iStock
Οι μέλισσες είναι ένα σημαντικό μέρος της τροφικής αλυσίδας. Ωστόσο, το τσίμπημά τους μπορεί να προκαλέσει πόνο και δυσφορία. Όταν μια μέλισσα τσιμπά ένα άτομο, το αιχμηρό κεντρί τους εισέρχεται στο δέρμα. Στη συνέχεια αποσπάται από τη μέλισσα και κολλάει στο δέρμα με το αγκάθι του, το οποίο είναι αιχμηρό και κρατά το κεντρί στη θέση του. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο σάκος δηλητηρίου προσκολλάται στην άκρη του κεντριού.
Το δηλητήριο επηρεάζει το σώμα και το ανοσοποιητικό σύστημα και τα διάφορα άτομα θα αντιδράσουν σε αυτό διαφορετικά. Η έρευνα δείχνει ότι με την πάροδο του χρόνου, οι άνθρωποι μπορεί να γίνουν πιο ευαίσθητοι στο δηλητήριο. Αυτή η αυξημένη ευαισθησία μπορεί με τη σειρά της να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση, ακόμη και αν ένα άτομο δεν είχε ποτέ πριν.
Εάν συμβεί αυτό, θα εμφανιστούν πιο σοβαρά συμπτώματα και ένα άτομο θα πρέπει να ζητήσει ιατρική βοήθεια το συντομότερο δυνατό.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα ενός ατόμου ποικίλλουν ανάλογα με τη σοβαρότητα της αντίδρασής του σε ένα τσίμπημα μέλισσας.
Ήπια συμπτώματα
Τα άτομα με ήπια αντίδραση μπορούν να βιώσουν:
Πρήξιμο στην περιοχή του τσιμπήματος
Πρησμένο δέρμα με αλλαγή χρώματος
Οξύ αρχικό πόνο στο σημείο του τσιμπήματος
Μέτρια συμπτώματα
Σε άτομα με μέτρια αντίδραση, το πρήξιμο θα παραμείνει σταθερό ή θα αυξηθεί σε λίγες ημέρες. Επίσης, το χρώμα του δέρματος στο σημείο του τσιμπήματος θα αλλάξει.
Σοβαρά συμπτώματα
Εάν ένα άτομο βιώνει αναφυλαξία μετά από τσίμπημα μέλισσας, θα πρέπει να ζητήσει άμεση ιατρική βοήθεια. Η αναφυλαξία είναι μια σοβαρή αλλεργική αντίδραση και μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή.
Τα ακόλουθα είναι συμπτώματα της αναφυλαξίας και θα αναπτυχθούν γρήγορα:
• Δυσκολία στην αναπνοή
• Πρήξιμο στο λαιμό, το πρόσωπο ή το στόμα
• Αλλαγή σφυγμού
• Ναυτία, έμετο ή διάρροια
• Λιποθυμία
• Πυρετό
• Απώλεια συνείδησης
• Δέρμα που γίνεται κόκκινο ή χλωμό
Αντιμετώπιση
Μόλις ένα άτομο παρατηρήσει ότι έχει τσιμπηθεί από μια μέλισσα, θα πρέπει να ακολουθήσει τα εξής βήματα:
• Να αφαιρέσει το κεντρί χρησιμοποιώντας τσιμπιδάκια ή κάποιο άλλο αντικείμενο με σκληρή επιφάνεια, όπως μια πιστωτική κάρτα. Χρειάζεται προσοχή για να μην πιέσει το κεντρί, καθώς μπορεί να απελευθερώσει περισσότερο δηλητήριο.
• Να πλύνει καλά την πληγείσα περιοχή χρησιμοποιώντας σαπούνι και νερό.
• Να εφαρμόσει μια κρύα κομπρέσα για να μειώσει το πρήξιμο.
• Να πάρει μη συνταγογραφούμενα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ιβουπροφαίνη.
• Να ρωτήσει κάποιον φαρμακοποιό για κρέμες ή δισκία που θα μειώσουν τον πόνο και το πρήξιμο.
