Μια τροφική αλλεργία μπορεί να εκδηλωθεί με εξάνθημα και με έντονη φαγούρα, με έκζεμα αλλά και με πόνους στην κοιλιά, εμετό και διάρροια. Αρκετά συχνά εκδηλώνεται με δύσπνοια ή πρήξιμο στα βλέφαρα, στα χείλη, στη γλώσσα. Μια πιο επικίνδυνη –αλλά ευτυχώς σπάνια– αντίδραση είναι το αναφυλακτικό σοκ, που μπορεί να απειλήσει τη ζωή αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα με ιατρική φροντίδα. Μπορεί να εξελιχθεί μέσα σε λίγα λεπτά μετά την «εισβολή» του τροφικού αλλεργιογόνου στο σώμα. Η πίεση πέφτει απότομα και η αναπνοή γίνεται δύσκολη.
Συμπτώματα όπως ζαλάδα, βήχας, βραχνάδα στη φωνή ή πρήξιμο στο πρόσωπο είναι εξίσου πιθανά. Στην περίπτωση του αναφυλακτικού σοκ πρέπει να γίνει αμέσως ένεση αδρεναλίνης στο παιδί, η οποία δρα άμέσα σε πέντε λεπτά. Στο εμπόριο υπάρχει αδρεναλίνη σε συσκευασία που μοιάζει με στιλό και επιτρέπει να γίνεται η ένεση ακόμη και πάνω από τα ρούχα, σώζοντας κυριολεκτικά ζωές, αλλά καλό είναι να μιλήσεις πρώτα με τον παιδίατρό σου για τη χρήση της πριν την προμηθευτείς.
Πού οφείλονται οι αλλεργίες;
Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται αύξηση των τροφικών αλλεργιών στις παιδικές ηλικίες. Αυτό οφείλεται:
- Στη γενετική προδιάθεση: Πολλά από τα παιδιά που είναι ευαίσθητα στις τροφικές αλλεργίες έχουν κληρονομήσει κάποιο οικογενειακό χαρακτηριστικό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ένα παιδί χωρίς οικογενειακό ιστορικό αποκλείεται να παρουσιάσει.
- Στη χορήγηση τεχνητής τροφής και ίσως στην πρόωρη εισαγωγή στερεών τροφών –και πιθανόν αλλεργιογόνων: Το ευαίσθητο πεπτικό σύστημα ενός μωρού δεν είναι ικανό ακόμα να ρυθμίσει την είσοδο της «ξένης» ή και σύνθετης πρωτεΐνης στην κυκλοφορία του αίματος, με συνέπεια να εκδηλώσει αλλεργία. Η καλύτερη ασπίδα προστασίας του «ανώριμου» πεπτικού συστήματος κατά των τροφικών αλλεργιών είναι ο θηλασμός. Επιπλέον, θα πρέπει να φροντίσεις το διαιτολόγιό του να αποτελείται από απλές τροφές μέχρι το πεπτικό του σύστημα να ωριμάσει ουσιαστικά, ώστε να μπορεί να δεχτεί αργότερα τις πιο σύνθετες.
- Στο περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει το παιδί:Τα παιδιά των πόλεων μπορεί να είναι περισσότερο εκτεθειμένα στις αλλεργίες λόγω διαφορετικών συνθηκών ζωής, σε αντίθεση με τα παιδιά της επαρχίας. Τις περισσότερες φορές η αλλεργική αντίδραση σ’ ένα ή και σε περισσότερα τρόφιμα ελαττώνεται ή εξαφανίζεται μετά την ηλικία των πέντε ετών.
Αν είναι αλλεργικό τι να κάνω;
Θα πρέπει να συμβουλευτείς σύντομα τον παιδίατρό σου ή κάποιον ειδικό αλλεργιολόγο, ο οποίος θα σου πει ποιες εξετάσεις πρέπει να κάνεις στο παιδί και ποια θεραπεία να ακολουθήσει. Τα πιο διαδεδομένα αλλεργικά τεστ είναι:
- Tα δερματικά: Γίνονται στο χέρι (μεταξύ καρπού και αγκώνα). Ανάλογα με το ιστορικό, τοποθετούνται σταγόνες με τα αλλεργιογόνα πάνω στο χέρι και με μικρή βελόνα γίνεται ένα ελαφρό τσίμπημα στο δέρμα. Σε δεκαπέντε λεπτά ο ειδικός γιατρός μπορεί να βαθμολογήσει τις αντιδράσεις που δημιουργήθηκαν στο σημείο όπου έγινε το τσίμπημα. Tα τεστ αυτά έχουν σχετικά περιορισμένη διαγνωστική αξία, γιατί πολλά παιδιά δίνουν θετικό αποτέλεσμα στο δερματικό τεστ για κάποια συγκεκριμένη τροφή, αλλά δεν παρουσιάζουν αλλεργική αντίδραση με την κατανάλωσή της.
- Tα αιματολογικά τεστ: Αξιοποιούν την πηγή πληροφοριών που παρέχει το αίμα, ανιχνεύοντας την ανοσοσφαιρίνη («αλλεργικό» αντίσωμα) που δημιουργείται όταν κάποια τροφή είναι «βλαβερή» για τον οργανισμό (δοκιμασία RAST). H διαδικασία είναι μια απλή εξέταση αίματος. Όμως και αυτή η μέθοδος έχει παρόμοιους περιορισμούς με τα δερματικά τεστ.
- Η καλύτερη μέθοδος –και πάντα με τις οδηγίες του γιατρού σου– είναι να απομακρύνεις σταδιακά ένα φαγητό κάθε φορά από το διαιτολόγιό του και να σημειώνεις τα συμπτώματα, πράγμα που θα σε βοηθήσει να εντοπίσεις την «ύποπτη» τροφή.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
