Ο χιαστός είναι ένας σύνθετος σύνδεσμος που ελέγχει την πρόσθια μετατόπιση και τη στροφή της κνήμης. Η ρήξη του, επομένως, προκαλεί αστάθεια στον ασθενή σε πολλές δραστηριότητες. Η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου είναι μια πολύ συχνή αιτία προσέλευσης ασθενών και η αποκατάστασή της γίνεται αρκετά συχνά (περισσότερες από 1.000 επεμβάσεις κάθε εργάσιμη ημέρα σε βόρεια Ευρώπη και Αμερική). Παρ’ όλα αυτά, παραμένει επέμβαση με υψηλό βαθμό τεχνικής δυσκολίας, που πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένους χειρουργούς γόνατος.
Σε ποιους είναι απαραίτητη η επέμβαση;
- Σε αθλητές, επαγγελματίες και μη, που επιθυμούν τη συνέχιση της αθλητικής δραστηριότητάς τους.
- Σε ασθενείς που έχουν μια εργασία σωματικά απαιτητική για το γόνατο.
- Στα παιδιά, καθώς είναι δύσκολο να συμμορφωθούν με οδηγίες «αποφυγής αθλητικών δραστηριοτήτων» και ένας νέος τραυματισμός μπορεί να οδηγήσει σε δραματικές βλάβες.
- Σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, που παλιότερα δε χειρουργούνταν λόγω ηλικίας, αλλά πλέον πολλοί αθλούνται και επιθυμούν να συνεχίσουν.
- Σε ασθενείς με επιπλέον βλάβες, όπως στους μηνίσκους, τους έσω και έξω πλάγιους συνδέσμους ή στον οπίσθιο χιαστό σύνδεσμο.
Ένα γόνατο με ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου μπορεί να πραγματοποιήσει συνήθως μόνο κινήσεις σε ευθεία και όχι σε στροφή, pivot, κ.λπ.
Η επέμβαση
Η επέμβαση της συνδεσμοπλαστικής του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου μπορεί να γίνει προγραμματισμένα. Στην αποκατάσταση χρησιμοποιούνται πάντα αυτομοσχεύματα. Η ιδιαιτερότητα στη σύγχρονη αντιμετώπιση είναι η εξατομίκευση της επέμβασης «στα μέτρα» του ασθενούς («menu à la carte»), χρησιμοποιώντας διαφορετικό είδος μοσχεύματος ανάλογα με το άθλημα που πραγματοποιεί ο ασθενής, την ηλικία, το σωματότυπο, το βαθμό αστάθειας κ.λπ. Ο ασθενής που είναι 20 ετών και έχει έντονη αθλητική δραστηριότητα δεν είναι ίδιος με έναν ασθενή 55 ετών που αθλείται περιστασιακά ή τραυμάτισε τον πρόσθιο χιαστό σε τροχαίο. Αυτοί οι ασθενείς χρειάζονται διαφορετική προσέγγιση και χειρουργική τεχνική.
Μετά την εγχείρηση
Οι ασθενείς χειρουργούνται με μικρότερες τομές πλέον, μόνο αρθροσκοπικά και με καλύτερη αποκατάσταση. Παραμένουν μόνο μία ημέρα στο νοσοκομείο και εξέρχονται κατευθείαν περπατώντας με χρήση βακτηριών. Η χρήση νάρθηκα δεν είναι απαραίτητη και ξεκινούν άμεσα κινησιοθεραπεία. Σε 2-3 εβδομάδες περπατούν φυσιολογικά και επιστρέφουν σε καθημερινές δραστηριότητες. Με εξειδικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας, σταδιακά επιστρέφουν σε δραστηριότητες όπως η ποδηλασία, η κολύμβηση και το τρέξιμο στην ευθεία, ενώ σε λίγους μήνες επανέρχονται πλήρως.
Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες τον Παναγιώτη Γ. Νταγιόπουλο, M.D., Ph.D., χειρουργό ορθοπαιδικό, διδάκτορα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με ειδίκευση στη Χειρουργική Ορθοπαιδική & Αρθροσκοπική Αθλητική Τραυματολογία (www.2opinion.gr).
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
