και να σου υπενθυμίζει ότι, αν μπορεί εκείνη να τρέχει, τότε μπορείς κι εσύ.
Την επιλέξαμε ως ShapePeople μαζί με την adidas στον αγώνα Ladies Run 2017 γιατί είναι ένα κορίτσι σαν κι εμάς που μας εμπνέει για μια καλύτερη και πιο fit ζωή.
Η Τζίνα, όπως την αποκαλούν οι δικοί της άνθρωποι, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Σμύρνη. Σπούδασε ναυτιλιακά στο Πανεπιστήμιο Χίου και στη συνέχεια έζησε στο Βέλγιο και στην Ολλανδία. Πάντα έτρεφε μια ιδιαίτερη αγάπη για την άθληση και τη γυμναστική. «Για όλα τα παιδιά το αγαπημένο τους μάθημα είναι η γυμναστική. Για εμένα όντως ήταν» θα μου πει. Από μικρή έκανε κολύμβηση, ενόργανη και στίβο, «όχι γιατί τα επέλεξα ουσιαστικά, αλλά γιατί οι γονείς, πολύ σωστά, δίνουν ερεθίσματα στα παιδιά τους» μου λέει. «Το πρώτο πράγμα όμως που επέλεξα πραγματικά μόνη μου να κάνω ήταν η ιστιοπλοΐα ανοικτής θαλάσσης. Ακόμη πιστεύω ότι είναι η καλύτερη επιλογή της ζωής μου» καταλήγει.
Γιατί σε έχει χαρακτηρίσει τόσο πολύ το συγκεκριμένο άθλημα;
«Στους αγώνες που συμμετείχα εγώ μπορεί να είσαι για πολλές ώρες ή για μέρες πάνω σε ένα σκάφος. Τα τετραγωνικά είναι τόσο λίγα που, δυστυχώς, αν σε ενοχλήσει κάτι, αν υπάρχει κάποια διαφωνία ή συμβεί το οτιδήποτε, δεν μπορείς να φύγεις, πρέπει να το διαχειριστείς. Όταν προκύπτει ένα πρόβλημα, επειδή είσαι μέλος μιας ομάδας, πρέπει να βρεις τον τρόπο για να το λύσεις. Νομίζω πως αυτό είναι ένα στοιχείο που έχω υιοθετήσει και στην καθημερινότητά μου πια. Προφανώς και δεν το πετυχαίνω πάντα, γιατί δεν έχω κάθε μέρα την ίδια ψυχολογία, αλλά το έχω στο μυαλό μου και προσπαθώ να το κάνω πράξη».
Τι σε έκανε να πεις «βάζω τα αθλητικά μου και πάω για τρέξιμο»;
«Ένας κοντινός μου άνθρωπος είναι γιατρός και η μόνη άσκηση που κάνει στη ζωή του είναι το τρέξιμο. Ξυπνάει, ανάβει το θερμοσίφωνο, πηγαίνει 20 λεπτά για τρέξιμο, επιστρέφει, κάνει μπάνιο και τρέχει για το χειρουργείο. Το έκανε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Εγώ το ξεκίνησα γιατί είχα την εικόνα και ήθελα να το δοκιμάσω. Σκεφτόμουν ότι δε γίνεται να μη στηρίζομαι στα πόδια μου – κυριολεκτικά. Μένω σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρου από την Πλατεία Νέας Σμύρνης και έλεγα πως “δεν είναι δυνατόν να μην μπορώ να πάω και να γυρίσω τρέχοντας”. Έβλεπα ότι έτρεχα 3 λεπτά και κουραζόμουν, τα χέρια μου δε συντονίζονταν με τα πόδια μου και, φυσικά, δεν είχα αναπνοές. Δεν ένιωθα καθόλου οικεία, καθόλου άνετα να τρέχω, παρόλο που είχα καλή φυσική κατάσταση. Το φοβερό όμως με το τρέξιμο είναι ότι όσο περισσότερο τρέχεις, τόσο καλύτερα τρέχεις. Θυμάμαι ότι βελτιωνόμουν φορά με τη φορά. Ότι κάθε προπόνηση ήταν καλύτερη από την προηγούμενη».
Πού σου αρέσει να τρέχεις;
«Σίγουρα δε μου αρέσει στο διάδρομο που έχω στο σπίτι, δεν τον αγόρασα εγώ και δεν τον χρησιμοποιώ καθόλου. Προτιμώ τους εξωτερικούς χώρους, αλλά όχι τους δρόμους, όπου πρέπει να κάνω ζιγκ ζαγκ ανάμεσα στα αυτοκίνητα. Μου αρέσει και το τρέξιμο στην άμμο, αλλά είναι πιο κουραστικό και το κάνω περίπου μία ή δύο φορές στις δέκα. Ένα από τα αγαπημένα μου μέρη είναι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στο πάρκο ή παράλληλα στον ποδηλατόδρομο – και όχι πάνω σ’ αυτόν, γιατί το βλέπω κι αυτό και δε μου αρέσει».
