Η άσκηση που πίστευες ότι χαλαρώνει, αλλά στην πραγματικότητα σφίγγει το σώμα

Κάτι που κάνεις συχνά μετά την άσκηση ίσως είναι ο λόγος που νιώθεις πιο πιασμένη μέρα με τη μέρα.

iStock

Αν ασκείσαι τακτικά, πιθανότατα έχεις εντάξει το stretching στην καθημερινή σου ρουτίνα. Ίσως νιώθεις γενικά καλά, αλλά υπάρχουν κάποια σημεία του σώματός σου που παραμένουν "σφιχτά" ή ευαίσθητα - ειδικά μετά από παλιούς τραυματισμούς ή επαναλαμβανόμενες κινήσεις. Κι όμως, όσο κι αν προσπαθείς να είσαι πιο ευλύγιστη με διατάσεις, αυτά τα σημεία μοιάζουν να μην αλλάζουν ποτέ.

Η παραδοσιακή αντίληψη για το stretching μάς έμαθε ότι πρέπει να "πάμε ως το όριό μας" και μετά να το ξεπεράσουμε. Όμως, η σύγχρονη έρευνα δείχνει ότι αυτός ο τρόπος μπορεί να είναι όχι μόνο αναποτελεσματικός, αλλά και επιβλαβής, αναφέρουν οι ειδικοί στο Mindbodygreen. Το παθητικό, στατικό stretching, όπου κρατάς μια στάση για αρκετά δευτερόλεπτα, δε φαίνεται να αλλάζει ουσιαστικά τη σκληρή ή άκαμπτη μυϊκή υφή, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκαλεί υπερδιάταση.

Υπερκινητικότητα vs πραγματική ευλυγισία

Η αληθινή ευλυγισία δεν σημαίνει απλώς μεγάλο εύρος κίνησης. Σημαίνει ότι οι ιστοί σου είναι ελαστικοί, ενυδατωμένοι και λειτουργικοί. Στην υπερκινητικότητα, οι αρθρώσεις κινούνται πολύ εύκολα, αλλά οι γύρω μυϊκές ομάδες είναι συχνά υπερβολικά σφιχτές, προσπαθώντας να σταθεροποιήσουν την περιοχή.

Αν, για παράδειγμα, μπορείς να σκύψεις και να αγγίξεις τα δάχτυλα των ποδιών σου, αλλά νιώθεις ενόχληση στη μέση ή στον ιερό, τότε πιθανότατα δεν έχεις πραγματική ευλυγισία, αλλά υπερκινητικότητα στις αρθρώσεις. Όταν οι ιστοί γύρω από τις αρθρώσεις υπερεκτείνονται, χάνουν τη φυσική τους ελαστικότητα, σαν ένα λαστιχάκι που έχει τεντωθεί υπερβολικά και δεν επανέρχεται. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αστάθεια και χρόνιους μυϊκούς περιορισμούς.

Τι προκαλεί το "λάθος" stretching

Η υπερδιάταση μπορεί να τραυματίσει ή να αποδυναμώσει τους ιστούς. Όταν συμβεί αυτό, το σώμα σου προσπαθεί να "επιδιορθώσει" την περιοχή δημιουργώντας περισσότερο συνδετικό ιστό για σταθερότητα, κάτι που προκαλεί αίσθημα δυσκαμψίας την επόμενη μέρα. Επιπλέον, όπου είσαι υπερκινητική, το σώμα σου συχνά δημιουργεί αντισταθμιστικούς περιορισμούς σε γειτονικές περιοχές για να προστατευθεί - γι’ αυτό μπορεί να εμφανίζεις χρόνιο πόνο στον αυχένα ή στα ισχία.

Πώς να κάνεις stretching με ασφάλεια

1. Προστάτευσε τις αρθρώσεις σου

Δούλεψε με μικρότερο εύρος κίνησης. Μείνε μακριά από τα άκρα των αρθρώσεων, ώστε να αποφύγεις τους μικροτραυματισμούς. Ίσως στην αρχή σου φαίνεται περιοριστικό, αλλά σύντομα θα νιώσεις λιγότερη δυσκαμψία και πόνο μετά την άσκηση.

2. Ενεργοποίησε τους μυς - μην τους αφήνεις παθητικούς

Αντί για παθητικές στατικές διατάσεις, προτίμησε ενεργητικές διατάσεις: ενεργοποίησε τον μυ την ώρα που τον επιμηκύνεις. Έτσι, το ερέθισμα περνάει στο "κέντρο" του ιστού και επηρεάζει θετικά τη περιτονία (fascia).

3. Δούλεψε σε επαναλήψεις

Αντί να κρατάς μια στάση για 30 δευτερόλεπτα, δοκίμασε να επαναλαμβάνεις ενεργητικές κινήσεις. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείς θερμότητα και οξυγόνωση στους ιστούς - και το stretching μετατρέπεται σε ήπια μορφή προπόνησης.

4. Επιδίωξε λειτουργική ευλυγισία

Ο στόχος δεν είναι απλώς να αποκτήσεις μεγαλύτερο εύρος κίνησης, αλλά ευλυγισία που σε στηρίζει στην καθημερινότητά σου. Όταν οι μύες ενεργοποιούνται σωστά και οι αρθρώσεις παραμένουν σταθερές, το σώμα σου κινείται αρμονικά και χωρίς καταπόνηση.

Το stretching δεν είναι αγώνας δρόμου. Αντί να πιέζεις το σώμα σου στα όριά του, επικεντρώσου στο πώς νιώθει κάθε μυς και άρθρωση. Η ενεργητική, ελεγχόμενη διάταση θα σε βοηθήσει να διατηρήσεις ευλυγισία, σταθερότητα και ισορροπία - χωρίς πόνους και χωρίς φθορές.