iStock
Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) - διεθνώς Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), συνήθως δεν επιδεινώνεται με την ηλικία εάν ένα άτομο γνωρίζει τα συμπτώματά του και ξέρει πώς να τα διαχειριστεί.
Μερικοί άνθρωποι λαμβάνουν διάγνωση της ΔΕΠΥ μόνο όταν είναι ενήλικες, καθώς οι γονείς, οι φροντιστές ή οι γιατροί τους μπορεί να μην είχαν αναγνωρίσει τα συμπτώματά τους όταν ήταν παιδιά.
Η μη διαγνωσμένη ΔΕΠΥ θα μπορούσε να θέσει ένα άτομο σε υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης παθήσεων ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη. Θα μπορούσε επίσης να έχει ως αποτέλεσμα το άτομο να έχει προβλήματα με τη δημιουργία και τη διατήρηση σχέσεων και την επιτυχία στην εκπαίδευση.
Πώς η ΔΕΠΥ επηρεάζει τους ανθρώπους καθώς μεγαλώνουν
Εάν ένα άτομο βρίσκει την συγκέντρωση δύσκολη ή συχνά ενεργεί παρορμητικά, μπορεί να έχει ΔΕΠΥ.
Οι ενήλικες με ΔΕΠΥ συνήθως:
- Δυσκολεύονται με την οργάνωση
- Δυσκολεύονται να παραμείνουν στην ίδια δουλειά
- Δυσκολεύονται με την διαχείριση του χρόνου, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε συχνή καθυστέρηση στην εργασία
- Είναι συχνά ανήσυχοι
- Αισθάνονται συχνά πως πρέπει να εκτελούν τις εργασίες, αλλά ενδέχεται να μην είναι σε θέση να ολοκληρώσουν πλήρως τις εργασίες αυτές
Τα άτομα με ΔΕΠΥ μπορεί να δυσκολεύονται να σκεφτούν τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των πράξεών τους και να προγραμματίζουν αποτελεσματικά το χρόνο τους. Όταν ένα άτομο δεν μπορεί να δώσει προτεραιότητα στις σκέψεις και τις ενέργειές του, μπορεί να έχει πρόβλημα με την εκτελεστική λειτουργία.
Οι ενήλικες με ΔΕΠΥ μπορεί να παρουσιάσουν κατάθλιψη και μπορεί επίσης να παλέψουν με την κατάχρηση ουσιών. Ως αποτέλεσμα, κινδυνεύουν να μην αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους όσον αφορά την εκπαίδευση και την εξέλιξη της σταδιοδρομίας τους.
Ωστόσο, πολλά θετικά έρχονται με τη ΔΕΠΥ, όπως ο γνωστικός δυναμισμός, η ανθεκτικότητα και η κοινωνική νοημοσύνη.
Μεγαλώνοντας με ΔΕΠΥ
Σε ορισμένες περιπτώσεις, πρόκειται για μια ισόβια κατάσταση. Ωστόσο, οι μισοί ενήλικες παρουσιάζουν μείωση των συμπτωμάτων.
Οι ερευνητές γνωρίζουν ότι η θεραπεία της ΔΕΠΥ αργά ή γρήγορα οδηγεί γενικά σε βελτίωση της κατάστασης καισε καλύτερα αποτελέσματα.
Για παράδειγμα, τα παιδιά που λαμβάνουν θεραπεία, τείνουν να έχουν λιγότερες επισκέψεις στα επείγοντα από εκείνα που δεν το κάνουν. Η θεραπεία καθιστά επίσης λιγότερο πιθανό οι έφηβοι να εμπλακούν σε επικίνδυνες συμπεριφορές, όπως η κατανάλωση αλκοόλ και η οδήγηση.
Διαχείριση ΔΕΠΥ στην ενηλικίωση
Οι ενήλικες με ΔΕΠΥ μπορούν να πάνε σε ομάδες υποστήριξης όπου θα συναντήσουν άλλα άτομα με το ίδιο θέμα και θα λάβουν καθοδήγηση από ειδικούς συμβούλους. Αυτό θα μπορούσε να είναι χρήσιμο για όσους διαγνώστηκαν αργότερα στη ζωή τους.
Μερικοί ενήλικες με ΔΕΠΥ μπορεί επίσης να επιθυμούν να παρακολουθήσουν ψυχοθεραπεία για ζευγάρια και οικογένειες για να βοηθήσουν τους ανθρώπους που βρίσκονται πιο κοντά τους να κατανοήσουν περισσότερα για τη ΔΕΠΥ και τα συμπτώματά της. Επιπλέον, οι σύμβουλοι για ΔΕΠΥ μπορούν να παρέχουν καθοδήγηση εξατομικευμένα για διάφορα θέματα.
