iStock
Από τον Νικόλαο Τσούλο, MBA, μοριακό βιολόγο και διευθύνοντα σύμβουλο Genekor Medical S.A. (genekor.com).
Στις μέρες μας η διάγνωση του καρκίνου του μαστού γίνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό σε πρώιμο στάδιο και έτσι η πρόγνωση των ασθενών είναι συνήθως πολύ καλή και πολλές ασθενείς δε χρειάζονται χημειοθεραπεία.
Πώς θα γνωρίζει ο γιατρός εάν θα σε βοηθήσει ή όχι η χημειοθεραπεία;
Ο μοναδικός τρόπος για να ταυτοποιηθούν οι γυναίκες που δεν ωφελούνται από τη χημειοθεραπεία και που έχουν μικρή πιθανότητα να αναπτύξουν μεταστάσεις είναι μια πολυγονιδιακή εξέταση που ονομάζεται που καλύπτεται πλήρως από τον ΕΟΠΥΥ.
Η εξέταση αυτή αφορά την πλειοψηφία των ασθενών με καρκίνο του μαστού (όχι όλες) και, συγκεκριμένα, τις ασθενείς με θετικούς ορμονικούς υποδοχείς, αρνητικό τον δείκτη HER2 και είτε αρνητικούς λεμφαδένες σε οποιαδήποτε ηλικία είτε θετικούς (1-3 θετικούς λεμφαδένες) σε μετεμμηνοπαυσιακές.
Ο λόγος που είναι σημαντική η πληροφορία αυτή είναι ότι η χημειοθεραπεία έχει πολλές παρενέργειες με επίπτωση τόσο στην υγεία των ασθενών όσο και στην προσωπική, την οικογενειακή και την επαγγελματική τους ζωή. Πέρα από τις γνωστές παρενέργειες της χημειοθεραπείας (απώλεια μαλλιών, ναυτίες κ.λπ.), υπάρχουν και οι κοινωνικές επιπτώσεις, όπως η απουσία από την εργασία, η σεξουαλική δυσλειτουργία και άλλες.
Μελέτες έχουν δείξει ότι χωρίς τη χρήση της εξέτασης στη χώρα μας το 85% περίπου των γυναικών ελάμβαναν χημειοθεραπεία με μεγάλο ποσοστό αυτών να υπερ-θεραπεύονται! Αντίθετα, όταν χρησιμοποιείται η εξέταση Oncotype DX ως εργαλείο για την επιλογή θεραπείας, μόλις το 20% των ασθενών φαίνεται να ωφελούνται από τη χημειοθεραπεία. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 2.800 γυναίκες ετησίως θα μπορούν να αποφεύγουν την άσκοπη χημειοθεραπεία. Ήδη έως σήμερα στην Ελλάδα πάνω από 5.500 γυναίκες έχουν αποφύγει με ασφάλεια τη χημειοθεραπεία, ακολουθώντας καταλληλότερα και αποτελεσματικότερα για εκείνες θεραπευτικά πλάνα.
Νέα εξέταση για την παρακολούθηση του καρκίνου του εντέρου
Μια άλλη υπερσύγχρονη τεχνική που μας έρχεται από την Αμερική είναι μια μοριακή εξέταση που μπορεί με μία απλή αιμοληψία ο ιατρός να παρακολουθεί ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου (και άλλους τύπους καρκίνου) ως προς την πιθανότητα ανάπτυξης μετάστασης ή γενικότερα εξέλιξης της νόσου τους πριν καν εμφανιστεί. Με αυτή την εξέταση ο ιατρός παρακολουθεί τον ασθενή σε μοριακό επίπεδο και μπορεί να γνωρίζει ότι θα εμφανιστεί μια μετάσταση έως και 9 μήνες πριν αυτό συμβεί. Έχουμε, έτσι, ένα σημαντικότατο προβάδισμα σε σχέση με όλες τις απεικονιστικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά για τον εντοπισμό των μεταστάσεων.
Με την εξέταση αυτή ο γιατρός παρακολουθεί την εξέλιξη του ασθενούς με καρκίνο και διαχειρίζεται το θεραπευτικό πλάνο, αλλά και για την παρακολούθηση του ασθενούς μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας και την έγκαιρη ανίχνευση πιθανής υποτροπής. Η εξέταση ανιχνεύει την υπολειπόμενη νόσο στο αίμα ασθενών που έχουν προγενέστερα διαγνωστεί με καρκίνο του εντέρου (και άλλους καρκίνους), εξετάζοντας κάποιες μεταλλαγές, μοναδικές για κάθε εξεταζόμενο και έτσι ο ιατρός μπορεί να ξέρει μήνες πριν εμφανιστεί μια μετάσταση ότι ο ασθενής δεν ανταποκρίνεται στη θεραπεία του και να σχεδιάσει το επόμενο θεραπευτικό πλάνο.
Έως σήμερα στους περισσότερους τύπους καρκίνου ο ασθενής λαμβάνει θεραπεία και παρακολουθείται με απεικονιστικές μεθόδους για την εμφάνιση υποτροπής, η οποία συνήθως είναι στη μορφή μετάστασης σε άλλο όργανο ή μεγέθυνσης του όγκου. Αυτό είναι το σημείο όπου συνήθως αλλάζει και η θεραπεία του ασθενούς. Με την εξέταση αυτή ο ιατρός παρακολουθεί τακτικά συγκεκριμένους βιοδείκτες (μοναδικούς για κάθε ασθενή) και γνωρίζει πολλούς μήνες πριν από την εμφάνιση μιας τέτοιας υποτροπής και έτσι μπορεί να βάλει τον ασθενή σε μια πιο συχνή απεικονιστική παρακολούθηση, ώστε να την εντοπίσει εν τη γενέσει, με αποτέλεσμα να μπορεί να προσαρμόσει το θεραπευτικό πλάνο έγκαιρα. Μια τέτοια εξέταση μπορεί να αλλάξει ριζικά την πορεία και την πρόγνωση ενός ασθενούς.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
