istock
Με αφορμή το περιστατικό με το δάγκωμα οχιάς στην 39χρονη σε σχολείο της Θεσσαλονίκης αλλά και το δεύτερο περιστατικο με δάγκωμα οχιάς 55χρονης στο Βόλο, αναγνώστρια του Shape μας έστειλε τη δική της περιπέτεια, όταν μια οχιά δάγκωσε τον γιο της σε περιοχή της Αττικής. Τα στοιχεία της είναι στη διάθεση της συντακτικής ομάδας, θέλησε όμως να μη δημοσιοποιηθούν.
"Ήμασταν οικογενειακώς στο εξοχικό μας σπίτι, κοντά σε παραλία της νότιας πλευράς Αττικής. Η περιοχή, παρότι πολυεπισκέψιμη, διατηρεί ακόμη δασικό χαρακτήρα σε κάποια σημεία. Ένα από αυτά είναι ο λόφος όπου βρίσκεται το εξοχικό μας. Είχαν μόλις κλείσει τα σχολεία, ήταν μέσα Ιουνίου, και φιλοξενούσαμε έναν συμμαθητή του 14χρονου τότε γιου μου.
Τα δύο αγόρια είχαν πάει να εξερευνήσουν το λόφο, απόσταση λίγων δεκάδων μέτρων από το σπίτι, όταν ήρθε τρέχοντας ο Παναγιώτης και μου είπε ότι ένα φίδι είχε δαγκώσει δύο φορές τον γιο μου, Κώστα.
Οι επόμενες κινήσεις μας ήταν αστραπιαίες. Ήρθε ο Κώστας κοντά μας και είδαμε ότι είχε δύο τσιμπήματα χαμηλά στη γάμπα. Το παιδί είχε πατήσει κατά λάθος το φίδι και το φίδι αντέδρασε τσιμπώντας τον σε δύο σημεία. Το σημείο του δήγματος ήταν λίγο κόκκινο και ζεστό αλλά ο Κώστας ήταν καλά, απλά πονούσε λίγο.
Ο άντρας μου έβαλε το γιο μας στο αυτοκίνητο και ξεκίνησαν κατευθείαν για το κέντρο υγείας της περιοχής που απείχε 10 λεπτά από το σπίτι. Φτάνοντας εκεί του είπαν ότι δεν μπορούν να προσφέρουν πρώτες βοήθειες και πρέπει να πάμε στην Αθήνα, στο νοσοκομείο Παίδων.
Στο μεταξύ είχα φτάσει κι εγώ και παίρναμε τηλέφωνο τον παιδίατρό μας, που εκείνη την εποχή ήταν διευθυντής σε Παιδιατρική Κλινική μεγάλου ιδιωτικού νοσοκομείου στην Αθήνα. Είχαμε ιδιωτική ασφάλεια που κάλυπτε όλη την οικογένεια, οπότε η σκέψη μας ήταν να πάμε τον γιο μας σε εκείνο το νοσοκομείο.
Τρέξτε στο Παίδων, μόνο εκεί έχουν αντιοφικό ορό αν χρειαστεί. Αυτή ήταν η συμβουλή του και εκεί φτάσαμε σε λιγότερο από 50 λεπτά.
Μόλις άκουσαν στη γραμματεία δάγκωμα φιδιού, όλο το προσωπικό κινητοποιήθηκε. Η εισαγωγή έγινε σε λίγα λεπτά και αμέσως ξεκίνησαν εξετάσεις. Οι πρώτες αιματολογικές έδειξαν τοξίνη στο αίμα αλλά σε χαμηλό επίπεδο και το παιδί είχε ανεβάσει χαμηλό πυρετό, ο Κώστας όμως ήταν καλά, δεν έδειχνε να έχει κάποιο πρόβλημα πέρα από τον ήπιο πόνο στο σημείο των δηγμάτων του φιδιού.
Τις επόμενες ώρες δεν θα τις ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Είχε πέσει πάνω από το γιο μου όλο το προσωπικό του Παίδων: Επάνω σε ένα φορείο τον πήγαν για ένα σωρό εξετάσεις. Το κεντρικό νευρικό σύστημα ήταν το πρώτο που τους απασχολούσε μήπως έχει προσβληθεί από το δηλητήριο της οχιάς.
Κάτι άλλο που δεν θα ξεχάσω ήταν το πόσο υποστηρικτικοί ήταν όλοι απέναντί μου - ο άντρας μου είχε φύγει να πάει στο σπίτι μας με το μικρότερο παιδί μας και είχα μείνει εγώ με τον Κώστα στο Παίδων. Μου εξηγούσαν γιατί γίνεται κάθε εξέταση και μου έλεγαν αμέσως τα αποτελέσματα, τα οποία ευτυχώς ήταν καθησυχαστικά.
Σχεδόν όλη τη νύχτα ο Κώστας έκανε εξετάσεις, καινούργιες και επαναληπτικές. Όλα ήταν θετικά. Προφανώς το φίδι, δεν είχε βγάλει πολύ δηλητήριο στον οργανισμό του, ποιος ξέρει γιατί... Πάντως ήταν δηλητηριώδες αφού βρέθηκαν τοξίνες στο αίμα. Ήταν και ήμασταν πολύ τυχεροί...
Τη Δευτέρα το πρωί -ήταν Σάββατο βράδυ που κάναμε την εισαγωγή- που ήρθαν οι καθηγητές στην πανεπιστημιακή σχολή του Παίδων, όλες οι ομάδες επισκέφτηκαν τον Κώστα. Κανείς τους δεν είχε δει περιστατικό με δάγκωμα φιδιού...
Μετά από τρεις ημέρες, ο Κώστας πήρε εξιτήριο. Όλες οι εξετάσεις ήταν καλές, δεν είχε κανένα πρόβλημα από το δάγκωμα του φιδιού. Ήταν τυχερός.
Στο εξοχικό μας ξαναπήγαμε την επόμενη εβδομάδα. Αντιλαμβανόμαστε ότι τα φίδια είναι κομμάτι της φύσης. Εμείς οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί και να παίρνουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να είμαστε ασφαλείς.
Τα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει έχουμε δει ξανά οχιές, η μία φέτος την άνοιξη και μάλιστα σε πλακόστρωτο σημείο. Ήταν σίγουρα οχιά το φίδι που δάγκωσε το γιο μας; Η απάντηση δεν ήταν ποτέ ξεκάθαρη και κανείς δεν μπορεί να ξέρει εφόσον δεν είδαμε το φίδι..."
Οι πρώτες βοήθειες για δάγκωμα φιδιού
Η πρώτη μας κίνηση σε περίπτωση δαγκώματος είναι να παραμείνουμε
ψύχραιμοι και να πάμε αμέσως στο κοντινότερο νοσοκομείο. Ο αντιοφικός ορός δεν είναι πάντα απαραίτητος πιθανόν όμως να χρειαστεί.
Κρατάμε όσο γίνεται ακίνητο το σημείο που μας δάγκωσε το φίδι και αφαιρούμε τυχόν ύφασμα ή άλλο αντικείμενο που μπορεί να σφίγγει την περιοχή.
Δεν δένουμε το σημείο γιατί έτσι εμποδίζουμε την κυκλοφορία του αίματος με κίνδυνο να δημιουργηθούν θρόμβοι. Οι ειδικοί εξηγούν πως η εξάπλωση του δηλητηρίου γίνεται κυρίως μέσω της λέμφου επομένως η σφιχτή επίδεση που θα σταματούσε την κυκλοφορία του αίματος είναι ανώφελη.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
