Η Τόνια Ζηλιαναίου, Διαιτολόγος - διατροφολόγος, personal trainer και wellness coach, έχει μετακομίσει στην Τήνο και με τη βοήθεια των ντόπιων μάς ξεναγεί στο νησιώτικο Πάσχα και τα παραδοσιακά γλυκά του νησιού.
Η πασχαλινή περίοδος έχει πολλές πτυχές που καθρεφτίζουν τη ζωή μας και τον τρόπο που επιλέγουμε να τρεφόμαστε. Ως παράδοση πια γνωρίζουμε ότι η σαρακοστή ολοκληρώνει τον κύκλο της με αυστηρή νηστεία σχεδόν 50 ημερών και στη μνήμη μας έρχονται ο παππούς και η γιαγιά.
Ως ιστορία από έναν πιστό που με ευλάβεια στις θρησκευτικές παραδόσεις επιλέγει να τηρήσει το έθιμο, το οποίο έχει και διάσταση νοητικής πρόκλησης, μακριά από το κρέας, τα προϊόντα που προέρχονται από ζώα, ακόμα και τη νηστεία του λαδιού. Ακολουθεί η Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών και η Ανάσταση με ένα αίσθημα ευφορίας, αφού έπεται ο οίστρος της άνοιξης. Είναι η περίοδος του λεγόμενου περάσματος (πάσχα = πέρασμα) από τον άγονο χειμώνα στην πολύκαρπη ολάνθιστη άνοιξη, αν αναφερθούμε σε ακόμα πιο αρχαίες ρίζες του εορτασμού. Ευκαιρία να αναζητήσουμε έναν όμορφο τόπο για τις πασχαλινές ημέρες, συνήθως κοντά στη φύση, μιας και εκεί αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος πιο έντονα αυτό που συμβαίνει με την αλλαγή των εποχών ή, πιο απλά, να πάμε ένα ταξιδάκι! Αν δε μας ευνοούν οι συνθήκες να μεταφερθούμε κοντά στη φύση ή στο χωριό, ίσως αυτές οι δύο συνταγές να βοηθήσουν να μυρίσει το σπίτι σου λίγο από το κυκλαδίτικο μεράκι.
Από την αγκαλιά της Τήνου δύο παραδοσιακά γλυκά της φέρνουν την κυκλαδίτικη παράδοση στην κουζίνα σου. Τα αναζήτησα ανάμεσα σε γνωστούς/-ές και φίλους/-ες και, μαζεύοντας το κουβάρι, έφτασα στην αρχή του. Με οδήγησε στην πιο έγκυρη πηγή και σε μια πολυπράγμονα μαγείρισσα και όχι μόνο, τη Νικολέττα
Δελατόλα-Φωσκόλου. Η γλυκύτατη και χαμογελαστή κυρία Νικολέττα κατέγραψε τις ντόπιες συνταγές λίγο πριν χαθούν στον χρόνο. Οι συνταγές αποτελούν σημαντικό μέρος της λαϊκής παράδοσης που είναι μέρος του πολιτισμού του νησιού αλλά και του ελλαδικού χώρου. Οι συνταγές της έχουν περιληφθεί σε βιβλία που έχει εκδώσει και με χαρά μάς τις παραχωρεί για ανατύπωση σε αυτό το άρθρο. Πολλές φορές το να τιμήσουμε το παρελθόν φέρνοντάς το στο σήμερα είναι αξία ανεκτίμητη, γιατί η γνώση, πολύ περισσότερο η συλλογική γνώση του κάθε λαού, αξίζει να διαφυλάσσεται.
Λαζαράκια
ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΉ ΑΞΊΑ (ΑΝΆ 80 ΓΡ.)
ΘΕΡΜΊΔΕΣ: 295
ΥΔΑΤΆΝΘΡΑΚΕΣ: 40 γρ.
ΠΡΩΤΕΐΝΗ: 5 γρ.
ΛΊΠΑΡΑ: 15 γρ.
Πρόκειται για κουλουράκια φτιαγμένα για το Σάββατο του Λαζάρου. Αυτά τα προσφέρουν στα παιδιά που περνούν από σπίτι σε σπίτι, κρατώντας ένα καλαθάκι στολισμένο με λουλούδια, και λένε το τραγουδάκι του Λαζάρου, τα κάλαντα του Πάσχα.
