«Υιοθέτησα ένα αυτιστικό παιδί»: Η ιστορία της υιοθεσίας της Ελπίδας
«Η υιοθεσία είναι μια δύσκολη υπόθεση. Πόσω μάλλον, όταν το παιδί διαγιγνώσκεται με αυτισμό.
Είμαι μοναχοπαίδι, οι γονείς μου δεν κατάφεραν να κάνουν και δεύτερο παιδί. Έτσι, πέρασα όλη την παιδική και την εφηβική μου ηλικία μόνη, χωρίς αδέλφια, με το να είμαι το επίκεντρο των γονιών μου. Πάντα ονειρευόμουν να αποκτήσω μια μεγάλη οικογένεια, να κάνω τουλάχιστον δύο παιδιά, που θα τα φροντίζω και θα τα αγαπώ. Θυμάμαι ότι, όταν γνώρισα τον άνδρα μου, σχεδιάζαμε τη διακόσμηση του δωματίου του πρώτου μας παιδιού, πριν ακόμη παντρευτούμε! Μετά ήρθε ο γάμος και έπειτα δύο αποβολές που με απογοήτευσαν.
Δεν μπορούσα να κάνω παιδί; Ο γυναικολόγος μου μου συνέστηνε ψυχραιμία, αλλά ο καιρός περνούσε και έπειτα από οκτώ χρόνια προσπαθειών και εξωσωματικών, δεν κατάφερνα να φέρω στο φως ένα δικό μου παιδί. Καταλήξαμε στη μεγάλη απόφαση, αυτήν της υιοθεσίας. Απευθυνθήκαμε στο Κέντρο Βρεφών «Μητέρα», περιμέναμε, είναι αλήθεια, για αρκετό μεγάλο χρονικό διάστημα, τρέχαμε για τις διαδικασίες, οι οποίες ήταν τρομερά κουραστικές για εμάς. Ώσπου, μια μέρα, μας ανακοίνωσαν ότι είχε βρεθεί το «μωρό» μας.
Η διάγνωση που σοκάρει
Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη. Θυμάμαι ότι χοροπηδούσα στο σπίτι και έκλαιγα από πραγματική ευτυχία. Όταν, μάλιστα, κατάφερα να κρατήσω τη μικρή στην αγκαλιά μου, βρέφος μόλις 30 ημερών, δεν μπορούσα να πιστέψω πως αυτό ήταν αληθινό και ότι επιτέλους είχε τελειώσει για εμάς η ταλαιπωρία, ψυχική αλλά και οικονομική.
Οι μέρες περνούσαν όμορφα, ώσπου η μικρή Ελπίδα, έτσι τη βαφτίσαμε, κλείνοντας τον πρώτο χρόνο, άρχισε να παρουσιάζει κάποια ανησυχητικά σημάδια: δεν ανταποκρινόταν όταν τη φώναζα με το όνομά της, δεν ανταπέδιδε το χαμόγελο, εστίαζε την προσοχή της σε ορισμένα αντικείμενα και έμοιαζε απόμακρη. Μίλησα με το γιατρό μου, κάναμε μια σειρά εξετάσεων και η διάγνωση ήταν αυτισμός.
Η γη υποχώρησε κάτω από τα πόδια μου. Δεν ήξερα πώς να αντιδράσω, τι να κάνω. Ο γιατρός είπε ότι ήμασταν κάπως τυχεροί μέσα στην ατυχία μας: ότι είχε ήπιο αυτισμό, αλλά όσο πιο νωρίς γίνεται η διάγνωση τόσο καλύτερη είναι η αντιμετώπιση. Συνήθως τα περισσότερα παιδιά χρειάζεται να περάσουν τα 3 έτη, ώστε οι γονείς τους να αντιληφθούν ότι κάτι συμβαίνει.
Αναζητώντας πληροφορίες και ειδικούς
Αυτό με έκανε να αρχίζω να μαθαίνω ολοένα και περισσότερες πληροφορίες γύρω από αυτό το νόσημα και να έρχομαι σε επαφή με συλλόγους και αντίστοιχους φορείς. Τα αυτιστικά άτομα μαθαίνουν, με πολύ μεγάλο κόπο, φυσιολογικά πρότυπα λόγου και επικοινωνίας και σωστούς τρόπους για να συνδέονται με ανθρώπους, αντικείμενα και γεγονότα.
