Πρωταθλήτρια τριάθλου και υδατοσφαίρισης, υπεραθλήτρια με πολλές συμμετοχές σε Ironman, σύζυγος, μητέρα και άνθρωπος με πολλές κοινωνικές ευαισθησίες, η Μάνια Μπικόφ είναι μια γυναίκα που αξίζει να γνωρίσουμε. Αυτόν τον μήνα, αγωνίστηκε στο Spetsathlon με τη φανέλα του Shape και θα μας ενέπνευσε ακόμα πιο δυνατά.
Μάνια, συστήσου μας με λίγα λόγια
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Χανιά, δίπλα στη θάλασσα και από πάντα με θυμάμαι να βρίσκομαι στο νερό. Μεγαλώνοντας και αφού είχα δοκιμάσει πολλά αθλήματα, δημιουργήθηκε η πρώτη γυναικεία ομάδα υδατοσφαίρισης στο κολυμβητήριο και έτσι βρέθηκα με μια κίτρινη μπάλα του πόλο στα χέρια, η οποία με μάγεψε
εξαρχής και που μαζί με την αγάπη μου για τη θάλασσα όρισαν ουσιαστικά
όλη τη ζωή μου. Από τότε είχα αρχίσει να ασχολούμαι με τη ναυαγοσωστική
και αυτό που ξεκίνησε ως επάγγελμα του καλοκαιριού, σε συνδυασμό με το
πτυχίο μου από το ΤΕΦΑΑ Αθηνών,εξελίχθηκε ως η επαγγελματική μου διαδρομή. Παράλληλα, αποτέλεσε και την κινητήριο δύναμη για τον εθελοντισμό και την προσφορά, με τη δημιουργία τόσο της σχολής ναυαγοσωστικής Lifeguard Hellas, που διατηρούμε στην Αθήνα από το 2001, όσο και με την εξέλιξη της εθελοντικής διασωστικής ομάδας μας SaveLife Lifeguard Hellas SAR, η οποία χαίρει της αναγνώρισης και του σεβασμού για τις αξιέπαινες δράσεις της σε κάθε φυσική και ανθρωπογενή καταστροφή.
Κάνεις Ironman, για μένα είναι άθλος αυτό. Εσύ πώς το βιώνεις;
Το Ironman (3.800 μ. κολύμβηση, 180 χλμ. ποδηλασία, 42,2 χλμ. τρέξιμο) μπήκε στη ζωή μου ως μια προσωπική πρόκληση και στόχος λίγους μήνες μετά τον πρώτο μου αγώνα τριάθλου στο 2ο Spetsathlon. Στους αγώνες αυτής της απόστασης φαινομενικά αγωνίζεσαι απέναντι στο χρονόμετρο και στους συναθλητές σου, αλλά στην ουσία έχεις να κάνεις με τον εαυτό σου. Αγωνίζεσαι απέναντι σε κάθε
παιχνίδι του μυαλού και επιβάλλεται ο "δυνατός" εαυτός σου να κερδίζει τον "αδύναμο", να εξαφανίζει κάθε αρνητική σκέψη, κάθε πιθανό δαίμονα που θα ξετρυπώσει όταν το σώμα αρχίζει να κουράζεται και η αυτοσυγκέντρωση χαλαρώνει.
