Η φαρμακοποιός, τριαθλήτρια και μαραθωνοδρόμος Ελένη Φωτοπούλου έβαλε τον αθλητισμό στη ζωή της και αλλάζοντάς την μαγικά έγινε το ζωντανό παράδειγμα του anything is possible.
"Ήμουν ο κλασικός μέσος άνθρωπος που δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί πάνε και τρέχουν όλοι αυτοί, αντί να πιούν καφέ με τους φίλους τους" λέει γελώντας η Ελένη. Είχε μια "κλασική" ζωή, εργαζόταν ως φαρμακοποιός με κανονικό 8ωρο και τα χόμπι της ήταν κυρίως διάβασμα και ταινίες. Κάποια στιγμή βρέθηκε στον Μαραθώνιο της Αθήνας για να στηρίξει έναν φίλο της που έτρεχε. "Άρχισαν να περνάνε από μπροστά μου δεκάδες δρομείς εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους: μαμάδες με το μωρό στο καρότσι, γρήγοροι αθλητές, μεγάλοι και μικροί, άνθρωποι με αναπηρία μαζί με τους φροντιστές τους. Βλέποντας αυτό το μωσαϊκό ανθρώπων σε συνδυασμό με την ιστορικότητα του Μαραθωνίου ένιωσα συγκίνηση" εξηγεί η ίδια. Μέσα της κάτι είχε σκιρτήσει.
Όμως, για τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή της αφορμή στάθηκαν κάποια μαθήματα γιόγκα με μια φωτεινή δασκάλα, την Ξανθίππη, που της πρότεινε να συμμετέχει και σ΄ένα εργαστήρι αυτοβελτίωσης, λίγο πριν αρχίσει να ασφυκτιά στο μοντέλο "σπίτι- δουλειά, δουλειά- σπίτι".
Η αρχή έγινε στα Μετέωρα όταν πήγε με μια παρέα ανθρώπων που τρέχουν και σε βουνά για την ευχαρίστησή τους, και όχι μόνο για τα μετάλλια. Αν και η Ελένη πήγε για την εκδρομή, όταν της πρότειναν να τρέξει τα 5 χλμ μέσα στην πόλη, το έκανε. Το συμβολικό μετάλλιο πού της απένειμαν έμελλε να γίνει η δική της "φιλοσοφική λίθος".
Έπειτα, ήρθε στη ζωή της μαγικά και ο προπονητής της που προπονούσε σε ένα στάδιο δίπλα στο σπίτι της. Όταν την έβαλε να τρέξει, της είπε ότι είναι πολύ καλή και ότι έχει καλό στιλ. "Μου πήρε καιρό να καταλάβω τι έκανε εκείνη την ημέρα, μού τόνωσε το ηθικό, για να πάω και πάλι. Γιατί ο ίδιος θέλει πολύ να μπαίνει ο κόσμος στον αθλητισμό και να μένει, ανεξαρτήτως από το αν θα συνεχίσουν μαζί του ή με κάποιον άλλον". Ήταν Ιανουάριος του 2019. "Τον Μάρτιο έτρεξα στον Ημιμαραθώνιο! Το πιστεύεις; Μέχρι τότε το περισσότερο που είχα τρέξει ήταν 13 χλμ. Στον ημιμαραθώνιο μόλις κοίταξα το ρολόι μου και είδα ότι είχα φτάσει τα 13 χλμ., είπα στον εαυτό μου "Ελένη, ό,τι κάνουμε από εδώ και πέρα είναι ούτως ή άλλως προσωπικό ρεκόρ! Στα 15 χλμ. σκεφτόμουν "μα τι καλά που περνάμε εδώ” και μ’ αυτά και με αυτά έφτασα στα 21 χλμ και τερμάτισα!" θυμάται.
Και τον Νοέμβριο έτρεξε στον Μαραθώνιο της Αθήνας. Την ημέρα εκείνη έβρεχε. Και ενώ κάποιοι γκρίνιαζαν για τον καιρό, η Ελένη, που μισεί τη βροχή, σκεφτόταν "δεν είναι βροχή, λούζεσαι με αστέρια. Όλα αυτά είναι αστέρια- ευχές που σού στέλνουν οι φίλοι σου". Τόσο πολύ το ήθελε! Τι ήταν λοιπόν ο Μαραθώνιος για εκείνη; "Ο Μαραθώνιος μού άνοιξε ένα ακόμη δωμάτιο στο σπίτι μου. Εκεί που είχα ας πούμε δύο δωμάτια μες στο σπίτι, και δημιουργήθηκε ένα ακόμη. Και από αυτό το δωμάτιο ανοίγουν διαρκώς κι άλλες πόρτες".
Και κάπως έτσι, λόγω των φίλων της αθλητών και αθλητριών, όπως η Αναστασία Τσουρουκτζή, αποφάσισε να προχωρήσει και στο τρίαθλο!
"Όλα ξεκινάνε από το μυαλό" εξηγεί η ίδια. "Το αθλητικό κομμάτι της ζωής μου είναι εκείνο που το έχτισα μόνη μου, από το μηδέν. Παλιά ήμουν ανταγωνιστική, η πρώτη μαθήτρια. Στον αθλητισμό όμως δεν μπορούσα εκ των πραγμάτων να είμαι η πρώτη και αυτό με ανακούφισε" εξηγεί η Ελένη και συνεχίζει: "Ο αθλητισμός μού προσέφερε μια καινούργια ταυτότητα. Νέα χόμπι, νέους φίλους, αλλά και μαθήματα για τη ζωή. Έγινα πιο ανεκτική με τους ανθρώπους, καταλαβαίνω και σέβομαι περισσότερο τις επιθυμίες των άλλων. Αν μου πει κάποιος "ξέρεις πρέπει να πάω σπίτι τώρα να ζωγραφίσω έναν πίνακα αντί να πάμε βόλτα" θα το κατανοήσω. Θα το σεβαστώ. Όπως σέβονται και οι φίλοι μου τη δική μου επιθυμία". Τρέχα, Ελένη, τρέχα!
ΑΠΟ ΤΟ SHAPE ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024
Συνέντευξη: Μελίνα Σιδηροπούλου / Φωτογραφία: Βασίλης Μαντάς
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