Απολαμβάνεις τη γυμναστική;
«Πάρα πολύ! Μια περίοδο της ζωής μου που δεν ήμουν πολύ καλά ακύρωνα εξόδους με τις φίλες μου για να πάω για προπόνηση. Αυτή ήταν για μένα η εκτόνωσή μου, ένιωθα πολύ καλύτερα μετά. Προφανώς και θα περνούσα τέλεια με τις φίλες μου, αλλά είχα πραγματικά ανάγκη να εκτονωθώ με αυτό τον τρόπο».
Τι διατροφή ακολουθείς;
«Έχω υπάρξει για 5 χρόνια vegetarian και πάντοτε μου άρεσαν οι τροφές που εγώ αποκαλώ “ξενέρωτες”. Γενικά λατρεύω τη μεσογειακή διατροφή και προσπαθώ να τρώω τα πάντα μέσα στην εβδομάδα. Ένα λαδερό, όσπρια, ψάρι, ψαρικά και κρέας. Δεν είμαι μεγάλη fan του κοτόπουλου, το προτιμώ σε σαλάτα με κινόα. Μου αρέσει το φαγητό έξω, αλλά το ψάχνω πάρα πολύ. Ακόμα και στα ταξίδια ξέρω πού θα πάω για φαγητό πολύ πριν προσγειωθεί το αεροπλάνο. Μου αρέσει να δοκιμάζω νέες γεύσεις και στην καθημερινότητα εννέα στις δέκα φορές μαγειρεύω εγώ».
Ποια είναι η σχέση σου με τη ζυγαριά;
«Τώρα που είμαι στα πιο αδύνατά μου είμαι καλύτερη από παλιότερα. Ωστόσο δεν έχει σημασία το νούμερο. Γιατί είτε ποτέ δεν είναι αρκετό αυτό που βλέπεις, είτε δεν είναι απαραίτητα αντιπροσωπευτικό. Το θέμα είναι να νιώθεις άνετα με τα κιλά σου. Η ζυγαριά δε λέει πάντα την αλήθεια. Εγώ έχω ξαναδεί τον εαυτό μου στα κιλά που είμαι τώρα, αλλά το σώμα μου δεν είχε καμία σχέση. Ακόμα και το γρήγορο περπάτημα μπορεί να σου χαρίσει ένα δυνατό, υγιές σώμα, γιατί για μένα ένα αδύνατο σώμα δεν είναι το παν».
Δίαιτα έχεις κάνει ποτέ;
«Ναι, αλλά δεν απέδωσε. Έχω τρελή αδυναμία στη σοκολάτα, οπότε όταν ήμουν στο Βέλγιο, που έχει μόνο χειροποίητες σοκολάτες παντού και σε όλες τις μορφές, ξέφυγα. Γύρισα 10 κιλά παραπάνω από την ημέρα που έφυγα. Δε με πείραξε που χρειάστηκε να αγοράσω καινούρια ρούχα, αλλά το ότι από ένα σημείο και μετά δεν ήμουν εγώ, αυτό με έκανε να μη νιώθω άνετα. Η δίαιτα είναι να βρεις τι σου ταιριάζει. Εμένα μου ταιριάζει η άσκηση. Δυστυχώς, δεν μπορείς να τρως ό,τι θέλεις και να είσαι αδύνατος. Μπορείνα είναι λίγοι αυτοί οι τυχεροίπου όντως δεν παχαίνουν, αλλά δυστυχώς δεν ανήκω σ’ αυτή την κατηγορία. Αν σταματήσω τη γυμναστική και συνεχίσω να τρώω ό,τι τρώω, το πιθανότερο είναι ότι θα παχύνω».
Γιατί σ’ αγαπούν οι φίλοι σου;
«Γιατί τους κινητοποιώ ή γιατί είμαι αστεία».
Τι άλλο σου αρέσει να κάνεις;
«Ταξίδια. Προσπαθώ να πηγαίνω ένα μεγάλο ταξίδι το χρόνο. Και συνήθως το συνδυάζω με μια δραστηριότητα. Στα Κανάρια νησιά, το πιο πρόσφατο ταξίδι μου, ο τουρισμός είναι γύρω από το surf. Γενικά προτιμώ, όταν έχω χρόνο, να κάνω μακρινά ταξίδια, γιατί δεν έχω μεγάλη άδεια και έτσι θέλω να την αξιοποιώ στο έπακρο. Τους κοντινούς προορισμούς τους υποτιμώ ιγάκι, τους αφήνω για το Σαββατοκύριακο».
Πώς θα ήθελες να κλείσουμε;
«Η αφορμή γι’ αυτή τη συνάντηση ήταν ένας αγώνας δρόμου. Η πρώτη φορά που συμμετείχα σε αγώνα δρόμου και η τρίτη που έτρεχα συνεχόμενα 5 χιλιόμετρα. Όπως με το ρέξιμο, όπου κάθε βήμα είναι καλύτερο, βρίσκεις την αναπνοή σου και τα πόδια σου αντέχουν περισσότερο, έτσι είναι και με όλα. Από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις. Απλώς πρέπει α κάνεις το δύσκολο πρώτο βήμα, μετά όλα είναι πολύ πιο εύκολα».
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