Ο αθλητισμός δεν ήταν η μόνη απαιτητική "πίστα" στη ζωή σου. Έχεις περάσει και ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας το οποίο έχεις ξεπεράσει. Πώς το διαχειρίστηκες;
Βρέθηκα αντιμέτωπη με τον γυναικολογικό καρκίνο το 2018. Την ίδια στιγμή
που το έμαθα δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να σκεφτεί καθόλου μοιρολατρικά, δεν αναρωτήθηκα ποτέ "γιατί να συμβεί αυτό σ’ εμένα", δεν άφησα καμία φοβία να γιγαντωθεί μέσα μου. Σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής μου αυτόματα ενεργοποιούνται όλες οι άμυνες που ο αθλητισμός με έχει διδάξει και έτσι ήξερα ότι έμπαινα σε έναν πολύ δύσκολο αγώνα, το αποτέλεσμα του οποίου δεν εξαρτιόταν αποκλειστικά από εμένα, αλλά από πολλούς παράγοντες κι εγώ θα έπρεπε να παραμείνω αισιόδοξη, δυνατή και με μεγάλη πίστη ότι θα τα καταφέρω. Ακολούθησαν δύο χειρουργεία και μία ολική υστεροκτομή και την ημέρα που επέστρεψα σπίτι μου, έχοντας μπροστά μου μια μεγάλη περίοδο επώδυνης αποκατάστασης, κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και αποφάσισα πως όλο αυτό θα πρέπει να το διαχειριστώ μέχρι την τελευταία στιγμή ως αθλήτρια και όχι ως μητέρα, σύζυγος, αδελφή ή φίλη, γιατί αυτοί οι ρόλοι σε γεμίζουν αγωνία για το αύριο, αλλά και στενοχώρια και τύψεις για τους ανθρώπους που αγαπάς. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να γραφτώ σε έναν ακόμα αγώνα τριάθλου Ironman επτά μήνες αργότερα, ώστε να μετράω τις ημέρες αντίστροφα και να μην πέφτω στην παγίδα του φόβου.
Δεν αγωνίζεσαι, όμως, μόνο για τον εαυτό σου, αλλά και για πολλές ακόμα γυναίκες που δεν μπορούν οι ίδιες να υποστηρίξουν τον εαυτό τους.
Κάθε άνθρωπος, κάθε γυναίκα χρειάζεται να ξέρει ότι δεν είναι μόνη. Μέσα από
την προσωπική μου εμπειρία και την απόφασή μου να μιλήσω μετά τη Σοφία
Μπεκατώρου, στηρίζοντας το ελληνικό #MeΤoo, εισέπραξα πάρα πολλά μηνύματα
από πολλές γυναίκες που με ευχαριστούσαν που μίλησα και μου ανέφεραν τις
δικές τους ιστορίες. Η σεξουαλική παρενόχληση, η βία και η κακοποίηση με τις
πολλές μορφές της, η έμφυλη βία αποτελούν, δυστυχώς, μια πραγματικότητα
παγιωμένη από στερεότυπα αιώνων. Η χώρα μας δεν αποτελεί εξαίρεση και τα
στατιστικά είναι ανησυχητικά. Ως γυναίκα μπορώ να νιώσω πώς είναι να ζεις
σε ένα κακοποιητικό περιβάλλον και να μην μπορείς να αναζητήσεις βοήθεια
για τον οποιονδήποτε λόγο, αλλά κυρίως γιατί υπάρχουν μικρά παιδιά. Έτσι,
αποφάσισα να συνδέσω τον αθλητισμό με την κοινωνική μου προσφορά και να
κάνω κάτι που δεν έχει δοκιμάσει καμία άλλη αθλήτρια, ούτε στην Ελλάδα ούτε
στην Ευρώπη: Να τρέξω σε πέντε αγώνες τριάθλου αποστάσεως Ironman σε
λιγότερο από 1 χρόνο με σκοπό τη στήριξη ξενώνων κακοποιημένων γυναικών
και των ανηλίκων παιδιών τους. Αυτή τη στιγμή έχω ολοκληρώσει τους πρώτους
δύο αγώνες σε Ισραήλ και Νότιο Αφρική, όπου ήταν "συνδεδεμένοι" με τους
ξενώνες των Δήμων Χανίων και Ηρακλείου, αντίστοιχα, και στους οποίους με
τη βοήθεια εταιρειών χορηγών καλύφθηκαν πάγιες και ουσιαστικές ανάγκες.
Έπονται οι επόμενοι τρεις αγώνες που αντίστοιχα στηρίζουν τρεις διαφορετικές δομές, τον ξενώνα που διαχειρίζεται ο Σύνδεσμος Μελών Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου, το Σπίτι των Αγγέλων και τον δημιουργικό χώρο απασχόλησης ανηλίκων της δομής του Δήμου Χανίων.
