istock
Μπορεί να έχεις ήδη δει αυτήν την τάση σε δράση στο πάρκο της γειτονιάς σου. Μπορεί ακόμη και να έχεις χλευάσει τη γελοιότητα της άσκησης. Αλλά υπάρχουν πραγματικά πολλά οφέλη από το τρέξιμο προς τα πίσω που το κάνουν να κερδίζει έδαφος.
Τρέξιμο προς τα πίσω: Ένας φίλος ήρθε απόψε από τα παλιά...
Το τρέξιμο προς τα πίσω ως άθλημα εντοπίζεται στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν αθλητές, συμπεριλαμβανομένων των πρωταθλητών πάλης William Muldoon και Ed Schultz, καθώς και του πυγμάχου Gene Tunney χρησιμοποίησαν το τρέξιμο προς τα πίσω στο πρόγραμμα προπόνησής τους. Αλλά μόλις τη δεκαετία του 1980 έγινε δημοφιλής αυτή η τεχνική τρεξίματος.
Στην πραγματικότητα, το 1979 ο Mike Pulido ισχυρίστηκε ότι ήταν έτοιμος για το City of Orange Marathon με μόλις 6 εβδομάδες τρεξίματος προς τα πίσω, σύμφωνα με το βιβλίο Backwards Running. Και τερμάτισε σε 3:20, παγκόσμιο ρεκόρ!
Αυτή η αντισυμβατική μορφή άσκησης προκαλεί τόσο το σώμα όσο και το μυαλό με νέους τρόπους, απαιτώντας αυξημένη εστίαση, συντονισμό και ισορροπία, ενώ όχι μόνο εμπλέκει διαφορετικές μυϊκές ομάδες, αλλά βοηθά επίσης στη βελτίωση της χωρικής επίγνωσης και της ιδιοδεκτικότητας.
Το τρέξιμο προς τα πίσω (Backwards running ή οπισθοδρομία) είναι μια εναλλακτική λύση με χαμηλότερο αντίκτυπο στο κανονικό τρέξιμο, μειώνοντας την καταπόνηση των αρθρώσεων και των οπίσθιων μηριαίων και τον κίνδυνο τραυματισμού. Ο κόσμος τρέχει ήδη μαραθώνιους προς τα πίσω κι αν μας ρωτάτε, δεν θα αργήσει να αρχίσουν όλοι να το παίρνουν στα σοβαρά και να τρέχουν με την όπισθεν!
Ποια είναι τα οφέλη της οπισθοδρομίας;
Σε αντίθεση με το τρέξιμο προς τα εμπρός, το οποίο γενικά χρησιμοποιεί τους μύες στο μπροστινό μέρος του ποδιού (όπως τους τετρακέφαλους και την πρόσθια κνήμη), το τρέξιμο προς τα πίσω χρησιμοποιεί κυρίως τους μυς της οπίσθιας αλυσίδας, ειδικά τους μυς της γάμπας και τους γλουτούς. Μέσα σε ένα ή δύο λεπτά θα νιώσεις το κάψιμο στις γάμπες σου.
Δεν επιβαρύνει τα γόνατα
Το τρέξιμο προς τα πίσω είναι ευκολότερο για τα γόνατα. Σε μια κίνηση προς τα πίσω, το σύνολο των μυών που εμπλέκονται στην απορρόφηση της πρόσκρουσης στο κατώτερο επίπεδο είναι αντίθετο. Οι μύες του κάτω ποδιού απορροφούν τους κραδασμούς, ασκώντας έτσι λιγότερη πίεση στα γόνατα. Το τρέξιμο προς τα πίσω εμπλέκει λιγότερο χρησιμοποιημένους μυς με αποτέλεσμα την ανάπτυξη και τόνωση των μυών. Μάλιστα, μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Biomechanics διαπίστωσε ότι μείωσε τον αντίκτυπο στα γόνατα σε σύγκριση με το τρέξιμο προς τα εμπρός.
Ενισχύει την ισορροπία και την καλή στάση του σώματος
Εκτός από τη χρήση διαφορετικών μυών από το τρέξιμο προς τα εμπρός, το αντίστροφο τρέξιμο ενισχύει την ισορροπία και τη στάση του σώματος, καθώς σε αναγκάζει να παραμένεις σε πιο όρθια θέση.
Ενισχύει τον εγκέφαλό σου
Ενισχύει την εγκεφαλική δύναμη και τη γνωστική λειτουργία, παρόμοιο με το όφελος διέγερσης του εγκεφάλου που αποκομίζεις από άλλους τύπους τεχνικού τρεξίματος (όπως σε ένα μονοπάτι όπου πρέπει να προσέχεις τις πέτρες και τις αλλαγές εδάφους).
Το τρέξιμο προς τα πίσω καίει περισσότερες θερμίδες από το τρέξιμο μπροστά;
Όσον αφορά τους ισχυρισμούς ότι το τρέξιμο προς τα πίσω μπορεί να κάψει περισσότερες θερμίδες από το τρέξιμο προς τα εμπρός, αυτό είναι αμφιλεγόμενο. Πολλοί παράγοντες (συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών παλμών, της ηλικίας και άλλων) επηρεάζουν το πόσες θερμίδες καις κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε συγκεκριμένης δραστηριότητας. Η χρήση διαφορετικών μυϊκών μοτίβων δεν καίει απαραίτητα περισσότερες θερμίδες. Είναι η ένταση που μετράει περισσότερο.
Επειδή το τρέξιμο προς τα πίσω προκαλεί περισσότερη μυϊκή δραστηριότητα από το τρέξιμο προς τα εμπρός, είναι λογικό κάποιος να κάψει περισσότερες θερμίδες. Έρευνα έδειξε ότι το περπάτημα προς τα πίσω ή το τρέξιμο μείωσε το σωματικό λίπος περισσότερο από την άσκηση προς τα εμπρός, αλλά δεν υπάρχουν πειστικά στοιχεία σχετικά με τις ακριβείς διαφορές δαπάνης θερμίδων.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