Αντιμετωπίζοντας τη ΔΕΠΥ ως ενήλικας: Τρόποι αντιμετώπισης
Φάρμακα
Τα φάρμακα για τη θεραπεία της ΔΕΠΥ περιλαμβάνουν διεγερτικά, όπως μεθυλφαινιδάτη και αμφεταμίνες.
Αν και η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) δεν έχει εγκρίνει τα αντικαταθλιπτικά για τη θεραπεία των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ, οι γιατροί τα συνταγογραφούν σε σπάνιες περιπτώσεις.
Ψυχοθεραπεία
Ένας τύπος θεραπείας που βοηθά ένα άτομο να ξεπεράσει τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ είναι η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία. Αυτή η θεραπεία βοηθά στην ευαισθητοποίηση ενός ατόμου για τυχόν προβλήματα στην προσοχή και τη συγκέντρωση και τελικά βελτιώνει τις οργανωτικές του δεξιότητες.
Ένας άλλος στόχος της είναι η καταπολέμηση των συναισθημάτων χαμηλής αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ένα άτομο να αναπτύξει κατάθλιψη και άλλες καταστάσεις που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη διάθεσή του.
Διάγνωση ΔΕΠΥ σε ενήλικες
Η ΔΕΠΥ αναπτύσσεται στην παιδική ηλικία. Ωστόσο, εάν ένα άτομο δεν έλαβε διάγνωση όταν ήταν παιδί, ένας γιατρός θα χρησιμοποιήσει ελαφρώς διαφορετικά κριτήρια για να καθορίσει εάν έχει ΔΕΠΥ στην ενήλικη ζωή του.
Ένας γιατρός θα διαγνώσει με ΔΕΠΥ ένα άτομο εάν πληροί τα ακόλουθα κριτήρια:
- Έχει συμπτώματα απροσεξίας, υπερκινητικότητας- παρορμητικότητας ή και τα δύο.
- Αυτά τα συμπτώματα υπάρχουν σε τουλάχιστον δύο μέρη — για παράδειγμα, στο σπίτι και στην εργασία.
- Τα συμπτώματα παρεμβαίνουν στην καθημερινή τους ζωή.
- Το άτομο είχε κάποια από αυτά τα συμπτώματα πριν από την ηλικία των 12 ετών.
Καθυστερημένη διάγνωση της ΔΕΠΥ στις γυναίκες
Οι επαγγελματίες υγείας συχνά διαγιγνώσκουν λανθασμένα τη ΔΕΠΥ στις γυναίκες ή τις διαγιγνώσκουν αργότερα στη ζωή τους. Ένας λόγος για αυτό είναι ότι τα συμπτώματα παρόρμησης και υπερ-δραστηριότητας τείνουν να είναι πιο διακριτικά στις γυναίκες από ότι στους άντρες.
Αυτή η έλλειψη έγκαιρης διάγνωσης σημαίνει ότι οι γυναίκες δεν ακολουθούν θεραπεία από μικρή ηλικία, γεγονός που θα μπορούσε να τις κάνει να μείνουν πίσω στο σχολείο ή να δυσκολευτούν να δημιουργήσουν σχέσεις καθώς μεγαλώνουν.
Εάν κάποια μεταβαίνει στην εμμηνόπαυση ή είναι έγκυος, ένας γιατρός μπορεί να χρειαστεί να προσαρμόσει το φάρμακο της ΔΕΠΥ, καθώς οι ορμονικές διακυμάνσεις θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα συμπτώματάτης.
ΔΕΠΥ σε άτομα άνω των 50 ετών
Δεν έχουν υπάρξει πολλές μελέτες που αφορούν άτομα με ΔΕΠΥ που είναι άνω των 50 ετών. Ωστόσο, ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ είναι σημαντικά λιγότερο διαδεδομένα σε άτομα ηλικίας 70-80 ετών σε σχέση με άτομα ηλικίας 50-60 ετών.
Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι η διάγνωση κάποιου με ΔΕΠΥ αργότερα στη ζωή είναι δύσκολη, καθώς μπορεί να έχει υποκείμενα προβλήματα υγείας και άλλες επιπλοκές που σχετίζονται με την ηλικία και θα μπορούσαν να αλληλεπικαλύπτονται με τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ.
Μερικοί ηλικιωμένοι μπορεί να μην είναι σε θέση να λάβουν φαρμακευτική αγωγή για τη θεραπεία της ΔΕΠΥ λόγω των παρενεργειών, αλλά μπορεί να επωφεληθούν από την ψυχολογική θεραπεία.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