Οι μέθοδοι εκπαίδευσης που χρησιμοποιούνται είναι περίπου όμοιοι με αυτούς που επιστρατεύονται για άτομα τα οποία έχουν υποστεί κάποιο εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ο αυτισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί. Μάλιστα, τα άτομα με αυτισμό μπορούν να βελτιωθούν σημαντικά με την κατάλληλη θεραπευτική και εκπαιδευτική αντιμετώπιση. Δείχνουν ανταπόκριση στους άλλους, καθώς μαθαίνουν να κατανοούν τον κόσμο γύρω τους, να λειτουργούν στο σπίτι και στην κοινωνία.
Πάντα υπάρχει Ελπίδα...
Ειδικοί εκπαιδευτές ανέλαβαν την Ελπίδα. Η πρόοδος ήταν αργή, αλλά φαινόταν πως της έκανε καλό. Εκείνο που με στενοχωρούσε ήταν κυρίως η αντιμετώπιση του κόσμου. Οι περισσότεροι τη λυπόντουσαν ή της φέρονταν λες και ήταν καθυστερημένη, επειδή είχε την τάση να εστιάζει την προσοχή της σε πράγματα που της ερέθιζαν τις αισθήσεις της.
Για παράδειγμα, έβλεπε με τις ώρες το νερό να τρέχει και να χάνεται στην αποχέτευση, ξεφύλλιζε τις σελίδες ενός βιβλίου, κουνούσε συνέχεια ένα κομμάτι σύρμα, έτριβε τα χέρια της σε συγκεκριμένα υφάσματα.
Σιγά σιγά, όμως, με τη βοήθεια ειδικών λογοθεραπευτών και εκπαιδευτικών, καταφέραμε η Ελπίδα να ζει σήμερα μια σχεδόν φυσιολογική ζωή. Η πρώιμη διάγνωση βοήθησε αρκετά, καθώς και η πίστη μου πως θα τα καταφέρει, γιατί είναι δυνατό και έξυπνο παιδί. Αυτό που έμαθα από όλη αυτή την ιστορία είναι το να μη χάνεις όντως την... Ελπίδα σου! Ό,τι σου συμβαίνει πρέπει να το αντιμετωπίζεις θετικά και όχι μοιρολατρικά. Κυρίως να μην το βάζεις ποτέ κάτω. Όσο επιμένεις σε κάτι, κάποια στιγμή θα δεις το φως.
Η αλήθεια για τον αυτισμό
Πρόσφατη έρευνα για τον αυτισμό ανατρέπει πολλές υποθέσεις για την πάθηση αυτή. Δες αν μπορείς να διακρίνεις την αλήθεια από το ψέμα, όσον αφορά τις τελευταίες ανακαλύψεις.
Αλήθεια ή μύθος;
1 Επιστήμονες σχεδιάζουν ένα τεστ ούρων για τον αυτισμό.
1 Αλήθεια Τα αυτιστικά παιδιά φαίνεται πως έχουν συγκεκριμένα βακτήρια στην ουροποιητική οδό. Σε νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο Imperial του Λονδίνου υποστηρίζεται ότι ένα τεστ ούρων που εντοπίζει αυτά τα μικρόβια μπορεί κάποτε να βοηθά τους γιατρούς να εντοπίζουν την πάθηση πριν εμφανιστούν τα συμπεριφορικά συμπτώματα.
2 Τα φάρμακα μπορεί κάποτε να θεραπεύουν μια μορφή αυτισμού
2 Αλήθεια Ερευνητές στη Σχολή Ιατρικής Mount Sinai εργάζονται σε ένα φάρμακο για τη θεραπεία μιας μορφής αυτισμού, η οποία προκύπτει από ένα μεταλλαγμένο γονίδιο που κλονίζει την επικοινωνία των νευρώνων. Το φάρμακο –που έχει ήδη εγκριθεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων για την αντιμετώπιση του νανισμού– αποκατέστησε τα νευρικά κύτταρα που έχουν επηρεαστεί σε ποντίκια.
3 Η εξάλειψη της γλουτένης και της καζεΐνης από τη διατροφή μειώνει τα συμπτώματα του αυτισμού.
3 Μύθος Τα στοιχεία για τη δημοφιλή διατροφή χωρίς γλουτένη και καζεΐνη δεν είναι επιστημονικά. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ διαπίστωσαν ότι η κατανάλωση γλουτένης ή καζεΐνης δεν έχει καμία επίδραση στον ύπνο, στην εντερική κινητικότητα ή την κοινωνική συμπεριφορά. Χρειάζεται, ωστόσο, περαιτέρω έρευνα.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
