1006291908
Αυτή τη στιγμή εκατομμύρια άνθρωποι έχουν βρεθεί θετικοί στον κορονοϊό. Κάποιοι από αυτούς έχουν μείνει σε καραντίνα στο σπίτι, έχουν βιώσει τη νόσο COVID-19 με ήπια ή με πιο σοβαρά συμπτώματα, έχουν νοσηλευτεί, έχουν μπει σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, έχουν βγει νικητές από αυτή την πρωτόγνωρη περιπέτεια. Δεν είναι όμως μόνο αυτοί, είναι και οι γιατροί, οι νοσηλευτές, το πλήρωμα των ασθενοφόρων, οι άνθρωποι στα εργαστήρια που διενεργούν τα τεστ. Στο πρώτο τεύχος μας μετά τη δραματική αυτή περίοδο θελήσαμε να δώσουμε λόγο σε ανθρώπους που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο βρέθηκαν στο επίκεντρο της πανδημίας. Τους ευχαριστούμε πολύ.
Ο Αλέξης Αλεξίου είναι 55 ετών και έχει τρέξει σε 12 μαραθωνίους. Σύντομα θα κυκλοφορήσει το βιβλίο του με τίτλο 3πλό τζακ ποτ από τις εκδόσεις Φερενίκη.
Αυτή είναι η περιπέτεια της υγείας του με δικά του λόγια.
Η περιπέτειά μου ξεκίνησε με πυρετό στις 8 Μαρτίου και χωρίς άλλα συμπτώματα. Όταν κατάλαβα ότι ο πυρετός δεν υποχωρεί, επισκέφθηκα ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο, όπου διαγνώστηκα με γρίπη τύπου Β. Τότε επαναπαύτηκα προσωρινά, καθώς, όπως είπε και ο γιατρός μου, «τουλάχιστον έχουμε διάγνωση». Ο πυρετός δεν υποχωρούσε και πλέον είχα και βήχα, γι’ αυτό πήρα τη μεγάλη απόφαση ανήμερα των γενεθλίων μου, στις 14 Μαρτίου, να πάω αρχικά στο «Ερρίκος Ντυνάν», όπου και διαγνώστηκα με πνευμονία και μου έγινε ταυτόχρονα το τεστ για COVID-19. Μάλιστα, ρωτούσα τους γιατρούς αν είναι δυνατόν να έχω κορονοϊό, αφού έχω γρίπη. «Δύσκολο», μου είπαν, «αλλά ας κάνουμε καλού κακού ένα τεστ». Εφόσον το αποτέλεσμα για τον ιό βγήκε θετικό, με μετέφεραν με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ –το πλήρωμά του φορούσε ειδικές στολές– τα ξημερώματα της 16ης Μαρτίου στο Θριάσιο Γενικό Νοσοκομείο Ελευσίνας που εφημέρευε, όπου και νοσηλεύτηκα. Είχε ήδη ξεκινήσει μια πολύ τρομακτική εμπειρία.
