Από τη Βίκυ Κουρλιμπίνη, δημοσιογράφο στο capital.gr και στην εφημερίδα Κεφάλαιο. Συνεργάστηκε ο Μιχάλης Ντουμπάκης, δάσκαλος yoga, συνιδιοκτήτης του studio the Room, www.itstheroom.com.
Λίγο πριν τελειώσουμε την πρακτική ακουμπάμε τις παλάμες μας στο έδαφος για να αφήσουμε πίσω μας ό,τι μας βαραίνει. «Namaste» λέμε στον instructor με τα χέρια πλέον σε προσευχή. Έτσι ολοκληρώνεται ακόμη ένα μάθημα γιόγκα.
Έψαξα στο Διαδίκτυο τι σημαίνει το «Namaste» Κυριολεκτικά, όπως διαβάζω, σημαίνει στα σανσκριτικά «Υποκλίνομαι σε εσένα». Στην ουσία όμως σημαίνει «Το φως μέσα μου υποκλίνεται στο φως μέσα σου». Ανάμεσα σε όλα τα άλλα εκφράζει ευγνωμοσύνη. Δείχνει σεβασμό. Την ανάγκη ειρήνης μέσα σου αλλά και στις σχέσεις σου. Την απουσία εγωισμού.
Ξεκίνησα γιόγκα πριν από περίπου δύο μήνες
Δεν είχα κάνει ποτέ στο παρελθόν και για κάποιο λόγο είχα την εντύπωση- όπως και πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν- πως απλά θα κάθομαι οκλαδόν. Έτσι μου φαινόταν παράξενο όταν άκουγα το φίλο και δάσκαλο Μιχάλη Ντουμπάκη να λέει ότι μπορώ να γυμνάσω όλο μου το σώμα, πως σταδιακά θα αποκτήσω ευλυγισία και καλύτερη ισορροπία, πως με την εξάσκηση θα δυναμώσω, θα ελέγχω καλύτερα τις κινήσεις μου, θα νιώθω πιο χαλαρή και ήρεμη.
Κάπως έτσι πείστηκα να τη δοκιμάσω, περιμένοντας να διαπιστώσω πως αυτός ο νέος τρόπος άσκησης θα μπορούσε να ωφελήσει το σώμα μου, σε αντιπαραβολή με τα βάρη του γυμναστηρίου και τις αντιστάσεις του TRX που είχα κάνει στο παρελθόν.
Μια συνεχής προσπάθεια να φτάσω πιο μακριά
Η αρχή ήταν δύσκολη. Η συνέχεια ακόμη πιο δύσκολη. Κάθε πρακτική είναι ένας συνεχής αγώνας να πας λίγο χαμηλότερα, να φτάσεις λίγο πιο πέρα, να τεντώσεις το σώμα σου λίγο καλύτερα. Κατάλαβα πόσο λίγη ευλυγισία είχα και πόσο δύσκολες μπορεί να είναι στην πραγματικότητα πολλές απλές, φαινομενικά στατικές, στάσεις…
Για όποιον κάνει γιόγκα πρώτη φορά, η πρόοδος εντούτοις είναι θεαματική
Πολύ γρήγορα βλέπεις πως, χαλαρώνοντας το σώμα σου με τη βαθιά και ήρεμη αναπνοή, μπορείς να βελτιώσεις την κίνησή σου, να τεντώσεις τους μύες λίγο περισσότερο. Είναι ένας είδος άσκησης που απαιτεί συγκέντρωση, ηρεμία, υπομονή και σεβασμό για το μέχρι που μπορεί να φτάσει το σώμα σου. Κάθε μέρα εξάλλου είναι διαφορετική και αυτό δεν ανταποκρίνεται πάντα το ίδιο. Όσο για μένα, μετά από δύο μήνες πρακτικής, έχω αρχίσει να φτάνω τα δάχτυλα των ποδιών μου… Και αυτό για μένα είναι πρόοδος!
Με σεβασμό λοιπόν προς την ιστορία της πρακτικής για την οποία οφείλω να ομολογήσω πως ελάχιστα πράγματα ξέρω μέχρι στιγμής, καταγράφω τις πρώτες μου εντυπώσεις και τις αλλαγές που έχω αρχίσει να βλέπω στο δικό μου σώμα. Αλλά και στην ψυχολογία μου. Μετά την πρακτική, παρά την προσπάθεια να ακολουθήσω το ρυθμό του μαθήματος, νιώθω ανακουφισμένη, ξεκούραστη και με καλή διάθεση.
Σε αυτό βοηθά η savasana, το πιο ήρεμο κομμάτι σε ένα μάθημα γιόγκα και για μένα το πιο σημαντικό. Είναι το διάστημα που ηρεμείς, που συγκεντρώνεσαι, που αφήνεις τις σκέψεις να περνούν, που καθαρίζεις το μυαλό σου από κάθε πρόβλημα και κάθε έγνοια. Ακούω την αναπνοή μου και πρακτικά κάνω ένα μίνι –διαλογισμό.
Δεν μπορώ λοιπόν παρά να ομολογήσω πως έχω αρχίσει να νιώθω εντυπωσιασμένη όχι μόνο από την ευλυγισία που έχουν αποκτήσει όσοι κάνουν συστηματικά γιόγκα- πράγματι ορισμένες στάσεις είναι άκρως εντυπωσιακές-, αλλά κυρίως για την ηρεμία που εκπέμπουν. Έχω την αίσθηση πως δεν κάνουν απλά μια άσκηση, αλλά έχουν μπει βαθιά στο νόημα και τη φιλοσοφία της πρακτικής. Τελικά αντιλαμβάνομαι πως είναι μια στάση ζωής και πως όσοι κάνουν γιόγκα, την αγαπούν.
Διάβασε επίσης: Γιόγκα ή Πιλάτες; Τι να επιλέξεις ανάλογα με το στόχο σου
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
