istock
Από την Ελένη Σολταρίδου, ψυχολόγο, υποψήφια διδάκτορα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Αν αναζητήσουμε τον ορισμό του, με τον όρο "χρόνιο πόνο" νοείται ο πόνος που επιμένει πέρα από το χρονικό διάστημα που απαιτείται τυπικά για την ολοκλήρωση της επούλωσης του τραύματος για την αποδρομή μιας οξείας ασθένειας.
Ο χρόνιος πόνος έχει πολλαπλές επιπτώσεις στο άτομο, με την ψυχολογική επίπτωσή του να είναι ιδιαίτερη, καθώς επηρεάζεται το νευρικό σύστημα και το άτομο βρίσκεται σε κατάσταση άμυνας. Παθήσεις, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, οι κεφαλαλγίες, οι μυαλγίες, μπορούν να συσχετιστούν με τον χρόνιο πόνο, όπως και η κατάθλιψη, η οποία μπορεί να μεγεθύνει την αίσθηση του άλγους.
Ο χρόνιος πόνος μπορεί να είναι σωματικός ή σπλαχνικός, περιφερικός ή κεντρικός, αλγαισθητικός, νευροπαθητικός ή μεικτός, μετατραυματικός, ψυχοσωματικός, ήπιος ή έντονος και να επηρεαστεί από πολλούς παράγοντες, όπως ένα τραύμα, οι δραστηριότητες, η φυσική κατάσταση, η άσκηση, η συναισθηματική κατάσταση.
Όμως, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, το μεγαλύτερο στοίχημα για τη διαχείριση του χρόνιου πόνου είναι η συννοσηρότητα και το γεγονός ότι τις περισσότερες φορές ο χρόνιος πόνος συνοδεύεται από οξύ στρες, φόβο, άγχος, πένθος, χρόνια κόπωση, κατάθλιψη ή καταθλιπτικό συναίσθημα, υπερδιέγερση, μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας, υπερένταση, διαταραχές όρεξης και διαταραχές ύπνου, καταστροφοποίηση, απόσυρση, γενικευμένη δυσλειτουργικότητα.
Kαθώς συχνά είναι πολυπαραγοντικός, o χρόνιος πόνος απαιτεί μια εξατομικευμένη αντιμετώπιση και μια ολοκληρωμένη ιατρική εκτίμηση. Στόχος της θεραπευτικής ομάδας είναι η αντιμετώπιση της κρίσης και του έντονου πόνου, ώστε να προληφθεί η χρονιότητα και η δυσλειτουργικότητα του ατόμου, η κοινωνική του απόσυρση και η αλλαγή του φόβου του σε φοβία.
Το μεγαλύτερο στοίχημα
Τα στοιχήματα για τη διαχείριση του χρόνιου πόνου είναι πολλά και οι στόχοι πολλαπλοί. Το μεγαλύτερο στοίχημα, όμως, είναι η σωστή αυτοπαρατήρηση και η έγκαιρη διάγνωση, ώστε να προληφθεί η χρονιότητα. Δε χρειάζεται να αγνοείς τον πόνο αλλά ούτε και να τον φοβάσαι, γιατί ουσιαστικά με αυτό τον τρόπο θα ενεργοποιήσεις ψυχολογικές άμυνες του οργανισμού. Τι απαιτείται λοιπόν;
- Να δημιουργήσεις συμμάχους, τους οποίους θα εμπιστεύεσαι για να χτίσεις εργαλεία αντιμετώπισης.
- Να ακούς το σώμα σου χωρίς να το φοβάσαι.
- Να σκεφτείς ότι η ψυχολογική πίεση και το άγχος επιδεινώνουν ή πυροδοτούν τον χρόνιο πόνο. Στην πραγματικότητα, χωρίς να το παρατηρείς, αφήνεις τα όρια των ανοχών σου να ξεπεράσουν τα όρια των σωματικών και των ψυχολογικών αντοχών σου.
Οι άνθρωποι που βιώνουν χρόνιο πόνο ταυτίζονται μαζί του, γίνεται συνέχεια της ταυτότητάς τους και κομμάτι της καθημερινότητάς τους που προκαλεί ισχυρό φόβο. Ακόμα και όταν σταματήσουν να πονούν φοβούνται την επόμενη φορά του πόνου, ουσιαστικά ενεργοποιείται ο φόβος του φόβου.
Τι σου μαθαίνει ο πόνος;
Περνάς στάδια πένθους, άρνησης, θλίψης και διαπραγμάτευσης, όμως ουσιαστικά αυτό που μπορεί να σου μάθει ο πόνος είναι να φροντίζεις τον εαυτό σου. Ουσιαστικά, σου υπενθυμίζει ότι τον έχεις παραμελήσει.
Αποφασίζοντας, λοιπόν, ότι ο χρόνιος πόνος υπάρχει στη ζωή σου, σημαίνει ότι γίνεσαι σύμμαχος του εαυτού σου και εστιάζεις στην αυτοφροντίδα σου, συμφιλιώνεσαι με μια νέα καθημερινότητα, χωρίς να θυμώνεις με τη νέα κατάσταση, αλλά βλέποντας την ευκαιρία πίσω από τον πόνο.
Κι αν με ρωτούσες ποιο είναι το στοίχημα για την ίδια μας τη ζωή όταν υπάρχει ο χρόνιος πόνος, μόνο ένα πράγμα θα μπορούσα να σκεφτώ: Όταν αρχίσει να εξασθενεί ο πόνος, ας μην εξασθενήσει και η αυτοφροντίδα μας.
Διάβασε ακόμη: Δέκα τροφές που δρουν σαν φυσικά αναλγητικά
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
