Ο Βασίλης Δήμος, πρόεδρος του Ελληνικού Συλλόγου Θαλασσαιμίας, εστιάζει την προσοχή μας στο σημαντικό πρόβλημα της επάρκειας αίματος.
Η πανδημία που μας δοκιμάζει εδώ και σχεδόν 2 χρόνια ανέδειξε στη χώρα μας την έλλειψη οργάνωσης και σχεδιασμού στον τομέα της αιμοδοσίας και της επάρκειας αίματος.
Διαβάστε Επίσης
Αυτά τα 2 χρόνια μάς γύρισαν δεκαετίες πίσω, στην εποχή που δεν μπορούσε να προγραμματιστεί σωστά και βάσει των ιατρικών πρωτοκόλλων μετάγγιση αίματος για τους θαλασσαιμικούς ασθενείς. Στην εποχή που δε γινόταν μετάγγιση αν δεν αιμοδοτούσε πρόσωπο από το οικογενειακό περιβάλλον του πάσχοντος. Ως γνωστόν, οι πάσχοντες από θαλασσαιμία ή, αλλιώς, από μεσογειακή αναιμία, χρειάζεται να λαμβάνουν ως θεραπεία πρώτης γραμμής 4 μονάδες αίματος το μήνα. Κάθε 15 ημέρες, συνήθως, μεταγγίζονται με 2 μονάδες αίματος για να διατηρηθούν στη ζωή, καθώς ο οργανισμός τους δεν παράγει αρκετή ή και καθόλου αιμοσφαιρίνη.
Κάθε ασθενής από θαλασσαιμία χρειάζεται να λαμβάνει σταθερά και προγραμματισμένα περίπου 50 μονάδες αίματος ετησίως, ενώ για την κάλυψη των αναγκών και των 3.000 πασχόντων της χώρας μας απαιτούνται συνολικά περί τις 140.000 μονάδες κάθε χρόνο. Οι ποσότητες αυτές ελάχιστα διαφοροποιούνται από χρόνο σε χρόνο και θα μπορούσαν εύκολα να εξοικονομηθούν από το Σύστημα Υγείας. Όμως, οι πάσχοντες από θαλασσαιμία ζουν έναν Γολγοθά από την αγωνία, το άγχος και την ανασφάλεια για το αν θα υπάρχει αίμα για την επόμενη μετάγγιση. Εάν το ραντεβού που έχουν προγραμματίσει για τη θεραπεία τους θα ισχύσει ή θα χτυπήσει το τηλέφωνο της αναβολής και της ματαίωσής της λόγω έλλειψης αίματος. Οι δύο επισκέψεις τον μήνα στο νοσοκομείο μπορεί να γίνουν τέσσερις ή και έξι, όταν δεν υπάρχει επαρκής ποσότητα αίματος για να μεταγγιστούν. Η αναστάτωση στην υγεία τους, την ψυχολογία, την προσωπική και την κοινωνική τους ζωή είναι ανυπολόγιστη.
Δυστυχώς, η χώρα μας δεν κατόρθωσε να γίνει αυτάρκης σε εθελοντικό αίμα και αυτό γιατί δεν υπάρχει κατάλληλος σχεδιασμός, σωστή διαχείριση του συλλεγόμενου αίματος και συντονισμός των εθελοντών αιμοδοτών. Έτσι, τόσο ο θαλασσαιμικός όσο και ο κάθε νοσηλευόμενος ασθενής που χρειάζεται μετάγγιση αίματος ζει με το άγχος της επάρκειας και της διαθεσιμότητας του πολύτιμου αγαθού. Ελπίζουμε ότι η πολιτεία θα δει επιτέλους το θέμα της αιμοδοσίας με τη δέουσα προσοχή και με τη βοήθεια της επιστήμης και των νέων θεραπειών που υπόσχονται διατήρηση της αιμοσφαιρίνης σε φυσιολογικά επίπεδα για πολλές ημέρες, με αποτέλεσμα την επιμήκυνση των διαστημάτων μεταξύ των μεταγγίσεων, θα έρθουν καλύτερες ημέρες γι’ αυτή την ομάδα των χρόνιων πασχόντων.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
