Η Νατάσα Φαίη Κοσμίδου είναι μια νέα, πολύ ταλαντούχα και πολύ ξεχωριστή γυναίκα. Η παράσταση Θάλαμος Νο 6 στο θέατρο ΑΛΦΑ – ΛΗΝΑΙΟΣ - ΦΩΤΙΟΥ ήταν η αφορμή για να τη γνωρίσουμε καλύτερα.
Στην παράσταση Θάλαμος Νο 6, με βάση την ομώνυμη νουβέλα του Άντον Τσέχοφ,
έγραψες την ποιητική διασκευή, σκηνοθέτησες και πρωταγωνίστησες. Απ’ όλες αυτές τις ιδιότητες, με ποια νιώθεις πιο πολύ ο εαυτός σου;
Νιώθω ο εαυτός μου όταν μπορώ να εκφράσω όσα έχω μέσα στην καρδιά μου και όσα σκέφτομαι, αλλά και να δημιουργήσω μια γέφυρα με τον άνθρωπο που βρίσκεται απέναντι και παρακολουθεί μια παράσταση. Μόνο τότε νιώθω εκατό τοις εκατό παρούσα και ολοκληρωμένη ως άνθρωπος. Σε αυτή την περίπτωση, όταν διάβασα αυτό το εξαιρετικό έργο, που με μια τρομερή λεπτότητα, με έναν γυάλινο και εύθραυστο τρόπο θίγει πολύ σοβαρά και πολύ σκληρά ζητήματα, πήρα την αφορμή για να μιλήσουμε για όσα νιώθουμε σήμερα.
Στην παράσταση το σώμα πρωταγωνιστεί με πολλούς τρόπους: ελευθερία της έκφρασης, έμφυλη βία, πρότυπα, κοινωνικές συμβάσεις. Πώς το βλέπεις εσύ ως "εργαλείο" για την επικοινωνία μας, τη ζωή μας, τις σχέσεις μας με τους άλλους αλλά και με τον εαυτό μας;
Αυτό που είπες, πρωταγωνιστεί. Πρέπει να παίρνουμε λίγα λεπτά ησυχίας και να κάνουμε μια βουτιά μέσα μας, να ησυχάζουμε, να νιώθουμε το κορμί μας, τις ανάγκες μας, να αφουγκραζόμαστε τις σκέψεις μας, τις ανάγκες του διπλανού
μας, αλλά και τις ανάγκες της φύσης και των ζώων δίπλα μας. Με αυτό τον τρόπο θα ζήσουμε σε μια αρμονία.
Ποια είναι η δική σου σχέση με το σώμα σου;
Παλεύω κι εγώ, παλεύω να βρω τη σχέση μου με το σώμα μου, με τη διατροφή μου, προσπαθώ τον τελευταίο καιρό να καταλάβω τι είναι η αυτοφροντίδα, η αυτοαγάπη, ο αυτοσεβασμός. Πιστεύω ότι πρέπει να βρίσκουμε χρόνο για λίγη ξεκούραση, λίγη ησυχία, να βρίσκουμε τον τρόπο να μας τρέφουμε υγιεινά και με ό,τι έχουμε ανάγκη, να μας κάνουμε μπάνιο, να μας αγαπάμε. Να μας ντύνουμε όπως μας αρέσει και όχι όπως μας επιβάλλουν και με τον ίδιο τρόπο να φροντίζουμε και τους διπλανούς μας.
Αυτό ένιωσα βλέποντας την παράσταση, ότι η μία φρόντιζε την άλλη. Ένιωσα ότι η
ομάδα σας είναι πραγματικά δεμένη.
Με αυτά τα κορίτσια είμαστε σαν ένα σώμα, ένα δάσος όπου τα δεντράκια επικοινωνούν με ρίζες μεταξύ τους. Μιλάω για την Έρη Μανουρά που μαζί με τον Κώστα Γάκη έγραψαν τη μουσική της παράστασης, την Ιωάννα Παπακωνσταντίνου, που χορεύει, τραγουδάει και υποδύεται ρόλους σε όλο το έργο, τη Σίλια Καρφοπούλου, που δίνει σώμα σε κάθε λέξη του κειμένου, και τη Μαρία Μιχαλάκα, που είναι στο βιολί και στη live μουσική. Και φυσικά να επιστρέψω στον Κώστα Γάκη, που έχει κάνει την επιμέλεια της σκηνοθεσίας και το video art και με τον οποίο είμαστε ομάδα και έχω την τιμή να δουλεύω στο πλευρό του. Θέλω, επίσης, να αναφέρω την ομάδα μας, τα δύο κορίτσια στην παραγωγή, τη Βιβέττα Λαϊνιώτη και την Τζένη Χρυσίδου.
Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ σας;
Αντίθετα, υπάρχουν σημεία στην παράσταση όπου η καθεμία ανθίζει με τον δικό της τρόπο. Κι εκεί σιωπούμε οι υπόλοιπες και απλά κοιτάμε την κοπέλα που ανθίζει και σκεφτόμαστε πόσο όμορφη, πόσο δημιουργική και πόσο δυναμική είναι. Πόσο φως εκπέμπει, πόσο φως εκπέμπουμε όλοι και όλες μας...
Έχεις κάτι στο νου σου για τη συνέχεια της παράστασης, πέρα από τα όρια του χειμερινού θεάτρου;
Θα ήθελα η παράσταση να "τρέξει" σε καλοκαιρινά φεστιβάλ, να βγούμε στον δρόμο με αποσπάσματα του έργου, όλο αυτό να έχει μια συνέχεια. Θα ήθελα πολύ, επίσης, να γίνει το κείμενο κάτι σαν podcast, γιατί υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μου έχουν ζητήσει να το διαβάσουν, ή να το ακούσουν, ή να το ακούσουν ξανά, γιατί έχει πολλές πληροφορίες στις οποίες μπορεί να θέλει κανείς να "επιστρέψει".
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