1 κιλό αλεύρι
1 φακελάκι ξερή μαγιά
1 φλ. γάλα ζεστό
150 γρ. ζάχαρη
1 κ.σ. κανέλα
1 κ.γ. αλάτι
Λίγος γλυκάνισος
2 φλ. χλιαρό νερό περίπου
3 κ.σ. λάδι
Καρύδια ολόκληρα για το πλάσιμο
Ετοιμάζεις το προζύμι από το προηγούμενο βράδυ, διαλύοντας τη μαγιά σε χλιαρό νερό και ανακατεύοντάς το με 1/2 φλιτζάνι αλεύρι. Το αφήνεις σκεπασμένο. Την επόμενη μέρα κοσκινίζεις το αλεύρι και το βάζεις σε μια λεκάνη. Κάνεις μία λακκούβα στη μέση και ρίχνεις όλα τα υλικά μαζί με το έτοιμο προζύμι. Ζυμώνεις ώσπου να γίνει μαλακή η ζύμη, αφράτη και να μην κολλάει. Παίρνεις μικρά κομμάτια ζύμης και τα πλάθεις σαν κορδόνι. Βάζεις ένα καρύδι στο κέντρο και διπλώνεις δύο άκρες του κορδονιού, στρίβοντάς τα μεταξύ τους. Παίρνεις λίγη ζύμη, πλάθεις μικρά κορδόνια και τα βάζεις ανά δύο σε σχήμα σταυρού πάνω σε κάθε καρύδι. Ψήνεις στους 200ºC για 20 λεπτά περίπου. Στο σύνολο της συνταγής αποδίδονται κατά προσέγγιση 10 τεμάχια λαζαράκια, ανάλογα με το μέγεθος που θα τα πλάσεις.
Λυχναράκια ή γλυκές τυρόπιτες για τη γέμιση
ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΉ ΑΞΊΑ(ΑΝΆ 32 ΓΡ.)
//ΘΕΡΜΊΔΕΣ: 100 // ΥΔΑΤΆΝΘΡΑΚΕΣ: 12 ΓΡ.
//ΠΡΩΤΕΐΝΗ: 4 ΓΡ.//ΛΊΠΑΡΑ: 53 ΓΡ.
1 κιλό μυζήθρα πολύ καλά πετρωμένη (το "πέτρωμα" είναι παραδοσιακό ντόπιο τυρί και παίρνει το όνομά του από τον τρόπο που στραγγίζεται, πιέζεται ανάμεσα σε δύο πολύ βαριές πέτρες)
½ κιλό ζάχαρη
5 αβγά περίπου, όσα "σηκώνει" η μυζήθρα ανάλογα με την υφή της
1 κ.γ. κανέλα
3 βανίλιες ή άρωμα μαστίχας
¼ κ.γ. γαρίφαλο
ΓΙΑ ΤΟ ΦΎΛΛΟ
1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Χυμός πορτοκαλιού
¼ κ.γ. αλάτι
1 αβγό
2 κ.σ. λάδι
1 φλ. νερό περίπου, όσο σηκώνει το αλεύρι (ζητούμενο το ζυμάρι να είναι μέτριο, ούτε σκληρό ούτε υδαρές/πολύ μαλακό)
Αναμειγνύεις τα υλικά με το αλεύρι για να φτιάξεις το φύλλο. Το χωρίζεις σε μπαλάκια σε μέγεθος μιας γροθιάς και προσπαθείς να ανοίξεις φύλλο, όσο πιο λεπτό είναι εφικτό. Για τη γέμιση θα χρειαστεί να τρίψεις τη μυζήθρα και αυτή να την ανακατέψεις με τα υπόλοιπα υλικά φτιάχνοντας τώρα ένα σφιχτό μείγμα. Κριτήριο για να το καταλάβεις είναι να μπορεί η ζύμη να "στέκεται", δηλαδή να μην απλώνει. Στο φύλλο που έχεις ανοίξει με τη βοήθεια ενός ποτηριού κόβεις στρογγυλά κομμάτια. Στο κέντρο κάθε τέτοιου σχήματος βάζεις 1 κ.γ. από τη γέμιση. Αυτό που χρειάζεται την προσοχή σου είναι πως ανασηκώνεις το φύλλο, για να φτιάξεις γύρω γύρω σαν κουπάκι πλισέ τσιμπώντας τις άκρες του φύλλου.
Το σχήμα τους συμβολίζει τις ανοιξιάτικες μαργαρίτες. Η μαστοριά σε αυτό το δέσιμο γέμισης και φύλλου είναι ξακουστή σε όλο το νησί. Αυτά τα χαριτωμένα ζυμαράκια είναι οι τυρόπιτες που θα μπουν δίπλα δίπλα στον φούρνο, σε αλουμινένιο ταψάκι, για να ψηθούν. Πριν από το ψήσιμο πασπαλίζονται μία μία με ζάχαρη. Ο φούρνος είναι προθερμασμένος στους 180ºC και ψήνονται ώσπου να ροδοκοκκινίσουν. Στο σύνολο της συνταγής αποδίδονται κατά προσέγγιση 100 λυχναράκια.
Γαλατόπιτα χωρίς φύλλο: Μια πανεύκολη και οικονομική συνταγή
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
