Γυναίκες σαν τη Τζο Μαντά έχουν μεταμορφώσει τον αθλητισμό αλλά παρά τη μνημειώδη πρόοδο που έχει σημειωθεί, υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά να γίνει. Ο σεξισμός στον αθλητισμό διαιωνίζει τα στερεότυπα των φύλων και εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να είναι συστηματικός και παρών σε όλα τα επίπεδα, επηρεάζοντας τις γυναίκες αθλήτριες με διάφορους τρόπους.
Μάλιστα η ανάλυση των στατιστικών σύμφωνα με το goalfive.com δείχνει την ανισότητα των φύλων και στον αθλητισμό. Δεν είναι μόνο η ιστορία μιας γυναίκας ή κάποιων κοριτσιών και γυναικών που παρατηρούν ότι κάτι δεν πάει καλά. Είναι ένα ξεχωριστό και διάχυτο μοτίβο, και τα παρακάτω είναι μόνο μερικά παραδείγματα:
- Το 40–41% των γυναικών στον αθλητικό κλάδο ανέφεραν ότι αντιμετώπιζαν διακρίσεις λόγω φύλου.
- Μόνο το 7% των γυναικών αθλητριών έχουν αναφέρει περιστατικά σεξισμού.
- 18% είναι το ποσοστό των γυναικών προπονητριών
- Το 49% των κρατικών χρηματοδοτούμενων διοικητικών οργάνων έχει λιγότερο από 25% γυναίκες
Τι αντιμετωπίζουν οι γυναίκες αθλήτριες
1. Σεξισμός
Η σεξουαλική απεικόνιση των αθλητριών στα μέσα. Αθλήτριες, πολύ συχνά γυναίκες, λαμβάνουν σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την εμφάνιση τους παρά για το άθλημά τους και τα επιτευγματά τους.
Το να γυμνάζεται κάποια για να αγγίξει το όνειρο ζωής και να φτάσει στο ψηλότερο βάθρο μειώνοντας τη φυσική του εμφάνιση, είναι μια πραγματικότητα πολλών αθλητριών. Έχει δουλέψει εξίσου σκληρά με τους άνδρες αθλητές, ωστόσο η αξία της ισοδυναμεί με το πόσο η εμφάνισή της ανταποκρίνεται στα πρότυπα ομορφιάς και τις ανδρικές προσδοκίες.
2. Σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση
Η σεξουαλική παρενόχληση λόγω φύλου έχουν σοβαρές συνέπειες και εμφανίζονται σε κάθε επίπεδο του αθλητισμού, με αυξημένο κίνδυνο στα ελίτ αθλήματα. Η έρευνα δείχνει ότι το πρόβλημα έχει αυξηθεί ουσιαστικά από τα μέσα της δεκαετίας του 1980.
Επιπλέον, μελέτη αποκάλυψε ότι έως και το 45% των αθλητριών που ερωτήθηκαν είχαν βιώσει σεξουαλική παρενόχληση από άνδρες.
Μην ξεχνάς ότι οι αποκαλύψεις της Μαρίας Μπεκατώρου άνοιξαν τον δρόμο για μια σημαντική συζήτηση για τη σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση.
3. Body shaming
Οι αθλήτριες ντρέπονται για το σώμα και τη φυσική τους εμφάνιση. Περίπου το 94% των νεαρών γυναικών έχουν υποστεί body shaming.Έρευνες δείχνουν ότι οι αθλήτριες μπορεί να έχουν 8,3 φορές περισσότερες πιθανότητες από τις γυναίκες στο γενικό πληθυσμό να υποφέρουν από ανορεξία και 14,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από βουλιμία.
4. Διακρίσεις
Τα στερεότυπα φύλου για την οικογένεια και την ανατροφή των παιδιών είναι ένας άλλος τρόπος με τον οποίο η αθλητική βιομηχανία εισβάλλει στη ζωή των γυναικών. Μεταξύ 2010 και 2020, η EEOC έλαβε περισσότερες από 50.000 αναφορές για διακρίσεις εγκυμοσύνης.
Όχι μόνο υπάρχουν στερεότυπα για τη σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της μητρότητας, αλλά υπάρχουν και μύθοι σχετικά με τις αθλητικές σταδιοδρομίες που έρχονται σε αντίθεση με τους ρόλους των γυναικών ως μητέρων. Δυστυχώς οι μαμάδες-αθλήτριες δεν μπορούν να επικεντρωθούν στην καριέρα τους και ακόμη και σήμερα παλεύουν να μη χάσουν τα συμβόλαια και τους μισθούς τους λόγω της επιλογής τους να γίνουν μητέρες.
5. Ανύπαρκτη κάλυψη από τα μέσα
Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες αποτελούν περίπου το 40% των αθλητών συνολικά, μόνο το 4% περίπου των αθλητικών μέσων ενημέρωσης καλύπτουν τα γυναικεία αθλήματα. Σαν να μην έφτανε όλο αυτό, τα αθλητικά μέσα είναι επίσης πολύ πιο πιθανό να υπερ-σεξουαλοποιήσουν τις γυναίκες αθλήτριες σε σύγκριση με τους άνδρες.