• Να μιλήσει με έναν γιατρό εάν ο πόνος και το πρήξιμο επιμένουν.
• Εάν εμφανιστούν συμπτώματα αναφυλαξίας, να επικοινωνήσει αμέσως με γιατρό.
Επίμονο πρήξιμο: 24 ώρες ή περισσότερο
Τα άτομα μπορεί να παρουσιάσουν οίδημα στην περιοχή του τσιμπήματος, μετά το αρχικό τσίμπημα.
Το μέγεθος του οιδήματος ποικίλει από άτομο σε άτομο και μπορεί να διαρκέσει έως και 1 εβδομάδα.
Εάν τα συμπτώματα ενός ατόμου επιδεινώνονται ή εάν το άτομο παρουσιάζει σημάδια αναφυλαξίας, θα πρέπει να ζητήσει άμεση ιατρική βοήθεια.
Οι άνθρωποι μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρήξιμο στο σπίτι με:
• Λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων
• Λήψη αντιισταμινικών για τη μείωση του οιδήματος
• Εφαρμογή κρύας κομπρέσας ή πάγου στην πληγείσα περιοχή
Εάν κάποιο από τα συμπτώματα επιδεινωθεί ή επιμείνει με την πάροδο του χρόνου, ένα άτομο θα πρέπει να επικοινωνήσει με τον γιατρό του.
Αλλεργικές αντιδράσεις
Τα άτομα που έχουν αλλεργική αντίδραση σε τσίμπημα μέλισσας θα πρέπει να ζητήσουν αμέσως ιατρική βοήθεια. Ανάλογα με τη σοβαρότητα της αλλεργικής αντίδρασης, ένας γιατρός μπορεί να κάνει μια ένεση επινεφρίνης έκτακτης ανάγκης. Μπορούν επίσης να συνταγογραφήσουν τοπικά στεροειδή, από του στόματος στεροειδή ή και τα δύο.
Διαβάστε Επίσης
Ωστόσο, εάν το τσίμπημα προκαλεί αναπνευστικές δυσκολίες ή οίδημα στο στόμα και τον λαιμό, ένα άτομο θα πρέπει να ενεργεί γρήγορα με την αυτο-χορήγηση μιας ένεσης EpiPen στο μηρό το συντομότερο δυνατό ή να βρει κάποιον να το κάνει για εκείνον.
Μακροχρόνια θεραπεία
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας γιατρός μπορεί να συστήσει μια ειδική ανοσοθεραπεία, επίσης γνωστή ως απευαισθητοποίηση. Αυτή η μακροχρόνια θεραπεία αποτρέπει μια σοβαρή αλλεργική αντίδραση σε περίπτωση τσιμπήματος μέλισσας.
Ένας γιατρός εγχέει μικρές δόσεις του δηλητηρίου σε τακτά χρονικά διαστήματα για μια περίοδο 3-5 ετών. Μετά από λίγο, το σώμα ενός ατόμου συνηθίζει το δηλητήριο και δεν αντιδρά σε αυτό τόσο έντονα.
Αυτή η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με υπάρχουσες αλλεργίες στο τσίμπημα μέλισσας.
Προληπτικά μέτρα
Υπάρχουν και ορισμένα προληπτικά μέτρα που οι άνθρωποι μπορεί να επιθυμούν να εξετάσουν:
• Να είναι ήρεμοι όταν περιβάλλονται από μέλισσες
• Να καλύπτουν το εκτεθειμένο τους δέρμα.
• Να φοράνε παπούτσια σε εξωτερικούς χώρους.
• Να εφαρμόζουν εντομοαπωθητικό.
• Να αποφεύγουν τα δυνατά αρώματα που μπορεί να προσελκύουν έντομα.
• Να κλείνουν τα παράθυρα και τις πόρτες όταν είναι μέσα τις καλοκαιρινές ημέρες.
• Να καλύπτουν τα τρόφιμα και τα ποτά όταν τρώνε έξω.
• Να φοράνε καθαρά ρούχα.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