Νο 352
Είμαι το νούμερο 352, αλλά στην Αττική ήμουν ένα από τα πρώτα κρούσματα. Η νόσος COVID-19 εξελίχθηκε ενώ είχα ήδη μπει στο Θριάσιο. Η απόφασή μου να πάω σε νοσοκομείο στα γενέθλιά μου μου έσωσε τη ζωή. «Μένουμε σπίτι» έως ένα βαθμό. Όταν επιμένουν τα συμπτώματα για μέρες, πάμε νοσοκομείο! Έζησα σκηνικά φρίκης τα οποία δεν μπορώ ακόμη να ανακαλέσω όλα, γιατί είναι πολύ τραυματικά. Η πνευμονία εξελίχθηκε σε πολύ σοβαρή ιογενής. Όποιος έβλεπε τις ακτινογραφίες και την αξονική μου περίμενε να με δει στην εντατική. Έλεγαν να προετοιμάσουν το παιδί μου για τα χειρότερα. Θυμάμαι να μπαινοβγαίνουν γιατροί και νοσηλεύτριες και να μου αλλάζουν τα κοκτέιλ αντιβιοτικών συνεχόμενα, γιατί δε με έπιανε τίποτα αρχικά. Μου έδιναν αντιπυρετικά και ο πυρετός, αντί να πέφτει, ανέβαινε. Μου χορήγησαν και πειραματικά φάρμακα. Εκτός από αντιικό για τη γρίπη, έλαβα φάρμακο για ελονοσία αλλά και για AIDS. Μου είχαν δώσει το μέγιστο οξυγόνο στο θάλαμο και για 2-3 ημέρες, τις πιο κρίσιμες, έκανα κόλπα με την αναπνοή μου προκειμένου να μη διασωληνωθώ. Όπως στο μαραθώνιο κρατάω δυνάμεις στο 30ό χλμ., έτσι φύλαγα όσες ελάχιστες δυνάμεις είχα για τη νυχτερινή επίθεση του «νυκτόβιου» ιού.
Τριπλό τζακ ποτ!
Κανένας δεν έχει θίξει πολύ το θέμα της συνύπαρξης ιών, γιατί μάλλον δεν έτυχε σε άλλον στη χώρα. Τριπλό τζακ ποτ! Γρίπη τύπου Β, COVID-19 και πνευμονία. Μου πήραν συνέντευξη από το μεγαλύτερο πρακτορείο στην Κίνα. Παγκόσμιο case study. Πόσο μετανιώνω που απέφευγα το εμβόλιο της γρίπης. Συνιστώ σε όλους να το κάνουν. Δεν υπάρχει δικαιολογία. Και να κόψουν το τσιγάρο! Η βελτίωση της υγείας μου ήρθε τη 12η προς 13η μέρα. Ο επίμονος πυρετός που με ταλαιπωρούσε όλες αυτές τις μέρες και κυρίως τα βράδια άρχισε τότε να πέφτει. Είδα το θερμόμετρο κάτω από 37 και έκλαιγα με λυγμούς από τη χαρά. «ΝΙΚΗΣΑ» σκέφτηκα! Κέρδισα τη ζωή μου πίσω. Μετά άρχισαν να μου μειώνουν τα φάρμακα και το οξυγόνο. Τα βράδια νόμιζα ότι φορούσα ακόμη τη μάσκα, ενώ την είχα βγάλει στο τέλος. Έπρεπε να μάθω να αναπνέω ξανά!
Έδωσα τη «μάχη των μαχών». Ευτυχώς, υπήρχαν οι δικοί μου άνθρωποι που με βοήθησαν να αντλήσω ψυχική δύναμη. Μιλούσα στο τηλέφωνο ή έστελνα μηνύματα ακόμη και στις 5 το πρωί. Ο άνθρωπος έχει τεράστια δύναμη μέσα του, έτσι διαιωνίστηκε. Ήταν σίγουρα η περιπέτεια της ζωής μου. Σήμερα έχω ήδη ξεκινήσει τη διαδικασία να δώσω πλάσμα αίματος που μπορούν να αξιοποιήσουν οι επιστήμονες. Μια μοναδική προσφορά από τους πρώην ασθενείς.
Με ρωτάνε πολλοί τι μου άφησε όλη αυτή η περιπέτεια. Θα έλεγα φόβο, σοφία, αισιοδοξία και ελπίδα.
Διάβασε επίσης: «Πώς έγινα μαμά μετά από διάγνωση λευχαιμίας» – Μια αληθινή ιστορία
Διάβασε επίσης: Η Καίτη Μιχαλοπούλου είναι νοσηλεύτρια στη ΜΕΘ COVID-19 στον «Ευαγγελισμό». Αυτή είναι η προσωπική της ιστορία με τον κορονοϊό.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