6. Το χάσμα των αμοιβών
Σήμερα, οι γυναίκες τείνουν να πληρώνουν το 80-83% του μέσου μισθού ενός άνδρα! Για παράδειγμα, οι παίκτες του NBA αμείβονται περίπου 100 φορές περισσότερο από τους παίκτες του WNBA και ο μέσος επαγγελματίας παίκτης του γκολφ κερδίζει 25 φορές περισσότερα από τη μέση γυναίκα επαγγελματία παίκτη του γκολφ. Σε πολλά αθλήματα, δεν είναι ασυνήθιστο η διαφορά αμοιβής φύλου να ισούται με εκατομμύρια δολάρια.
Τζο Μαντά: Η ιστορία της ελληνίδας κατόχου του Ρεκόρ στο Σπάρταθλον
Η Ελληνίδα υπερ-μαραθωνοδρόμος η οποία έχει τερματίσει στη 2η θέση, σε έναν από τους πιο σκληρούς ιστορικούς υπερμαραθώνιους στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως, ενώ κατέχει την έκτη θέση στο σύνολο και τη δεύτερη στις γυναίκες στον κόσμο στον αγώνα Badwater 135, έναν αγώνα για λίγους ο οποίος θεωρείται ως η απόλυτη "πρόκληση των πρωταθλητών", αφηγείται τη δική της ιστορία της σχετικά με τον αθλητικό σεξισμό:
"Ο αθλητισμός και η Jo είναι επιστήθιοι φίλη από την παιδική ηλικία. Ναι ακριβώς, ήμουν από τα κοριτσάκια που δεν έβρισκαν ησυχία και πολλές φορές μάλιστα τολμούσα να τα βάλω και με αγόρια, διότι ο συναγωνισμός ήτανε πιο έντονος και πιο προκλητικός! Παιδάκια ήμασταν και είχαμε αγνά συναισθήματα.
Μεγαλώνοντας ο αθλητισμός και το τρέξιμο για μένα ήταν ελευθερία ψυχής, έκφρασης αλλά και πόνου. Αγαπώ το τρέξιμο τόσο που λέω ότι το... παντρεύτηκα!
Η συμμετοχή μου σε δύσκολους αγώνες ήταν το αποκορύφωμα. Εφάρμοσα εντατικά προπονητικά προγράμματα με εναλλαγές στόχου. Η επιμονή μου, η δύναμη μου, σωματική και πνευματική με οδήγησαν στην κορυφή και ήμουν ευτυχισμένη παρατηρώντας την δρομική μου εξέλιξη.
Όμως στην κορυφή τελικά ο δρόμος είναι σκληρός, πολλές φορές και απάνθρωπος. Ύστερα από την επιτυχία μου στο ιστορικό Σπάρταθλον (κάτοχος ρεκόρ διαδρομής στις Ελληνίδες αθλήτριες), η πτώση ήταν ελεύθερη χωρίς αλεξίπτωτο. Νωπό ακόμα στη μνήμη μου η πικρία μετά από τον τερματισμό μου και την επιτυχία μου στο Σπάρταθλον, να αντιμετωπίζω έντονο πόλεμο στα social, από άντρες αθλητές κυρίως. Τους νίκησε μία γυναίκα. Πώς θα μπορούσε να περάσει αυτό έτσι;
Από τη μία τα συγχαρητήρια και από την άλλη τα σχόλια με άσχημα υπονοούμενα.
Έκλαιγα με λυγμούς. Αναρωτιόμουν συνεχώς γιατί; Είχα τερματίσει τόσους αγώνες 100 μιλίων στα βουνά, γιατί να μην τερμάτιζα το Σπάρταθλον; Δυστυχώς έφτασα στο σημείο να αποφανθώ σε δικηγόρο και σε όλες τις νόμιμες διαδικασίες διότι η κατάσταση ήταν επίπονη. Ήθελα να ηρεμήσω και όχι να εκφοβίσω κάποιον.
Φυσικά δεν ήταν αυτό το τέλος, υπήρχε και συνέχεια. Ξεκίνησαν ανώνυμες επιθέσεις μέσω ψεύτικων λογαριασμών στα social, όπου οι ύβρεις ήταν απάνθρωπες για την ψυχή μου. Φοβόμουν...
Κλείδωσα τις προπονήσεις μου στις πλατφόρμες, ώστε να μη γνωρίζει κανείς που πηγαίνω. Απευθύνθηκα στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος και η ζωή μου είχε μετατραπεί σε εφιάλτη. Μα πως είναι δυνατόν αυτό που μου έδινε τόση χαρά, το τρέξιμο, να μετατραπεί και σε χαρμολύπη συναισθημάτων; Βίωσα δύσκολες ψυχοσυναισθηματικές μεταπτώσεις, αλλά γνώριζα πως οι "κατηγορίες" ήταν αβάσιμες και θα συνέχιζα να τρέχω για όσο μπορώ! Κανένας δεν θα με σταματήσει από αυτό που αγαπώ.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι αυτοί που κρύβονται πίσω από τα πληκτρολόγια με βοήθησαν να ανακαλύψω μία Jo Μαντά μαχήτρια, ακόμα πιο δυνατή, που δε φοβάται το οτιδήποτε και συνεχίζει μόνο μπροστά. Συνεχίζω και τρέχω με όλη την αγάπη που είχα όταν πρωτοξεκίνησα, καταξιώνοντας ως Ελληνίδα τη χώρα μας και στο εξωτερικό."
Διάβασε ακόμη: Τα σπορ που ενισχύουν τη μακροζωία
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
