iStock
Τα τελευταία χρόνια εξοικειωνόμαστε ολοένα και περισσότερο με ορολογίες που αφορούν την ψυχική υγεία. Η αναζήτηση βοήθειας από ειδικούς έχει πάψει πια να είναι ταμπού και θα θέματα τίθενται σε δημόσια συζήτηση. Σημαντικό ρόλο παίζει και το γεγονός ότι το ποσοστό των ανθρώπων που αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα, από μέτρια έως πολύ σοβαρά, αυξάνεται συνεχώς. Θέλοντας να βοηθήσουμε τον εαυτό μας ή αυτούς που αγαπάμε μπαίνουμε στη διαδικασία να ψάξουμε και να μάθουμε περισσότερα πράγματα. Πολλές φορές όμως αυτό μπορεί και να οδηγήσει και σε "ενσυναισθητική κόπωση".
Ένα άρθρο του Time εξηγεί γιατί κινδυνεύουμε στη σύγχρονη εποχή όλοι από αυτό αλλά και πώς μπορούμε να το διαχειριστούμε.
Ο Charles Figley ξεκίνησε να ερευνά το θέμα του τραύματος λίγο μετά την επιστροφή του από το Βιετνάμ. Δεν τον απασχόλησαν μόνο τα ψυχολογικά τραύματα που βίωσαν όσοι υπηρέτησαν στον στρατό αλλά και το πώς τα αγαπημένα τους πρόσωπα μοιράστηκαν αυτό το φορτίο. "Όντας μέλος μιας οικογένειας και έχοντας βαθύ νοιάξιμο για τα μέλη της μας κάνει συναισθηματικά ευάλωτους στις καταστροφές που τους επηρεάζουν" έγραψε το 1983. Σήμερα ηγείται του Τραυματολογικού Ινστιτούτου του Tulane University και χρησιμοποιεί τον όρο "ενσυναισθητική κόπωση" για να αναφερθεί στην ψυχολογική και συναισθηματική εξάντληση που μερικές φορές έχουν όσοι εκτίθεται στα τραύματα άλλων.
Γιατί κινδυνεύουμε όλοι από αυτό
Αυτό μπορεί να συμβεί πολύ εύκολα στις μέρες μας καθώς βομβαρδιζόμαστε συνεχώς με περιεχόμενο που αφορά τον πόλεμο, τη βία, τον θάνατο και την αδικία. Από τις ειδήσεις, το διαδίκτυο, τα social media.
"Ο καθένας μπορεί να βιώσει ενσυναισθητική κόπωση" λέει στο Time η Briana Smith, μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Tulane University School of Medicine που δουλεύει μαζί με τον Figley.
H Michelle Trent, γενική διευθύντρια του The Compass Center, ενός μη κερδοσκοπικού συμβουλευτικού οργανισμού στη Νότια Ντακότα επικεντρώνεται στη θεραπεία του τραύματος και την πρόληψη το διαπίστωσε το 2020. Πολλοί από τους θεραπευόμενούς της αντιμετώπιζαν θέματα με την προσωπική τους ζωή αλλά και συναισθηματική εξάντληση λόγω της πανδημίας, φυλετικών κινημάτων όπως αυτό που ακολούθησε της δολοφονίας του George Floyd και άλλα κοινωνικά άγχη. "Οι θεραπευόμενοί μας ερχόντουσαν και έλεγαν 'δεν αντέχουμε να βλέπουμε τις ειδήσεις πια. Δεν μπορούμε άλλο'" αναφέρει στο Time. "Ήταν τότε που μπήκε στο ραντάρ μας".
Δείτε περισσότερα στο madamefigaro.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