Έχεις μια μεγάλη και ευτυχισμένη οικογένεια. Πώς συνδυάζονται όλα αυτά μεταξύ τους;
Οι γυναίκες από τη φύση μας καλούμαστε να αντεπεξέλθουμε στους πάρα
πολλούς ρόλους μας καθημερινά. Έτσι κι εγώ δεν αποτελώ εξαίρεση, είμαι
μητέρα τεσσάρων παιδιών, σύζυγος, αθλήτρια, εργάζομαι και αφιερώνω αρκετό
χρόνο σε κοινωνική προσφορά και στον εθελοντισμό. Φυσικά, δεν υπάρχουν
μυστικά επιτυχίας ούτε κάποια συγκεκριμένη συνταγή. Υπάρχει μια πολύ μεγάλη
αγάπη για κάθε επιμέρους κομμάτι απ’ όσα προανέφερα και μια προσπάθεια να
μην αδικείται κανείς εις βάρος κάποιου άλλου. Κάθε ημέρα που ξεκινά είναι μια
πρόκληση. Αλλά δε στερούμαι κάτι, απλώς ιεραρχώ αυτά που θέλω να κάνω
και φροντίζω να προπονούμαι την ώρα που τα παιδιά είναι στο σχολείο ή στις
δικές τους προπονήσεις και αφού έχω ρυθμίσει τις δουλειές του σπιτιού, το
μεσημεριανό φαγητό κ.λπ. Ωστόσο, τεράστιο θετικό ρόλο παίζει η ουσιαστική
στήριξη του συζύγου μου σε κάθε κομμάτι της καθημερινότητάς μου.
Ξέρω ότι συμμετέχεις στο Spetsathlon από την πρώτη χρονιά της διοργάνωσης και φέτος θα τρέξεις με τη φανέλα του Shape. Τι είναι αυτό που κάνει για σένα ξεχωριστό αυτό τον αγώνα και τον ακολουθείς κάθε χρόνο;
Η αλήθεια είναι πως, ναι, στην πρώτη διοργάνωση του Spetsathlon ήμουν ναυαγοσώστρια με την εθελοντική μας ομάδα και βρισκόμουν μέσα στο νερό, στην ουσία ζούσα το κολυμβητικό σκέλος των αθλητών και με μάγεψε εξαρχής. Τεράστιο ρόλο έπαιξε σίγουρα και η αύρα της Μαρίνας-Λήδας Κουταρέλλη, της οποίας το πάθος ταυτιζόταν με το πάθος των αθλητών και όλη αυτή η ατμόσφαιρα με έκανε πραγματικά να ζηλέψω και να αποφασίσω ότι στο επόμενο Spetsathlon θα συμμετάσχω ως αθλήτρια.
Τριαθλητικά, μεγαλώνουμε μαζί με τον αγώνα αυτό και είναι πάντα χαρά μου να βλέπω καινούρια πρόσωπα στο όμορφο νησί των Σπετσών να δοκιμάζονται σε αυτό το άθλημα, σε μια διοργάνωση που είναι εφάμιλλη ευρωπαϊκών διοργανώσεων σε θέματα ασφάλειας, παροχών, εθελοντών, χορηγών, τοποθεσίας. Πιστεύω, χωρίς να γνωρίζω τα στατιστικά, ότι είναι ο αγώνας όπου σίγουρα οι περισσότερες γυναίκες αποφασίζουν να αγωνιστούν για πρώτη φορά. Όλη η τριαθλητική κοινότητα οφείλει πολλά στη διορατικότητα και την έμπνευση της Μαρίνας-Λήδας Κουταρέλλη. Η χαρά μου είναι ακόμα μεγαλύτερη, καθώς θα αγωνιστώ με τη φανέλα του Shape και υπόσχομαι πως θα κάνω ό,τι καλύτερο για να μπορέσουμε να συμπαρασύρουμε πολλές ακόμα γυναίκες στον αθλητισμό, γιατί όχι και στο τρίαθλο!
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
