istock
Αν και η κύρια οδός μετάδοσής του ουρεοπλάσματος είναι η σεξουαλική επαφή, δεν θεωρείται αμιγώς ΣΜΝ. Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί πολλές φορές μεταφέρονται στο ζευγάρι από τον ένα σύντροφο στον άλλο με το ουρεόπλασμα να ευθύνεται για υπογονιμότητα.
Τι είναι το ουρεόπλασμα;
Το ουρεόπλασμα είναι ένας παρασιτικός οργανισμός που ανήκει στην οικογένεια των μυκοπλασμάτων, των μικρότερων προκαρυωτικών οργανισμών, που κατοικούν εξωκυτταρικά στη βλεννογόνο μεμβράνη του αναπνευστικού και ουρογεννητικού συστήματος. Η απουσία κατάλληλου κυτταρικού τοιχώματος και ικανότητας δημιουργίας βιοφίλμ τα καθιστά μοναδικά μεταξύ άλλων ειδών βακτηρίων επειδή παρουσιάζουν αρνητική χρώση κατά gram και αντοχή σε ευρέως συνταγογραφούμενους αντιμικροβιακούς παράγοντες, όπως οι β-λακτάμες.
Το ουρεόπλασμα ανιχνεύεται φυσιολογικά στο ουροποιητικό σύστημα των υγιών ατόμων. Ωστόσο, όταν πολλαπλασιάζεται σε μεγάλες ποσότητες, παράγοντας τεράστιες αποικίες βακτηρίων, μπορεί να εισβάλει στα βαθύτερα στρώματα των βλεννογόνων, προκαλωντας λοιμώξεις. Το ουρεόπλασμα δεν είναι κλασικό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα ή ΣΜΝ, αλλά μπορεί να μεταδοθεί μέσω της σεξουαλικής επαφής.
Πώς μεταδίδεται το ουρεόπλασμα;
Μελέτες έχουν εντοπίσει την παρουσία βακτηρίων στην κολπική χλωρίδα στο 40% των σεξουαλικά ανενεργών και 67% των σεξουαλικά ενεργών γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας και στο 25% των μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών. Η κύρια οδός μετάδοσής του είναι η σεξουαλική επαφή. Υπάρχει αυξημένη πιθανότητα μετάδοσης της λοίμωξης στο νεογνό κατά τη διάρκεια του τοκετού, εάν η μητέρα προσβληθεί από ουρεόπλασμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επίσης, σε μελέτη φάνηκε ότι το ουρεόπλασμα μπορεί να επιζήσει για 2 ώρες σε χώρους όπως οι δημόσιες τουαλέτες.
Περίπου το 80% των υγιών γυναικών βρέθηκε να έχουν ουρεόπλασμα στις τραχηλικές ή κολπικές εκκρίσεις τους και ο επιπολασμός τείνει να είναι υψηλότερος σε όσες έχουν αυξημένη σεξουαλική δραστηριότητα.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
- Έντονος πόνος και τσούξιμο κατά την ούρηση
- Αίσθημα καύσου στην ουρήθρα ή στην κολπική περιοχή
- Κολπικές εκκρίσεις
- Κοιλιακό άλγος
- Οίδημα κοντά στο άνοιγμα της ουρήθρας
- Πόνος ή οσμή από τις εκκρίσεις
Το ουρεόπλασμα στην εγκυμοσύνη επιταχύνει την εμφάνιση ορισμένων καταστάσεων, όπως:
- Ρήξη της εμβρυϊκής μεμβράνης (σπάσιμο νερών)
- Χαμηλό βάρος γέννησης
- Φλεγμονή του ομφάλιου κολοβώματος
- Λοίμωξη των μεμβρανών γύρω από το έμβρυο
- Πρόωρο τοκετό
- Τραχηλίτιδα, σαλπιγγίτιδα
- Επαπειλούμενη αποβολή
Πώς διαγιγνώσκεται το ουρεόπλασμα;
- Καλλιέργεια κολπικού υγρού ή pcr.
- Εξέταση ούρων
Πώς αντιμετωπίζεται;
Η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει τη χρήση μιας σειράς αντιβιοτικών που είναι αποτελεσματικά κατά των βακτηρίων. Πρέπει να δίνεται προσοχή κατά την επιλογή αντιβιοτικών για έγκυες γυναίκες ή νεογνά. Η θεραπεία για το ουρεόπλασμα μπορεί να περιλαμβάνει:
- Αντιβιοτικά, όπως η αζιθρομυκίνη ή η δοξυκυκλίνη, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος ή λοιμώξεων του γεννητικού συστήματος που προκαλούνται από βακτήρια.
- Για ανθεκτικά στα φάρμακα βακτήρια, μπορούν να χρησιμοποιηθούν άλλες κατηγορίες φαρμάκων, όπως η ερυθρομυκίνη ή οι φθοριοκινολόνες.
- Τα νεογνά με πνευμονικά προβλήματα που προκαλούνται από τη λοίμωξη από ουρεόπλασμα θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με ερυθρομυκίνη.
- Οι έγκυες γυναίκες που έχουν πρόωρη ρήξη των μεμβρανών θα μπορούσαν να υποβληθούν σε θεραπεία με μακρολιδικά αντιβιοτικά, όπως η κλαριθρομυκίνη, η αζιθρομυκίνη και η ερυθρομυκίνη.
Μίνι οδηγός για τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
